Γράφει η Κατερίνα Χατζηθεοδώρου
Σε πρόσφατη αρθρογραφία αναφέρθηκε ότι 6 εκατομμύρια Έλληνες είναι αποφασισμένοι να χύσουν κάθε σταγόνα του αίματός τους και να πολεμήσουν τους Τούρκους. Και μου γεννήθηκε η απορία: αν πράγματι συμβαίνει έτσι, τότε γιατί δεν “πολεμάνε” εδώ και τώρα ενάντια στους εσωτερικούς εχθρούς, την πολιτική ηγεσία και τους οικονομικούς και δικαστικούς πάτρωνές της, που έχουν φέρει σε κατάσταση πλήρους αδυναμίας την πατρίδα μας, γεγονός που την καθιστά άκρως ευάλωτη στον Τουρκικό επεκτατισμό; Έτσι ώστε να ισχύσει : “κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν”.
Αν αυτοί οι 6 εκατομμύρια Έλληνες, όπως αναφέρει το άρθρο, είναι πράγματι αποφασισμένοι να πολεμήσουν τους Τούρκους, τότε γιατί δεν “πολεμάνε” εδώ και τώρα ενάντια στους εσωτερικούς εχθρούς, την πολιτική ηγεσία και τους οικονομικούς και δικαστικούς πάτρωνές της, που έχουν φέρει σε κατάσταση πλήρους αδυναμίας την πατρίδα μας, γεγονός που την καθιστά άκρως ευάλωτη στον τουρκικό επεκτατισμό;
Επί πλέον και ταυτόχρονα, προειδοποιώντας όλη αυτή την πολιτική τάξη των προθύμων ότι θα υποστούν εκ μέρους του ελληνικού λαού την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και την εσχάτη των ποινών, αν τολμήσουν να παραδώσουν έστω και μια σπιθαμή ελληνικού εδάφους δια των "συνήθων υπόπτων” μεθοδεύσεων, των δήθεν διαπραγματεύσεων!
Τις διαπραγματεύσεις όπου οι πολιτικοί “μας” αγωνίζονται “17ωρα ολόκληρα”, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα ότι υποτάχτηκαν στους δυνατούς, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς! Με αυτό το μόνιμο και εξαιρετικά μεθοδευμένο (από τη Ν.Π.Τ.) κόλπο, "παραδίδουν" κομμάτι-κομμάτι την εθνική κυριαρχία και, πάντα, ύστερα από σκληρές διαπραγματεύσεις!
Έτσι είναι διπλό το όφελος για τους επικυρίαρχους, αφ' ενός δε χρειάζεται να ξοδέψουν αίμα και χρήμα για κάνουν κατακτητικούς πολέμους και αφ' ετέρου τα τσιράκια τους, οι παραδίδοντες την κυριαρχία της πατρίδος τους -και μιλάμε για την Ελλάδα-, είναι απολύτως καλυμμένοι κάτω από τον όρο “διαπραγματεύσεις”. Ή και κάτω από θεατρινίστικες αντιγνωμίες και καραγκιόζικες εναντιώσεις.
Δεν εκτίθενται στην λαϊκή οργή, όπως οι παλιοί Τσολάκογλου, που απροκάλυπτα παρέδιδαν την πατρίδα τους στους Γερμανούς κατακτητές. Οπότε το είδος αυτό των σημερινών Τσολάκογλου αφθονεί στην Ελλάδα, γιατί δεν έχει κανένα φόβο. Και οι επικυρίαρχοι διαλέγουν, χωρίς κανένα πρόβλημα, τον καταλληλότερο για κάθε βήμα της κατάκτησης, μέχρι την ολοκληρωτική πτώση της χώρας. Που πλέον έχει έρθει πολύ κοντά, σε απόσταση αναπνοής, της τελευταίας αναπνοής του ελληνικού Έθνους! Εκτός εάν...
Είναι δε τόσο δημοκρατικές αυτές οι διαπραγματεύσεις, ώστε διεξάγονται “κεκλεισμένων” των θυρών και κανένας πολίτης δε μαθαίνει ποτέ τι διημείφθη εκεί και τι ειπώθηκε, παρά μόνον μέσα από την εικονική πραγματικότητα που του δημιουργούν οι “άλλα αντ' άλλων” κοινές δηλώσεις των εμπλεκομένων, στην Οργουελιανή γλώσσα της σύγχρονης διπλωματίας. Τη γλώσσα όπου οι πραγματικές έννοιες “ντύνονται” με τις αντίθετες, ή περίπου αντίθετες, λέξεις και εκφράσεις.
Έχει γίνει περίπου προφανές ότι η Τουρκία ούτε θέλει ούτε μπορεί να κάνει έναν γενικευμένο πόλεμο εναντίον της Ελλάδος, τουλάχιστον προς το παρόν. Ένα θερμό επεισόδιο με νικητή την ίδια θα προσπαθήσει να δημιουργήσει, ώστε να καθίσει με τη “συμμορία” των προθύμων σε τραπέζι διαπραγματεύσεων. Ακολούθως γνωρίζει, όπως γνωρίζουν και οι επικυρίαρχοι, τη συνέχεια... Φαίνεται ολοκάθαρα πού το πάει η “συμμορία” των προθύμων από την πλήρη εγκατάλειψη της Θράκης στον τουρκικό επεκτατισμό.
Οι διαρκείς και εντεινόμενες απειλές της Τουρκίας έχουν στόχο να κάμψουν το φρόνημα του ελληνικού λαού και να συνηθίσει στην ιδέα παράδοσης στην Τουρκία κομματιών της πατρίδος του. Έχει πλέον αποδειχτεί ότι ο ελληνικός λαός συνηθίζει όλες τις καταστροφές που υφίσταται, όταν του επιφέρονται με τη μέθοδο της σταγόνας, λίγο-λίγο κάθε φορά. Αυτή είναι η εξαιρετικά αποτελεσματική μέθοδος χειραγώγησης λαών, γνωστή ως μιθριδατισμός (ή ο βάτραχος που φθάνει στο βρασμό σε σιγανή φωτιά, για να μην πηδήξει έξω από την κατσαρόλα!)
Και πάλι δια "σκληρών" και μακρών διαπραγματεύσεων ετοιμάζονται οι αρχιπροδότες Ελλάδος και Κύπρου να παραδώσουν ολόκληρη την Κύπρο στην τουρκική κυριαρχία, αλλού απροκάλυπτα και αλλού "συγκεκαλυμμένη" μέσα σε νομικούς λαβυρίνθους, παρακάμπτοντας ακόμα και τη βούληση του ελληνοκυπριακού λαού. Και ελάχιστοι στην Ελλάδα μιλούν και αντιδρούν σε αυτό το όνειδος, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και όποιοι άλλοι εκφέρουν δημόσιο λόγο. Νησί “μας” δεν είναι και η Κύπρος μας και μάλιστα πολυτίμητο; Ή όχι, επειδή “κείται μακράν”...;
Παρένθεση: Λαμπρές εξαιρέσεις από την “ομερτά της σιωπής”, με θαυμάσιες αναλύσεις, κριτική του όλου θέματος και παραινέσεις προς τον ελληνοκυπριακό λαό, ο κ. Γ. Κασιμάτης, ο κ. Δ. Κωνσταντακόπουλος, ο κ. Κ. Γρίβας... ας με συγχωρήσουν αν υπάρχουν και άλλοι, οπωσδήποτε ελάχιστοι, που δεν έτυχε να πέσουν στην αντίληψή μου. Επί τέλους, για να επέλθει μία κάθαρσις σ' αυτό τον τόπο, ας αναφέρουμε ονόματα και προς απόδοση τιμής και προς απόδοση χλεύης -τουλάχιστον.
Και η Αριστερά για κάθε "ιμπεριαλιστικό" πόλεμο στο Αρλουμπεκιστάν ή όπου αλλού, βγαίνει στους δρόμους να υπερασπιστεί τα "δίκια των λαών" και μερικές φορές από λάθος (όπως πρόσφατα) τα δίκια των ιμπεριαλιστών!
Για την Κύπρο "άκρα του τάφου σιωπή"... Μήπως δεν έγινε στην Κύπρο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και μήπως τώρα δεν επιχειρείται η ολοκλήρωση και νομιμοποίηση της κατάκτησης;
Αιδώς αριστεροί-υποκριτές! Και καλά, τους δεξιούς τους γνωρίζουμε τι "ρολάκο" παίζουν και ποιον υπηρετούν. Εσείς όμως ισχυριζόσασταν διαφορετικότητα από αυτούς.
Και εν μέσω της πληθώρας υποκριτών “αριστεράς -δεξιάς” ο ελληνικός και ελληνοκυπριακός λαός να πρέπει να αγωνιστεί μόνος, ή με ελάχιστους υπερασπιστές του από την πολιτική και μιντιακή κάστα, ενάντια στους εσωτερικούς προδότες και ενάντια στις αρπακτικές (όχι μόνον αλλά, ει δυνατόν, πλήρους αφανισμού του ελληνισμού) διαθέσεις της παγκόσμιας Νέας Τάξης. Όμως θα τα καταφέρει, αν δώσει τον αγώνα για την ελευθερία του από την ξένη “καμουφλαρισμένη” κατοχή εν ενεργεία (εδώ) ή εν δυνάμει (εκεί). Αν κατανοήσει ότι δεν έχει άλλη οδό διαφυγής από το να δώσει αυτόν τον αγώνα.
Μπορούμε άραγε εμείς, ο απλός λαός της μάνας Ελλάδας, να οργανώσουμε μια μεγαλειώδη πορεία ενάντια στο έγκλημα που πάει να συντελεστεί στην Κύπρο, ως μια ελάχιστη συμπαράσταση προς του αδελφούς μας Κυπρίους, κατά τη διάρκεια της οποίας να δοθεί και η προειδοποίηση προς τους δωσίλογους πολιτικούς, αυτή που ήδη αναφέρθηκε; (Ας πάρουν κάποιοι επώνυμοι την πρωτοβουλία, ώστε να διαδοθεί γρήγορα το μήνυμα.) Όχι μόνον πορείες και διαμαρτυρίες για τους κομμένους μισθούς και τις κουτσουρεμένες συντάξεις.
Επειδή, τελικά “Ουκ επ' άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος”... Και κατ' επέκτασιν: “ ΟΥΚ ΕΠ ΑΡΤΩ ΜΟΝΟΝ ΖΗΣΕΤΑΙ ΛΑΟΣ”...
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.