Μας κυβερνούν γραφικοί και το ανεχόμαστε!

Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα

Ο Ζουράρις λέει τη μία ανοησία μετά την άλλη και το διασκεδάζει. Ο Τσίπρας ακόμα δεν έμαθε που είναι η Μυτιλήνη αλλά αυτοσαρκάζεται, ο Τσιρώνης προτιμάει τις επίσημες σημαίες από τις πλαστικές και δεν καταλαβαίνει τι λέει, ο Παρασκευόπουλος φλερτάρει τη Χρυσή Αυγή και μετά καταγγέλλει τον εαυτό του! Μόνο αυτοί; Κάθε μέρα σε κάποιο κανάλι, στα ραδιόφωνα, στη Βουλή, τα στελέχη της κυβέρνησης τροφοδοτούν με άνεση και προθυμία τις σατιρικές εκπομπές.

Μη βιαστείς όμως να τους απομονώσεις. Δεν είναι μόνο οι Συριζανέλ «ιδιόμορφοι». Απλά τώρα ξεφύγαμε τελείως. Οι Νικολόπουλοι, οι Πολύδωρες, οι μισοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ, όλοι μαζί οι ΑΝΕΛ, από ποιο πολιτικό σύστημα ξεπήδησαν; Όλους αυτούς δεν τους εξέθρεψε η Αριστερά. Στέγη τους έδωσε για να ξεδιπλώσουν καλύτερα το ταλέντο τους…

Η γραφικότητα είναι η μάστιγα της ελληνικής δοίκησης. Σε νοσοκομεία, στους δήμους, σε υπηρεσίες, παντού, συναντάς απίθανους τύπους που η μόνη τους έγνοια είναι να αποθεώσουν τον φαντεζί χαρακτήρα τους! Λες και προετοιμάζονται από το σπίτι κάθε πρωί, για να δώσουν την καθιερωμένη παράσταση.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με ημερομηνία λήξης. Εδώ και πολλά χρόνια έχουν καταρρεύσει τα όρια και ο λαϊκισμός πότισε τις συνειδήσεις όλων. Αναπαράγονται πρότυπα γελοιότητας και η ανοχή μεγαλώνει πολλαπλασιάζοντας τους κλώνους εις βάρος της κοινωνικής συνοχής. Γέμισε ο τόπος από καρικατούρες που φαντασιώνονται ρόλους, βυθισμένες σε συνεχείς κρίσεις μεγαλείου.

Ποιοι τους «κλωνοποιούν»; Οι ανεύθυνοι της παιδείας και της δημόσιας σφαίρας. Το εκπαιδευτικό σύστημα, τα κόμματα, τα κανάλια, οι δημοσιογράφοι, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της ανοχής στο γελοίο. Λες και όλοι μας αναζητούμε την πρόκληση για να ικανοποιήσουμε την εντυπωσιοθηρία μας.

Όση αισιοδοξία και να επιστρατεύσουμε, όσο και να στρέψουμε το βλέμμα προς ένα καλύτερο μέλλον, είναι δύσκολο να το δούμε. Πρώτον επειδή οι γραφικοί της Αριστεράς δεν ξεκολλάνε εύκολα από την εξουσία, δεύτερον επειδή δεν μας περιμένει κανένας «παράδεισος» σοβαρότητας στο υπόλοιπο πολιτικό σύστημα… και τρίτον, επειδή είμαστε λίγοι, πολύ λίγοι αυτοί που ανησυχούμε για τους κινδύνους της γραφικότητας!

Στην πραγματικότητα, η πολιτική ζωή είναι πλέον θέαμα. Και η πλειοψηφία των Ελλήνων το αποδέχεται, χωρίς να αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που θα επιφέρει στη ζωή τους η διακωμώδηση, για χάρη της ανοχής.

Αν δεν σταματήσει η ιδιότυπη ασυλία στον παραλογισμό, στην φαντασιοπληξία και στην «επανάσταση του γελοίου», όσες μειοψηφίες απέμειναν θα συνθλιβούν κάτω από τον βηματισμό του οπαδικού πλήθους της γραφικότητας.

Ελπίζω μόνο σε ένα βουβό κίνημα στην καθημερινότητά μας, εντός πάντα των δημοκρατικών ορίων. Ένα κίνημα σιωπηλό που δεν θα δίνει βήμα και χώρο στην πρόκληση και στην ανοησία. Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε, πως όσο εθιζόμαστε στην απόλαυση του γελοίου τόσο θα πέφτουμε στην παγίδα τους.

Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός δεν βρίσκεται στις σβάστικες και στα σφυροδρέπανα των τυράννων αλλά στην μεταδοτική ανοησία των γραφικών. Και μάλιστα αυτή που κρύβεται κάτω από το μανδύα της «πνευματικότητας» των «διανοούμενων».

Τη βλακεία έχουμε χρέος να πολεμήσουμε, από όπου κι αν προέρχεται και όχι τα σύμβολα της ιδεολογίας. Αυτά έχουν πέσει μόνα τους προ πολλού. Η μαλακία παραμένει ανίκητη και εξαπλώνεται παντού, τρώγοντας σαν το σαράκι τις συνειδήσεις μας…

Πηγή Liberal

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 19, 2016