Εκλογές ή ανεξαρτησία;

Γράφει ο Κώστας Μαντατφόρος

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το αν θα γίνουν ή όχι σύντομα εκλογές.
Η αντιπολίτευση -φυσικά- τις ζητάει, η κυβέρνηση -φυσικότερα- αρνείται τέτοιο ενδεχόμενο, άσχετα αν συνήθως ό,τι διαψεύδει γίνεται και μιά σημαντική μερίδα των πολιτών τις περιμένει σαν παιδάκι που του τάζουν βόλτα στο λούνα παρκ.

Οι υπόλοιποι, αυτοί που ψιλολογίζουν τα πράγματα, που συνηθίζουν να σκέπτονται πριν μιλήσουν ή πράξουν, είναι σαφώς αναποφάσιστοι και δίβουλοι για την χρησιμότητα ή μη των εκλογών.

Πρώτον γιατί τί να τις κάνεις τις εκλογές που και ελέω συστημικών ΜΜΕ θα καταλήξουν σε μιά δικομματική πόλωση μεταξύ Κούλη και Μπούλη;

Δεύτερον γιατί δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη στο πολιτικό κριτήριο και την ωριμότητα των συμπατριωτών τους.

Τρίτον γιατί και τα εκτός Βουλής πραγματικά λαϊκά και αντιμνημονιακά κόμματα δεν δείχνουν επίσης καμία ωριμότητα, ώστε να συμπράξουν, να συμφωνήσουν πάνω σε μία κοινή αντιμνημονιακή και ελληνικών συμφερόντων πολιτική, ώστε να μην ακούγονται στ' αυτιά του λαού σαν φάλτσα χορωδία, που ενώ ερμηνεύουν το ίδιο τραγούδι, ο καθένας τραγουδά σε δικό του τόνο και σκοπό.

Και τέταρτο και σπουδαιότερο, γιατί τί νόημα έχουν οι εκλογές σε ένα προτεκτοράτο;
Έκανε δηλαδή κουμάντο η ινδική "κυβέρνηση" επί αγγλικής κατοχής;
Ήταν αυτεξούσιοι ο Ράλλης και ο Λογοθετόπουλος επί γερμανικής Κατοχής;
Πώς να είναι τώρα ο Κούλης και ο Μπούλης επί Ευρωπαϊκής-τοκογλυφικής κατοχής;

Αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα δεν είναι εκλογές, αλλά ανεξαρτησία.
Δηλαδή άμα αλλάζουμε κάθε τρείς και λίγο την μαριονέτα που νομίζουμε πως μας κυβερνάει, πάει να πει πως έχουμε δημοκρατία;

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;
Ή κοροϊδία;
Μας αρέσει να βαυκαλιζόμαστε με επιφάσεις δημοκρατικών διαδικασιών;

Κι ύστερα ποιές δημοκρατικές διαδικασίες με χαριστικές έδρες, άλλοτε 50 και άλλοτε ποιός ξέρει πόσες, με προσμέτρηση των λευκών ψηφοδελτίων μαζί με τα άκυρα, με τεχνητή και ολική αλλοίωση του αποτελέσματος και της βούλησης του λαού, όταν τα αποτελέσματα δεν βγαίνουν με αναγωγή στο σύνολο των ψηφοφόρων, αλλά των ψηφισάντων;

Μπούρδες δημοκρατικές διαδικασίες.
Μπούρδες δημοκρατία.

Δεν μας χρειάζονται εκλογές. Μας χρειάζονται εξέγερση και επανάσταση. Κατά των τοκογλύφων επικυρίαρχων, και κατά των προδοτών που κυβερνούν για λογαριασμό τους.
Μας χρειάζεται ανάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας.

Ο Κούλης που ετοιμάζεται ο μέσος ηλίθιος έλληνας να ψηφίσει για να τον σώσει από τον Μπούλη που ο ίδιος ηλίθιος ψήφισε στις προηγούμενες εκλογές, δεν θα είναι χειρότερος ή καλύτερος απ' το νύν πρωθυπουργεύον φερέφωνο.
Δεν θα μας λύσουν κάποιο πρόβλημα οι εκλογές.
Θα αλλάξουν απλώς έδρανα και ρόλους οι καραγκιόζηδες με τους χατζηαβάτες.

Ας μην πέφτουμε λοιπόν κι εμείς στην παγίδα του ερωτήματος περί πρόωρων εκλογών ή όχι.
Το ερώτημα είναι δωσιλογικά φερέφωνα, ή ελληνική κυβέρνηση;
Καναπές, ή ανεξαρτησία;
Πλατείες και αγώνες, ή black Fridays;
Εμείς, ή αυτοί;...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 22, 2016