Πόσο έτοιμη είναι η κυβέρνηση για ένα «θερμό» επεισόδιο;

Δεν χρειάζεται να πούμε εμείς ότι τα εθνικά θέματα, και ιδιαίτερα τα ελληνοτουρκικά, είναι σοβαρή υπόθεση και δεν πρέπει να παίζουμε σαν τα παιδάκια με τα σπίρτα.

Και δεν χρειάζεται να κάνουμε ανάλυση για το τι οδηγεί την Τουρκία και τον Σουλτάνο Ερντογάν να έχει αυτή την περίοδο ξεφύγει. Για πρώτη φορά στη θητεία του η Άγκυρα απειλεί τόσο ανοικτά την Ελλάδα. Με παραβιάσεις από στεριά και θάλασσα, με τους μετανάστες που θα πλημμυρίσουν τα νησιά, με λεκτικές φοβέρες ότι θα μας πάρουν το μισό Αιγαίο ή ακόμη και με απειλή για πόλεμο.

Ποτέ άλλοτε ο Ερντογάν δεν είχε δείξει τόσο εχθρικές τάσεις απέναντι στην Ελλάδα, άλλωστε υπήρχαν και οι… κουμπαριές στη μέση. Είναι προφανές ότι τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει τον κάνουν να θέλει να βγάλει έξω από τα σύνορά του την κρίση αυτή.

Το πιο ανησυχητικό, όμως, που θα πρέπει να απασχολήσει ιδιαίτερα την Αθήνα, είναι το γεγονός ότι η Τουρκία έχει αποθρασυνθεί και απειλεί με πολεμική σύρραξη στο Αιγαίο πριν καλά – καλά αναλάβει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Δηλαδή ο Ερντογάν, διαχρονικός χωροφύλακας των Αμερικανών, προτού δει που θα κάτσει η μπίλια της εξωτερικής πολιτικής του Ντ. Τραμπ, εμφανίζεται σαν τον… τραμπ-ούκο της περιοχής. Είτε, λοιπόν, κάνει ό,τι του γουστάρει και δεν ρωτάει το «αφεντικό», είτε έχει συνεννοηθεί με την Ουάσιγκτον και είναι απειλητικός έχοντας πάρει άδεια και αναλαμβάνοντας το ρόλο του μπαμπούλα στη Μεσόγειο.

Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε η Αθήνα θα πρέπει να ανησυχεί και να προβληματίζεται. Αλλά και να ετοιμάζεται. Πόσο έτοιμη είναι, όμως, αυτή η κυβέρνηση για ένα «θερμό» επεισόδιο; Και δεν εννοούμε επιχειρησιακά, αυτό ελπίζουμε να είναι δεδομένο. Εννοούμε σε διπλωματικό επίπεδο, για την επόμενη ημέρα. Αν μπουκάρουν οι Τούρκοι σε μερικά νησάκια ή στη Θράκη πόσο έτοιμοι είμαστε να τους αντιμετωπίσουμε έχοντας δημιουργήσει συμμαχίες και ενισχύοντας την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό;

Καλές είναι οι φιέστες του Καμμένου, πότε με τους Χρυσαυγίτες στα ακριτικά νησιά και πότε μόνος του πετώντας στεφάνια από το ελικόπτερο. Μια χαρά είναι για να μαζέψει κανένα ψηφαλάκι από τους στραταίους ή από πατριώτες που θα ξεγελαστούν από τον ακομβίωτο στρατηγό. Καλές είναι επίσης οι δηλώσεις τύπου «δεν ανεχόμαστε ανατολίτες καουμπόηδες» ή τα μηνύματα του Τσίπρα «ότι δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο».

Έχουν, φροντίσει οι κυβερνώντες, ωστόσο, να αναπτύξουν συμμαχίες με ισχυρούς του πλανήτη; Ή μήπως εμφανίζεται μια Ελλάδα που ικετεύει για ένα ακόμη δάνειο ή για να μην έχει απαιτήσεις το ΔΝΤ και εγκατέλειψε τα εθνικά θέματα; Τι έχουν κάνει για να αναδείξουν στη νέα ηγεσία του αμερικανικού κράτους, τα δίκαια της Ελλάδας; Τι έκανε ο Τσίπρας με τη… θεία του τη Μέρκελ ή με άλλους ισχυρούς; Τι ρόλο μπορεί να παίξει η Ρωσία σε ένα θερμό επεισόδιο στα σύνορά μας; Ξέρουν στην Αθήνα πώς θα αντιδράσει ο Τραμπ σε έναν τσαμπουκά του Ερντογάν; Γιατί είπαμε: Δεν είναι η μία ή δύο μέρες μιας πολεμικής σύρραξης. Είναι η επόμενη ημέρα, η μάχη της διπλωματίας. Εκεί μήπως ηττηθούμε κατά κράτος και μας πάρει η Τουρκία ελληνικό έδαφος με αποφάσεις πίσω από κλειστές τράπεζες;

Θέτουμε ερωτήματα γιατί όπως γράψαμε στην αρχή, με τα εθνικά θέματα δεν πρέπει να παίζει κανείς.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 14, 2017