Δε θα γίνουμε τσογλάνια κύριε Τσίπρα

Ένα παλιό τραγούδι του Σαββόπουλου έλεγε: «Τώρα με χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία, μια τσογλανοπαρέα, που κάνει κριτική».

Το θυμηθήκαμε αυτό γιατί μια άλλη τσογλανοπαρέα μας κυβερνά και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να την σταματήσουμε. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε χαρακτηρίσει το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ «εκτσογλανισμό» της πολιτικής ζωής. Είναι η κατάσταση εκείνη όπου άνθρωποι με άθλιο χαρακτήρα, χωρίς κανέναν δισταγμό, χωρίς τα βασικά που απαιτούνται και κυρίως με τρόπο ειρωνικό, κυνικό, αδίστακτο παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή 11 εκατομμυρίων Ελλήνων.

Για ακόμη μια φορά τα όσα συμβαίνουν, τα όσα κάνει ο Τσίπρας και η παρέα του ή τα όσα λένε οι βουλευτές του δείχνουν ότι το σχέδιο της αριστεράς είναι να δημιουργήσει μια χώρα – αφασία. Στην οποία τα πάντα είναι ισοπεδωμένα, κατεστραμμένα και κανείς δεν έχει δικαίωμα να ξεχωρίζει.

Ακόμη και η ατάκα για το «ταξικό δυστύχημα» με τους τέσσερις νεκρούς είναι δείγμα του τρόπου που σκέφτονται.

Ο άλλος μίλησε για «ταξικά πρόστιμα» της τροχαίας. Ο αστυνομικός θα σου ζητά άδεια, δίπλωμα, ασφάλεια και… Ε1 κι αν έχει μεγάλο εισόδημα θα τρως και μεγάλο χαράτσι. Γιατί η αριστερά πρέπει να πουλήσει ταξικό αγώνα. Να πληρώσουν… οι πλούσιοι, να γίνουν κι αυτοί φτωχοί.

Φτιάχνει ο Σταθάκης, ο κοσμοπολίτης, ο οικονομολόγος, ο γόνος εφοπλιστικής οικογένειας τις χρήσεις γης και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι πώς θα εντάξει στις πόλεις hot spot για τους μετανάστες και… λαχανόκηπους. Γιατί έτσι θα πουλήσουμε αριστεροσύνη και ψευτοπροοδευτισμό.

Η κυβέρνηση «διαπραγματεύεται» τη μείωση του αφορολόγητου που έλεγε ότι δεν θα το μειώσει ποτέ και ταυτόχρονα πουλάει φούμαρα με τα ισοδύναμα. Θα πάρει 1,8 δις ευρώ από τους Έλληνες αν το όριο πέσει κάτω από τα 6.000 ευρώ ή θα πετσοκόψει κι άλλο τις συντάξεις και θα δώσει ψίχουλα σε συγκεκριμένες ομάδες – ψηφοφόρους, όπως έκανε με την απάτη, τη 13η σύνταξη.

Ακόμη και η λογική που λέει ότι κανείς συνταξιούχος δεν θα παίρνει μεικτά πάνω από 2.000 ευρώ, ακόμη κι αν στην εργασία του έδωσε χιλιάδες ευρώ για να έχει καλύτερα γηρατειά δείχνει αυτή την ισοπέδωση. Τη λογική που στηρίζεται στο ότι ο φτωχός δεν θα έχει κίνητρα να βελτιώσει τη ζωή του, να γίνει πλουσιότερος, καλύτερος αλλά να πιεστεί ο πλούσιος να γίνει φτωχός και όλοι να δυστυχήσουν σε μια νοοτροπία Βενεζουέλας. Ο καλός, ο άξιος, ο δουλευταράς που βγάζει περισσότερα χρήματα με τον ιδρώτα του προσώπου του να μην είναι καλύτερος αλλά να πληρώσει τόσα ώστε να γίνει κι αυτός φτωχός. Μαζί με άλλους που είναι φτωχοί όχι από τη ριμάδα την κρίση που τους τσάκισε αλλά λόγω επιλογής.

Αυτός είναι ο ταξικός αγώνας που δίνουν εδώ και δύο χρόνια στην κυβέρνηση. Αυτός που λέει ότι η αριστεία είναι ρετσινιά. Που λοιδορεί το Χάρβαρντ και όσους είχαν τη δυνατότητα να πάνε σ’ αυτό και να γίνουν καλύτεροι. Που σιχαίνεται τα ιδιωτικά σχολεία και θέλει να τα κάνει χειρότερα αντί να κάνει καλύτερα τα δημόσια.

Είναι η νοοτροπία του Τσίπρα και της παρέας του που βγαίνει σε ειρωνεία και απέχθεια όταν βλέπει π.χ. τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τα άλλα… πλουσιόπαιδα. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με τους ψεύτικους «μπούληδες» της αριστεράς έναντι όλων των άλλων «μπούληδων», δεξιών ή όχι.

Αυτή η τσογλανοπαρέα που μέχρι το 2015 έκανε κριτική, τώρα που κλήθηκε να κυβερνήσει και τα διέλυσε όλα δεν βλέπει τη μετάλλαξή της.

Αυτή είναι η πραγματική εικόνα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους του, αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος του πρωθυπουργού και της παρεούλας του Μαξίμου. Ή πώς λειτουργούν τα Εξάρχεια όταν μπουκάρουν στην εξουσία.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαρτίου 03, 2017