Απαξίωσαν επενδύσεις υποθαλάσσιου πλούτου... Ποιον εξυπηρετούν;

Με την πρώτη εικόνα μας (Εικ.1) υπενθυμίζουμε ότι στις 30 Σεπτεμβρίου του 2011 το αρμόδιο υπουργείο ενέργειας προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό διεξαγωγής μη αποκλειστικών σεισμικών ερευνών σε μία τεράστια θαλάσσια περιοχή 220.000 χιλιομέτρων (km) του Ιονίου Πελάγους & Νότια της Κρήτης.

Των Δρ. Ηλία Κονοφάγου και καθηγητή Αντώνη Φώσκολου

Σκοπός του Υπουργείου Ενέργειας ήταν η απόκτηση νέων γεωλογικών και γεωφυσικών πληροφοριών με αποκλειστικό στόχο την προσέλκυση επενδύσεων από Πετρελαϊκές Εταιρείες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Στον διαγωνισμό αυτό ανταποκρίθηκαν 8 μεγάλες εταιρείες με αντίστοιχες προσφορές εκτέλεσης δικτύου υποθαλάσσιων σεισμικών καταγραφών δύο διαστάσεων (2D). Μετά από αξιολόγηση οι εργασίες των σεισμικών αυτών καταγραφών ανατέθηκαν σε μία και μοναδική εταιρεία την Νορβηγική PGS.

Με την υπογραφή της σχετικής σύμβασης εκτέλεσης των σεισμικών καταγραφών διαπιστώθηκε οικονομική αδυναμία της Νορβηγικής Εταιρείας να πραγματοποιήσει ένα πυκνό ομοιόμορφο δίκτυο σεισμικών καταγραφών δύο διαστάσεων (2D) στο σύνολο της έκτασης των 220.000 km2.

Η PGS εξετέλεσε ένα αρκετά πυκνό σεισμικό δίκτυο καταγραφών στο βόρειο Ιόνιο και ένα εξαιρετικά αραιό δίκτυο Νότια της Κρήτης (Εικ.2). Το συνολικό μήκος των καταγραφών που τελικά πραγματοποιήθηκε υπολογίζεται της τάξης των 12.500 χιλιόμετρων (km).

Η Εταιρεία γνώριζε ότι στο Βόρειο Ιόνιο (Εικ.3) -σε αντίθεση με την Νότια Κρήτη- υπήρχε προγενέστερο εκτεταμένο σεισμικό δίκτυο καταγραφών.

Οι νέες καταγραφές της PGS κόστισαν πάνω από 60 εκατομμύρια δολάρια ενσωματώθηκαν στο πακέτο των παλαιότερων σεσμικών καταγραφών ώστε το σύνολο των γεωφυσικών υποθαλάσσιων στοιχείων να μπορέσουν να πωληθούν ευκολότερα στις πετρελαϊκές εταιρείες έρευνας & παραγωγής κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Με βάση τις σεισμικές καταγραφές των 12.500 km που πραγματοποίησε η PGS, το αρμόδιο υπουργείο ενέργειας προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό στις 13 Νοεμβρίου 2014 παραχώρησης 20 θαλάσσιων γεωτεμαχίων στο Ιόνιο Πέλαγος & Νότια της Κρήτης.

Υπήρξε μία και μόνη προσφορά από αλλοδαπή κοινοπραξία εταιρειών στο Γεωτεμάχιο 2 και δύο προσφορές από Ελληνική Εταιρεία στα Γεωτεμάχια 1 και 10, όλα ευρισκόμενα μέσα στο Ιόνιο Πέλαγος (Εικ.5).

Έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι στα γεωτεμάχια Νότια της Κρήτης όπου -σύμφωνα με όλες τις στατιστικές σήμερα ενδείξεις- οι δυνατότητες ύπαρξης αποθεμάτων υδρογονανθράκων (hydrocarbon resources) θα ήταν δυνατόν να είναι δεκαπλάσιες σε μέγεθος από τα αντίστοιχα πιθανά αποθέματα του Ιονίου Πελάγους δεν υπήρξε καμία απολύτως προσφορά επενδυτικού ενδιαφέροντος (Εικ.6).

Και ας εξηγήσουμε τώρα για πιο λόγο χάθηκαν 6 ολόκληρα χρόνια χωρίς Επενδυτές Ορυκτού Πλούτου υδρογονανθράκων Νότια της Κρήτης: Το Υπουργείο Ενέργειας υπό την ηγεσία του Αρμόδιου Υπουργού Γιάννη Μανιάτη δεν κατάφερε να πετύχει τους στόχους προσέλκυσης σημαντικών ερευνητικών επενδύσεων Νότια της Κρήτης διότι απλά αυτοσχεδίασε χρησιμοποιώντας άπειρους στην πράξη συνεργάτες.

Αντί λοιπόν το Υπουργείο Ενέργειας να διαμοιράσει τις επενδυτικές υποχρεώσεις σεισμικών καταγραφών σε τρεις ξεχωριστές από γεωλογική άποψη περιοχές από τρεις διαφορετικές εταιρείες στο Ιόνιο Πέλαγος & Νότια της Κρήτης (Εικ.7) φρόντισε να επιβαρύνει επενδυτικά έναν και μοναδικό υπεργολάβο την Εταιρεία PGS.

Είναι φανερό ότι εάν οι επενδυτές υπεργολάβοι σεισμικών ερευνών ήταν τρεις τότε υπήρχε σημαντική πιθανότητα το σεισμικό δίκτυο καταγραφών δύο διαστάσεων(2D) να ήταν πολύ πυκνότερο και στις τρεις περιοχές ενδιαφέροντος του Ιονίου Πελάγους (1)+(2) και Νότια της Κρήτης (3) όπως αυτό παρουσιάζεται στην εικόνα Εικ.8.

Το γεγονός αυτό θα καθιστούσε τις περιοχές της Νότιας της Κρήτης επενδυτικά πολύ πιο ελκυστικές δεδομένου ότι θα μπορούσαν να μειώσουν το επενδυτικό ρίσκο των Εταιρειών προσφέροντας σε αυτές ακριβέστερες πληροφορίες ύπαρξης στόχων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Ένα σημαντικό δεύτερο κρίσιμο γεγονός μη ύπαρξης σημαντικών επενδυτικών προσφορών Νότια της Κρήτης είναι το μικρό μέγεθος περιοχών γεωτεμαχίων (Εικ.9) το μέγεθος των οποίων δεν υπερβαίνει κατά μέσον όρο τα 3.000 km2 ανά γεωτεμάχιο.

Το μικρό μέγεθος των θαλάσσιων γεωτεμαχίων επενδυτικά δεν ευνοεί καθόλου τη Νότια Κρήτη δεδομένου ότι αποτελεί μία τελείως ανεξερεύνητη περιοχή. Το μέγεθος των γεωτεμαχίων εκεί θα έπρεπε με βάση τα υπάρχοντα γεωφυσικά στοιχεία να υπερβαίνει τα 10.000 km2 (Εικ.10).

Όπως διαπιστώνουμε στην Εικ.10 εάν τα γεωτεμάχια είχαν έκταση της τάξης των 10.000 km2 θα μπορούσαν να είναι επενδυτικά πολύ πιο ελκυστικά ακόμα και με παρουσία ενός πολύ πιο περιορισμένου δικτύου σεισμικών καταγραφών.

Σύμφωνα με την Διεθνή Πρακτική της Βιομηχανίας Υδρογονανθράκων για να πραγματοποιηθούν επενδύσεις Πετρελαϊκών Εταιρειών Έρευνας & Παραγωγής υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε μία περιοχή όπου δεν υπάρχουν ακόμα ανακαλύψεις με γεωτρήσεις εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων όπως η Νότια Κρήτη θα έπρεπε η περιοχή να είχε σαρωθεί μ’ ένα δίκτυο σεισμικών καταγραφών πολύ πιο πυκνό.

Παράλληλα για να προσελκυθούν αξιόπιστοι μεγάλοι επενδυτές υψηλού κύρους από την παγκόσμια αγορά υδρογονανθράκων (δηλ. εταιρείες όπως η TOTAL, SHELL, EXXON-MOBIL, STATOIL, ENI κ.λπ.) στη Νότια Κρήτη θα έπρεπε (Εικ.11) να είχε μεγιστοποιηθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον, προκηρύσσοντας -όπως ήδη προαναφέραμε- με προκήρυξη μεγαλύτερων σε μέγεθος γεωτεμαχίων.

Καταλήγοντας, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι σε συνέχεια της ανακάλυψης του Υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος “Ζορ” Νότια της Κύπρου οι αξιολογήσεις μας δείχνουν (βλ. Εικ.12) ότι υποθαλάσσιες δυνατότητες ύπαρξης κοιτασμάτων βιογενούς αερίου μέσα σε ταμιευτήρες υφαλογενών ασβεστολίθων Νότια της Κρήτης αναβαθμίσθηκαν σημαντικά σε ένα επίπεδο που θα μπορούσε με 50% πιθανότητα να φθάσει τα 100 Τρις κυβικά πόδια (Tcf) ή αντίστοιχα τα 2.9 τρις κυβικά μέτρα(Tcm).

Αποφεύγοντας δε τα τραγικά λάθη του παρελθόντος απομένει τώρα να γίνουν νέοι κατάλληλοι χειρισμοί Νότια της Κρήτης ώστε να μην χαθεί ακόμη μία σημαντική ευκαιρία, προσελκύοντας σημαντικές επενδύσεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και παράλληλα να ανακουφίσουν σημαντικά την καταρρέουσα ελληνική οικονομία.

Σχόλιο: Επειδή τέτοια κόλπα τα έχουμε ξαναδεί, να υποθέσουμε ότι θα αρχίσουμε ξαφνικά να ανακαλύπτουμε όσα έχουμε, όταν αυτά θα έχουν περάσει στα κατάλληλα χέρια; Και φυσικά, απάντηση από την εγχώρια «κλαδική» κρατικοδίαιτων και μη, που φρόντισαν να «σπρώξουν» την κατάλληλη στιγμή τα «μαγαζιά» τους εκεί που έπρεπε, δεν αναμένουμε. Να υποθέσουμε στο σενάριο, ότι βολεύει και «δραχμή» στην Ελλάδα, για να κοστίσει ακόμα φτηνότερα η χρυσοφόρα μπίζνα;

Πηγή Defence-Point

Δημοσίευση: Μαρτίου 05, 2017