Κύριε Γαβρόγλου, διαγωγή χειρίστη

Παίρνει η κυβέρνηση μέτρα και δεν ξέρεις γιατί; Αδικαιολόγητος! Γιατί αν είχες παρατηρήσει τις μέχρι τώρα νομοθετικές πρωτοβουλίες της και τις θεωρίες πίσω από όσα κάνει, θα διαπίστωνες ότι σχεδόν κανείς από τα «αριστερά» της μέλη δεν κυβερνά. Κάνουν ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία! Προσπαθώντας να απαλλαγούν από τις φοβίες τους. Τελευταίο παράδειγμα ο υπουργός Παιδείας κ Γαβρόγλου και η διαγωγή στα σχολεία.

Ο υπουργός, έμπλεος επαναστατικού ενθουσιασμού ανάγγειλε ότι καταργεί τη βαθμολογία της διαγωγής στα σχολεία γιατί είναι ένα «μέτρο εντελώς αναχρονιστικό, που χρησιμοποιήθηκε ενάντια και στους αριστερούς και ενάντια σε πάρα πολύ δημιουργικούς πολίτες αυτής της χώρας».

Είναι πραγματικά μία πράξη επαναστατική, που θα μείνει σαν σταθμός στην ιστορία της εκπαίδευσης. Γιατί θέλει μεγάλη γενναιότητα να συγκρουστείς με τα ισχυρά και μεγάλα συμφέροντα, που υπερασπίζονται έναν αληθινά μεσαιωνικό θεσμό. Ο οποίος έχει πάψει να έχει οποιαδήποτε αξία ή επίπτωση εδώ και χρόνια!! Στην ουσία έχει πεθάνει και σχεδόν κανείς δεν τον υπερασπίζεται!

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η αξία της κατάργησης της βαθμολογίας  διαγωγής των μαθητών, που εξήγγειλε ο υπουργός. Επειδή το μέτρο δεν χρησιμοποιείται κατά των αριστερών εδώ και 40 χρόνια και δεν χρησιμοποιείται κατά των δημιουργικών ανθρώπων εδώ και 40 χρόνια επίσης. Για την ακρίβεια, δεν χρησιμοποιείται.

Στα μεν ιδιωτικά σχολεία σε παίρνουν γιατί τους ενδιαφέρουν τα λεφτά που θα πληρώσουν οι γονείς σου. Και κάθε κακή διαγωγή σβήνεται με το αντίστοιχο χρήμα. Στα δημόσια σχολεία, πάλι, σε παίρνουν γιατί κανείς δε δίνει δεκάρα αν καις το σχολείο ή τη μισή Αθήνα, αν γαμοσταυρίζεις τους καθηγητές, αν πλακώνεις στο ξύλο κανέναν αδύναμο, αν βιντεοσκοπείς τις γυναίκες στις τουαλέτες, αρκεί να μην τις αναρτάς. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα.

Επιπλέον, η διαγωγή δεν έχει πια σχεδόν καμιά αξία. Επειδή δεν υπάρχει μέτρο να τη μετρήσεις. Την εποχή του κ Γαβρόγλου, για παράδειγμα, το μαλάκα σε έστελνε στο σπίτι σου με αποβολή. Σήμερα είναι συνώνυμο του φίλου συμμαθητή, του φίλου καθηγητή, της κολλητής.

Την εποχή του κ Γαβρόγλου σε παράδινε ο πατέρας σου στο δάσκαλο με την εντολή να είναι αυστηρότερος από κείνον. Σήμερα, εδώ και χρόνια, οι καθηγητές τραμπουκίζονται από χιλιάδες παλαβωμένους γονείς που θεωρούν τα παιδάκια τους ιερά τέρατα!

Σήμερα μπορεί να σου χαλάσει τη διαγωγή ο βιασμός μιας μαθήτριας, το κάψιμο του σχολείου αν δεν σε καλύψουν οι ομοϊδεάτες καθηγητές, ο θανατηφόρος τραυματισμός κανενός συμμαθητή σε πλάκωμα, το ανέβασμα στο διαδίκτυο κανενός βίντεο γυμνών μαθητριών που τράβηξες με το κινητό και άλλα τέτοια πταίσματα. Όλα τα άλλα είναι παρωνυχίδες.

Κανένας δεν σε αφήνει στην ίδια τάξη λόγω κακής διαγωγής και κανένας δεν σε διώχνει από τη δουλειά με βαθμό διαγωγής «κακή» στο απολυτήριο. Γιατί ο βαθμός διαγωγής είναι νεκρός! Κι αν υπάρχουν δέκα εξαιρέσεις στα δεκάδες χιλιάδες σχολεία, στέλνεις μια εγκύκλιο. Δε αναγγέλλεις την πτώση του τείχους!

Αυτά τα γράφει ένας άνθρωπος- ίσως ο μοναδικός στη χώρα- που τέλειωσε το Δημοτικό με διαγωγή… 6 !!! Όταν κανείς δεν τελείωνε χωρίς 10άρι. Και που στην Τρίτη γυμνασίου πήρε βραβείο προόδου με υποτροφία στα μαθηματικά, αλλά, όπως ανάγγειλε με απαξία ο διευθυντής, «δυστυχώς προόδου αλλά όχι διαγωγής»! Και που τέλειωσε ένα από τα πιο αυστηρά δημόσια σχολεία, το 7ο του Παγκρατίου.

Και καταθέτω εδώ υπεύθυνα, ότι εκείνοι από όσους πρόκοψαν και έγιναν κάτι στη ζωή τους, σε οποιονδήποτε κλάδο, ήταν οι αδούλωτοι και οι επαναστάτες και οι ταραξίες. Οι ζωηροί. Οι υπόλοιποι, τα καλά παιδιά και οι καλύτεροι μαθητές, στη συντριπτική τους πλειονότητα βρέθηκαν σε θέσεις υποδεέστερες των επιδόσεών τους στα σχολεία.

Και για να έρθω στις παλαιοντολογίες του κ Γαβρόγλου, οι αριστεροί μαθητές δεν χαρακτηρίζονταν στην κοινωνία και στα σχολεία από την κακή διαγωγή, που τους φόρτωνε κανένας ακραιφνής δεξιός καθηγητής ή διευθυντής. Χαρακτηρίζονταν κατ ευθείαν από την Ασφάλεια και από την Ασφάλεια κυνηγιόντουσαν στα ίδια τους τα σπίτια! Επειδή η Ασφάλεια είχε φακελωμένη κάθε οικογένεια και δεν περίμενε να της πει το σχολείο αν είναι καλός ή κακός ο μαθητής. Δόξα τω Γιαραμπή τα ζήσαμε.

Και δεν απειλείται κανένας αριστερός μαθητής σήμερα από τη βαθμολογία της διαγωγής. Πρώτον γιατί σχεδόν κανείς δε δίνει σημασία σ αυτήν. Έχει πεθάνει σαν θεσμός. Δεύτερον γιατί η αριστερά έχει φροντίσει εδώ και χρόνια να είναι λίγοι οι αριστεροί μαθητές. Οι πιο πολλοί είναι είτε αδιάφοροι, είτε συντηρητικοί, είτε προς την αναρχία.

Αλλά, ο κ Γαβρόγλου, όπως και πολλοί ομοϊδεάτες του στην κυβέρνηση, παίρνουν μέτρα και νομοθετούν με κριτήρια και απωθημένα της δεκαετίας του ’40, του ’50 και του ’60, λες και ζούσαν μέχρι πριν 2 χρόνια κρυμμένοι σε υπόγεια, με το φόβο του χωροφύλακα και του στρατοδίκη!

Κάποιος πρέπει να τους πει ότι ο εμφύλιος τέλειωσε το ’49. Και ότι η χούντα έπεσε το ’74.  Και ότι η αριστερά που λέγαν ότι αυτοί ήταν κάποτε, πέθανε. Τη σκότωσαν ο κ Γαβρόγλου, ο κ Σκουρλέτης, ο κ Σέλτσας, ο κ Τσίπρας, ο κ Μπαλαούρας και τα άλλα παιδιά, που σε αντίθεση με την ηθική συνέπειας της παλιάς αριστεράς, δεν έχουν τα κότσια ούτε να επαναστατήσουν στα δύσκολα, αλλά ούτε και να πάνε σπίτια τους. Για τη νεολαία είναι παραδείγματα προς αποφυγή.

Αντίθετα, πού και πού σκοτώνουν και κανέναν πεθαμένο σαν τη διαγωγή στα σχολεία για να πουλήσουν αριστεροσύνη. Ενώ εφαρμόζουν τις πιο δεξιές πολιτικές, με τον πιο αδέξιο τρόπο. Δηλαδή, διαγωγή χειρίστη.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Δημοσίευση: Μαρτίου 31, 2017