Από τον Χορν και τον Ελύτη... στον Φλαμπουράρη και τον Πολάκη

Δεν δικάζουμε τους φίλους κανενός. Το τι κάνει ο καθένας στη ζωή και με ποιους θέλει να περάσει το χρόνο του είναι προσωπική υπόθεση. Όταν όμως είσαι δημόσιο πρόσωπο, κυρίως όταν είσαι πρωθυπουργός είναι ορισμένα πράγματα που πρέπει να μπαίνουν στο μικροσκόπιο.

Είδαμε λοιπόν τον Αλέξη Τσίπρα να περνά την Καθαρά Δευτέρα στο νησί των Συριζαίων, στην Αίγινα, παρέα με τον Παύλο Πολάκη και τον μέντορά του, Αλέκο Φλαμπουράρη κι αμέσως σκεφτήκαμε αυτό που λένε «πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι».

Ο Τσίπρας, όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί, έχουν επιλέξει τον στενό κύκλο τους. Αυτούς που θέλουν να βλέπουν και εκτός δουλειάς, να τους συμβουλεύονται, να περνάνε καλά, να κάνουν σχέδια. Έτσι και ο πρωθυπουργός της χώρας μας επιλέγει τον Πολάκη και τον Φλαμπουράρη. Παλιότερα φίλος του ήταν ο Βαρουφάκης, ο Λαζόπουλος και πολλοί ακόμη από την παρέα της Αίγινας ή από τα Εξάρχεια, όπως ο Τζανακόπουλος, ο Σακελλαρίδης που έφυγε νωρίς γιατί κατάλαβε, η Δούρου και βεβαίως η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Άλλους τους πούλησε ο Τσίπρας, άλλους τους άφησε πίσω, όμως όλοι τους δείχνουν το ποιόν του πρωθυπουργού.

Βλέποντας ποιοι είναι τώρα οι φίλοι του, ποιοι παλαιότερα και ποιοι πιθανότατα θα είναι στο μέλλον, αντιλαμβάνεται κανείς με τι άνθρωπο έχουμε να κάνουμε. Ποια είναι η ποιότητά του και πόσο μπορεί να βοηθήσει τον τόπο. Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις λέει ο λαός και ο Τσίπρας έκατσε με τον Φλαμπουράρη. Όταν λοιπόν κάνει παρέα με δύο από τους χειρότερους υπουργούς στην ιστορία, που δεν έχουν προσφέρει τίποτε στην πατρίδα τους κι αντιθέτως την κάνουν χειρότερη με την παρουσία τους, τότε γιατί να είναι καλύτερος ο πρωθυπουργός;

Όλοι οι φίλοι που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από τη ζωή του… ηγέτη της χώρας έδειξαν και γιατί ο κ. Τσίπρας είναι ένας από τους χειρότερους και πιο αμόρφωτους πολιτικούς που πέρασαν ποτέ.

Ο Κ. Καραμανλής ή ακόμη και ο γλεντζές Ανδρέας, με τελευταίο τον Α. Σαμαρά είχαν ένα επίπεδο και ως προς τις επιλογές των φίλων και ως προς τις επιλογές των υπουργών. Όταν τότε υπήρχε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος και σήμερα ο Παύλος Πολάκης, αντιλαμβάνεται κανείς τη διαφορά. Κι όταν ο Καραμανλής έκανε παρέα με τον Χορν, ο Σαμαράς με τον Ελύτη, ενώ ο Τσίπρας με τον Λαζόπουλο, καταλαβαίνουμε όλοι γιατί η Ελλάδα είναι έτσι που είναι.

Τι θα μπορούσε να συζητά ένας κυβερνήτης μιας χώρας με τύπους επιπέδου μπάρμπα Αλέκου ή Βαρουφάκη; Τι να πει κανείς με τον Πολάκη; Μαντινάδες ή πώς θα βρίζει τη ΝΔ και τον Άδωνι με φράσεις πεζοδρομίου;

Τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί υψηλού επιπέδου, με εξαίρεση τον Σαμαρά, επιλέγουν λάθος συνεργάτες ή φίλους που τελικά αποδεικνύονται ολίγιστοι ή ψεύτικοι. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πολλοί έχουν τον μ….μαγνήτη. Έτσι είναι κι αυτό πρέπει να το προσέξει και ο σημερινός πρωθυπουργός. Ή μήπως δεν θέλει γιατί του αρέσει η μετριότητα;

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαρτίου 03, 2017