Γνώθι σαυτόν

Μετά τον «ζόρικο» τον Μιχαλολιάκο, που τα μάσαγε για την έξοδο από το ευρώ («Δεν είναι ακόμη η ώρα» και άλλα τέτοια «ηρωικά») ήλθαν και οι άλλοι «επαναστάτες» (του ΚΚΕ) να προστεθούν στους «ρεαλιστές» (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΕΚ, Ποτάμι κ.λ.π.). Αν λογαριάσουμε, ότι και από τους υπόλοιπους «αντιμνημονιακούς» οι περισσότεροι δεν διανοούνται την έξοδο από το μαντρί, θα έλεγα, ότι σε εθνικό επίπεδο επήλθε κρίση «λογικής»…

Πολιτικά μόνος λοιπόν και απέναντι όλοι οι «λογικοί», οι «ρεαλιστές»… Δεν κλαίγομαι· το αντίθετο. Είναι πολύ γοητευτική αυτή η πολιτική μοναξιά μακριά από τον εσμό των παράσιτων.

Οφείλω να παραδεχτώ, ότι οι προτάσεις, που εξέθεσα στα προηγούμενα άρθρα, είναι ανεδαφικές. Είναι εντελώς ανεδαφικές για έναν και μόνο λόγο: Γιατί δεν έχουμε το ελάχιστο ψυχικό σθένος, να αφήσουμε την κοροϊδία και να στρωθούμε στην πραγματική δουλειά. Και αφού δεν έχουμε αυτήν την ελάχιστη λεβεντιά και αξιοπρέπεια, αυτονόητα δεν διανοούμαστε καν την περίπτωση να πολεμήσουμε στα αλήθεια για την ελευθερία και την ανεξαρτησία μας. Ηλπισα και ελπίζω, τα βάσανα να χαλυβδώσουν τις νέες γενιές τουλάχιστον και κάποια μέρα να ξεφύγουμε από την παρακμιακή κατρακύλα, αλλά ίσως πράγματι να είναι πολύ νωρίς γι αυτό. Χρειάστηκαν τέσσερις αιώνες στο καμίνι της πιο μαύρης σκλαβιάς για να βρεθούν ταυτόχρονα μερικές χιλιάδες άντρες, που σήκωσαν στους ώμους τους το βάρος τρεισήμισι εκατομμυρίων και τους ελευθέρωσαν από τον πιο βάρβαρο δυνάστη, έστω κι αν δεν κατάφεραν πλήρη ανεξαρτησία και ελευθερία για την πατρίδα μας.

Και βέβαια αυτοί οι λίγοι μπορούσαν πολύ περισσότερα από αυτά που κατάφεραν, αλλά δεν είχαν να αντιπαλαίψουν μόνο την Τουρκιά, ούτε μόνο την Φραγκιά, αλλά και τους ίδιους τους αχάριστους συμπατριώτες τους, που αφού τους σταύρωσαν όλους, έκτοτε δήθεν τους «τιμούν».

Να λοιπόν γιατί είναι ουτοπικές οι προτάσεις μου. Γιατί και οι λίγοι που χρειάζονται, δεν υπάρχουν. Γι αυτό δεν είναι καθόλου παράξενη αυτή η «παράδοξη» συμφωνία μνημονιακών και αντιμνημονιακών, που αγκαλιάζει ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό φάσμα αυτής της χώρας. Οι άνθρωποι πράγματι είναι ρεαλιστές. Αυτοί είμαστε και ανάλογα θα πορευτούμε. Φυγόπονοι, κουτοπόνηροι, δειλοί. Γι αυτούς τους λαούς μία μόνο διέξοδος υπάρχει· η έρπουσα υποταγή.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Απριλίου 14, 2017