«Στήστε στον τοίχο και τους άλλους... μνημονιακούς»

Δεν προτιθέμεθα να αγιοποιήσουμε κανέναν Παπαδήμο. Θα τον κρίνει η ιστορία, κι αυτόν και όλους όσοι ασχολήθηκαν με τα κοινά στα χρόνια της κρίσης. Άλλωστε, στην Ελλάδα του μπάχαλου, της μπαρούφας, του κρυπτορατσισμού και της μισαλλοδοξίας δεν θα περιμέναμε κάτι καλύτερο από αυτό που συνέβη στα social media.

Κι όχι μόνο. Ρίξτε μόνο μια ματιά στην επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην Αυγή που επιτίθεται στον Σταύρο Θεοδωράκη γιατί τόλμησε να μιλήσει για την ανοχή που επιδεικνύουν τα μαντρόσκυλα της Αριστεράς στους μπαχαλάκηδες και στους τρομοκράτες. Όποιος τολμά να πει ότι η τρομοκρατία είναι απότοκος της χαλαρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται η ασφάλεια, είναι περίπου προδότης.

Όμως, το ακόμη χειρότερο είναι ότι η ρητορική του μίσους τελικά είναι βαθιά φωλιασμένη στην ελληνική κοινωνία και κατατρώει της σάρκες της πατρίδας μας. Άνθρωποι που χαίρονται γιατί τραυματίστηκε ο Παπαδήμος και που στεναχωριούνται γιατί δεν πέθανε. Άλλοι που στέλνουν μηνύματα μέσω twitter και facebook λέγοντας ότι «έρχεται η σειρά σας» και ονοματίζοντας ή περιγράφοντας τους νέους στόχους. Πολιτικούς, οικονομικούς παράγοντες ή όποιους άλλους τόλμησαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα όταν χρειάστηκε.

Αν ο Παπαδήμος είναι η αρχή ποιος άλλος θα πάρει σειρά στη λογική των τρελών, των παρανοϊκών που θέλουν ανθρώπινα θύματα για να ικανοποιήσουν τις αρρωστημένες ορέξεις τους; Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Στουρνάρας ή μήπως οι όψιμοι μνημονιακοί; Ο Τσίπρας, ο Πολάκης, ο Καμμένος που θα έσκιζαν τα μνημόνια και τα υπογράφουν δύο – δύο;

Δυστυχώς το μίσος είναι κυρίαρχο, μαζί με τις θεωρίες συνωμοσίας, τις αριστερές μπαρούφες, τις ακροδεξιές, ναζιστικές θέσεις που εκμεταλλεύονται την πατρίδα. Αλλά και τους ψεκασμένους ή εκείνους που προσκυνούν ακόμη τους διάφορους Σώρρες. Όχι, μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού δεν θέλει τους Παπαδήμους, θέλει τον κάθε ανόητο που γράφει στο διαδίκτυο μια αρλούμπα και γίνεται αμέσως πιστευτός.

Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια μεγάλωσε με τις αριστερολαϊκιστικές θεωρίες. Για σκεφτείτε όλους αυτούς που κυβερνούν τι έκαναν όταν πρωθυπουργός ήταν ο Παπαδήμος ή ο Σαμαράς; Τότε όλοι ήταν προδότες και γερμανοτσολιάδες που έπρεπε να κρεμαστούν στο Σύνταγμα. Ας θυμηθούμε τι έγραφαν για τον Παπαδήμο ορισμένα από τα «φυντάνια» που πέρασαν από την πολιτική ζωή του τόπου. Ο Παύλος Χαϊκάλης, άξιον τέκνο των ανεξάρτητων ψεκασμένων έγραφε «π...η, προδότη Παπαδήμο». Ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος έχει εξαφανιστεί από χθες, έγραφε «Ανεξάρτητος είμαι στη Βουλή, δεν πολιτεύομαι με ΝΔ αν ψηφίσει δανειακή σύμβαση. Χούντα Παπαδήμου, όχι» και το πήγαινε ακόμη παραπέρα: «Χούντα Παπαδήμου και συνεργατών από άκρα δεξιά μέχρι αναρχικούς». Είναι ο ίδιος άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια είναι υπουργός Άμυνας και υπογράφει στα τέσσερα τα μνημόνια.

Ο πρώην γραμματέας των ΑΝ.ΕΛ., Αθανάσιος Μπέλτσος, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα λέει ότι ήταν στρακαστρούκα, τρομοκρατικό χτύπημα του κ...ου και ότι είναι εμετός οι δηλώσεις συμπαράστασης.

Αυτή ήταν η κατάσταση τότε, μ' αυτά γαλουχήθηκε μια ολόκληρη γενιά που βγήκε στις πλατείες και εκμεταλλεύτηκε την οργή του κόσμου. Και από αυτό το ψεκασμένο κι άκρως επικίνδυνο «κίνημα» βγήκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ραχήλ Μακρή, οι απίθανοι τύποι που ήθελαν να μπουν στο Νομισματοκοπείο, οι Βαρουφάκηδες. Όλοι αυτοί έχουν οπαδούς που σήμερα λυπούνται γιατί ο Παπαδήμος δεν είναι νεκρός. Ή γιατί δεν στήνουν στον τοίχο και τους άλλους... μνημονιακούς.

Η Ελλάδα έχει τεράστιο πρόβλημα και δεν είναι τα μνημόνια. Έχει μεγάλο έλλειμμα παιδείας, συνεννόησης και κυρίως αποδοχής της άλλης άποψης. Αλλά και κάτι ακόμη: Σας φταίνε κύριοι ο Παπαδήμος, ο Σαμαράς, ο Τσίπρας; Βγείτε στους δρόμους, διαδηλώστε, αναζητήστε τους νέους ηγέτες σας, κάντε κάτι. Από τον καναπέ επανάσταση με ευχές οι ανόητοι τρομοκράτες να σκοτώσουν κανέναν, δεν βγαίνει τίποτε. Και είναι και τζάμπα μαγκιά.

Πιστεύαμε ότι η πατρίδα μας έχει ξεπεράσει το στάδιο της ανωριμότητας. Ότι όταν σκότωσαν τον Παύλο Μπακογιάννη, όταν συνελήφθησαν οι τρομοκράτες της «17Ν» ή όταν επιχειρήθηκε η πολιτική απομόνωση των μπαχαλάκηδων, η χώρα γύριζε σελίδα. Πέσαμε έξω γιατί δεν είχαμε υπολογίσει τον παράγοντα «Αριστερά». Μην ξεχνάμε τους... Μπαλαούρες που έβλεπαν στα αιματοβαμμένα χέρια του Ξηρού και του Κουφοντίνα... ανθρώπινες ευαισθησίες και ανθρωπιστικά αισθήματα.

Αυτή η Αριστερά προκάλεσε ένα τεράστιο ηθικό χτύπημα στην ελληνική κοινωνία. Η κυβέρνηση Τσίπρα κάποτε θα κριθεί ελλιπής όχι γιατί είναι άσχετοι και δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Αλλά γιατί έκαναν φυσικό την ανηθικότητα και νορμάλ το μίσος. Κι αυτό ο σοβαρός κόσμος, το κομμάτι του ελληνικού λαού που πιστεύει ακόμη σε κάποιες αξίες, δεν θα του το συγχωρήσει.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαΐου 28, 2017