Οι Αντιμνημονιακοί του χθες, αποδείχθηκαν οι μεγαλύτεροι πολιτικοί καιροσκόποι

Βουβοί κι απελπισμένοι παρακολουθούμε δυο μέρες τώρα τις ομιλίες Υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του 4ου – αχρείαστου και χειρότερου- μνημονίου. Πέραν των απίστευτων ψεμάτων που χρησιμοποιούν για να ωραιοποιήσουν την πραγματικότητα, είναι και προκλητικά προσβλητικοί.

Γράφει η Αλίκη Χατζή

Αυτοί οι άνθρωποι μοιάζουν με κακής ποιότητας γκροτέσκο επιθεώρηση… Εμφανίστηκαν σε μια πλατεία λέγοντας απίθανες αερολογίες για να καταλήξουν να επιβάλουν ως φάρμακο στην ανεργία εκατομμυρίων ελλήνων πολιτών … τα συσσίτια.

Παρουσιάστηκαν στην διάρκεια της αντιμνημονιακής περιόδου, άγνωστοι στον πολύ κόσμο ως επαγγελματίες επαναστάτες ενός κόμματος που ασθμαίνοντας κάθε φορά, μόλις που κάλυπτε το 3% που του επέτρεπε να έχει μια στοιχειώδη εκπροσώπηση στη Βουλή.

Χώθηκαν ανάμεσα στους «αγανακτισμένους» και κατεύθυναν τις διαμαρτυρίες. … Υποσχέθηκαν τον επί της γης παράδεισο, εδώ και τώρα! Σκίσιμο του μνημονίου μ’ έναν νόμο σ’ ένα απόγευμα, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αύξηση μισθών, συντάξεων, νταούλια για τις αγορές – κι ότι βάλει ο νους του πιο κακομαθημένου ψηφοφόρου. Δεν υπάρχει ανοησία που να μην υποκίνησαν, από το Κίνημα «δεν πληρώνω» ως τους εκτεταμένους προπηλακισμούς των πολιτικών τους αντιπάλων για τους οποίους καμάρωναν ανενδοίαστα.

Φώναζαν «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και μούτζωναν, ούρλιαζαν «go back Merkel» κι έφτυναν την βουλή, έστηναν λαϊκά δικαστήρια και απειλούσαν τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τους Υπουργούς του με κρεμάλες. Οι μούτζες έγιναν γροθιές, οι γροθιές έπεφταν βροχή κι όποιος έδερνε τους ΠΑΣΟΚους ανακηρυσσόταν εθνικός ήρωας του πενταλέπτου. Το «αντάρτικο» αυτών των δημόσιων ξυλοδαρμών δικαιολογούσαν από τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη, μέχρι τον Τσακαλώτο και τον Κατρούγκαλο όλοι οι σημερινοί υπεύθυνοι της σημερινής τραγωδίας που βιώνουμε στην καθημερινότητα μας.

«Αν είναι να κάνουμε ότι κι αυτοί, ας τα κάνει ο Βενιζέλος που ξέρει και καλλίτερα» δήλωνε με ουρανομήκη θρασύτητα ο κύριος Τσίπρας από τις επάλξεις της αντιπολίτευσης, αυτός ο Χουντίνι της πολιτικής ταχυδακτυλουργίας, ο άνθρωπος που θα αντιμετώπιζε το θεριό της κρίσης, θα καταργούσε όλες τις «επαχθείς» δεσμεύσεις της χώρας.

Αυτός που έφερε το τρίτο και τώρα το τέταρτο μνημόνιο και πανηγυρίζει εναντίον των φτωχών και αδυνάμων. Των ανέργων και των συνταξιούχων. Τους ειρωνεύεται ότι τα κατάφερε τόσο καλά που «θα βάλει και γραβάτα».

Από κοντά κι από το βήμα της βουλής κι όλοι οι βουλευτές του που, παρά τα θρυλούμενα ότι θα ψήφιζαν με κλάματα και σφίξιμο στην καρδιά, κοκορεύονται για τα … συσσίτια και τα κοινωνικά παντοπωλεία που θα στήσουν ως αντίμετρα. Τέτοιες κωμωδίες!

Για όσους καταλαβαίνουν, δεν χρειάζονται σχόλια. Ψηφίζουν τα μέτρα, συμφεροντολογικά και κομματικά, και όχι κοινωνικά και εθνικά.

Ψηφίζουν για να περισωθεί το κόμμα και οι ίδιοι και όχι η κοινωνία, ψηφίζουν κυρίως για να ενθυλακώσουν τον ουρανοκατέβατο βουλευτικό μισθό και να διατηρήσουν όλα τα προνόμια που τους παρέχει η πολιτεία. Ψηφίζουν τα πιο σκληρά και επώδυνα αντιλαϊκά μέτρα που τόλμησε ποτέ να ψηφίσει ελληνική κυβέρνηση, προσβάλλοντας τους πολίτες με απίστευτο θράσος κι ευκολία.

Τελικά … μεγάλο αντιβιοτικό στο αριστερό πόνο ψυχής, ο βουλευτικός μισθός κι η εξουσία.

Δημοσίευση: Μαΐου 19, 2017