«Μουσαντένια» δημοσιεύματα σπέρνουν θύελλες στον κεντροδεξιό χώρο

Στην Ελλάδα τα πάντα είναι… δείπνα και γεύματα. Αν τολμήσει να φάει κανείς επειδή είναι φίλος με κάποιον τότε σίγουρα συνωμοτεί. Αν καλέσει ένας πολιτικός έναν άλλον να πιουν ένα ποτό και πιθανότατα να τα πουν και οι γυναίκες τους, τότε δεν υπάρχει περίπτωση. Ετοιμάζουν κάποιο νέο κόμμα, ετοιμάζουν αποστασία, ανησυχούν για τη χώρα και άλλα τέτοια.

Η αλήθεια είναι ότι σε πολλά τέτοια γεύματα και μυστικά δείπνα καθορίστηκε η πορεία της χώρας. Όταν π.χ. οι βαρόνοι του ΠΑΣΟΚ επέβαλαν τον Κ. Σημίτη ως διάδοχο του άρρωστου τότε Ανδρέα. Ή όταν η γερουσία της ΝΔ έβαλε μπροστά τον Κ. Καραμανλή και σάρωσε τους τότε υποψήφιους για την ηγεσία. Μόνο ο Σαμαράς ξέφυγε απ’ αυτό αφού η εκλογή του έγινε από τον κόσμο της ΝΔ και φυσικά τώρα ο Κυριάκος. Ο Γ. Παπανδρέου είχε πάρει το δαχτυλίδι από τον Σημίτη και οι εσωκομματικές εκλογές ήταν για τα μάτια του κόσμου.

Σε ένα δείπνο μέχρι και ο Τσίπρας επιλέχθηκε για «ηγέτης» της Αριστεράς από τον Αλαβάνο και την τότε ηγετική ομάδα του Συνασπισμού.

Τα τραπεζώματα είναι μια χαρά για να βγαίνουν πρωτοσέλιδα, να εξυφαίνουν οι δημοσιογράφοι θεωρίες συνωμοσίας, να ρίχνονται καρφιά από τους αντίπαλους, να τρέμουν κάποιοι άλλοι και η ζωή να συνεχίζεται στην Ελλάδα της κρίσης που ενώ πνίγεται από τα μνημόνια έχει το χρόνο να ασχολείται και με τραπεζώματα.

Έτσι, λοιπόν σε αρκετά Κυριακάτικα φύλλα θα δείτε δημοσιεύματα για «μυστικά» δείπνα. Έφαγε ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο, λέει η μία εφημερίδα. Και συζήτησαν προφανώς τις πολιτικές εξελίξεις ενώ για να έχει και σασπένς, φαίνεται ότι συζήτησαν και για κόμμα γιατί δεν «τραβάει» ο Κυριάκος. Μάλιστα, το ρεπορτάζ λέει ότι είναι τσαντισμένος ο Καραμανλής, προφανώς γιατί φοβάται μη χάσει το μαγαζάκι.

Βρέθηκαν ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Στουρνάρας, ο Σάλλας και ο Άδωνις για να κάνουν κόμμα, λέει η άλλη. Προφανώς και δεν μπορούν να φάνε κάποιοι πολιτικοί που μάλιστα βρέθηκαν σε δύσκολες στιγμές για την Ελλάδα και κατάφεραν να την κρατήσουν όρθια. Γιατί μπορεί να είναι ό,τι είναι ο Βενιζέλος αλλά την περίοδο 2012 – 2014 η Ελλάδα πήγε πολλά βήματα μπροστά χάρη και σ’ αυτόν. Χάρη και στον Σαμαρά, τον Στουρνάρα ή όποιον άλλον συνέβαλε στο να μη χρεοκοπήσει η χώρα, μέχρι που ήρθαν οι… μέλισσες της αριστεράς και τα σάρωσαν όλα.

Όλοι αυτοί, λοιπόν, δεν έχουν δικαίωμα να φάνε, να πιούνε, να μιλήσουν για την πολιτική, να ανησυχήσουν για τη χώρα, να σκεφτούν πώς θα μπορούσαν να δώσουν μια νέα δυναμική. Όλα είναι συνωμοσία κι έτσι μια χαρά περνάει το μήνυμα «ο Σαμαράς τρώει τον Κυριάκο» ή «ο Βενιζέλος ετοιμάζει δυναμική επάνοδο» ή ακόμη ότι ο «Στουρνάρας προαλείφεται για ηγέτης των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων».

Κουλάρετε βρε παιδιά. Κανείς δεν αμφισβητεί κανέναν στην παρούσα φάση. Στο κάτω – κάτω στόχος όλων είναι να φύγει ο Τσίπρας και ο λαός της Νέας Δημοκρατίας έχει δώσει το χρίσμα στον Κυριάκο για να το πετύχει αυτό. Ο Μητσοτάκης έχει την ευκαιρία του να γίνει πρωθυπουργός. Αν θα τα καταφέρει ή αν θα καταρρεύσει σύντομα είναι δικό του πρόβλημα, όμως, κανείς δεν τον σαμποτάρει. Και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και ο Στουρνάρας και όσοι άλλοι τρώνε και πίνουνε γιατί έτσι κάνουν όλοι, δεν αμφισβητούν ότι η ΝΔ πρέπει να δοκιμαστεί με το παρόν σχήμα στις εκλογές. Ας μην αναζητούν λοιπόν κάποιοι θεωρίες συνωμοσίας σε ένα τραπέζι και ας μην σπέρνουν άλλες θύελλες στον κεντροδεξιό χώρο. Όσοι το κάνουν αυτό απλά ρίχνουν νερό στο μύλο του ΣΥΡΙΖΑ.

Κανένα κόμμα δεν κυοφορείται και κανένα δαχτυλίδι δεν πηγαινοέρχεται. Ανησυχία για το μέλλον της χώρας υπάρχει και καλώς βρίσκονται πέντε – δέκα σοβαροί άνθρωποι για να εκφράσουν τις ανησυχίες τους. Το κακό θα ήταν να μη νοιάζεται ο Σαμαράς για τη ΝΔ ή ο Βενιζέλος για το δικό του χώρο ή ο Στουρνάρας για την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας αφήσει χρόνους είναι σίγουρο ότι θα αφήσει καμένη γη πίσω του. Και στην οικονομία, και στην κοινωνία, στην καθημερινότητα του πολίτη, στο ίδιο το πολιτικό σύστημα. Οι εφεδρείες πάντα πρέπει να υπάρχουν γιατί όταν κινδυνεύσει η χώρα κάποιοι θα πρέπει να βγάλουν το φίδι από την τρύπα…

Αλλά να πούμε και μερικές αλήθειες σε σχέση με τα «μουσαντένια» δημοσιεύματα για συναντήσεις που δεν έγιναν ποτέ, τουλάχιστον με τους παραπάνω πρωταγωνιστές. Το να προβάλλεται ένα τέτοιο παρασκήνιο βολεύει την ίδια την κυβέρνηση και είναι ένα παρασκήνιο που τα χαλκεία του Μαξίμου διαρρέουν. Κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να ταυτίσουν ανθρώπους που προσέφεραν στη χώρα με νέα κόμματα και επιχειρηματίες που θέλουν να «ρίξουν τη λαοπρόβλητη κυβέρνηση». Και μέσω αυτής της συνωμοσιολογίας να προβληθεί ο Τσίπρας, ο Παππάς, ο Τζανακόπουλος και όσοι άλλοι «στήνουν» τέτοια δημοσιεύματα, ως οι υπερασπιστές της νομιμότητας και το «φως» απέναντι στο «σκοτάδι». Αλίμονο στην πατρίδα αν πιστέψουμε τους ψεύτες.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαΐου 16, 2017