Θα υπάρξει επιτέλους δικαιοσύνη;

Στην Ελλάδα οι μπίζνες της διαπλοκής δεν έχουν τέλος. Όποιος κι αν είναι στην εξουσία, όποιο κόμμα και αν ελέγχει τους πολιτικούς και επιχειρηματικούς συσχετισμούς πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να κινεί τα νήματα.

Το προσπάθησαν κι εν πολλοίς το πέτυχαν τα προηγούμενα κόμματα. Δεν θα μπορούσε παρά να το κάνει και η αριστερά η οποία έχει γαλουχηθεί με ιδέες συνωμοτικές, με θεωρίες μυστικές και με φαντάσματα που δήθεν την κυνηγούν. Βρήκε στο πρόσωπο ενός... Ρώσου, του Ιβάν Σαββίδη, τον ιδανικό εκπρόσωπο της διαπλοκής που ήθελε να στήσει. Πατριώτης από μια άλλη χώρα ομογενής, με το ποντιακό στοιχείο να είναι υπέρ του, με πολλά λεφτά, με σχέσεις με τον Πάνο Καμμένο και με μίσος για τη ΝΔ που δεν του έκανε τα χατίρια επί Σαμαρά.

Έτσι στήθηκε το σχέδιο άλωσης με πολιορκητικό κριό τον Σαββίδη και με πιόνια τον Νίκο Παππά, τον Φώτη Μπόμπολα και ορισμένους επιχειρηματίες που κινήθηκαν υπογείως προκειμένου να δημιουργηθεί ένα «μαγαζί» του ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρώτη κίνηση έγινε με την περίεργη και για πολλούς παράνομη αγορά του 20% από τον Πήγασο. Ήταν το πρώτο βήμα και θα ακολουθούσε το δεύτερο. Η κυβέρνηση είχε τάξει στον Σαββίδη την απόκτηση του ΔΟΛ και μάλιστα... κοψοχρονιά. Οδήγησε την κατάσταση σε πλειστηριασμό, με ευθύνη σαφώς του Ψυχάρη και περίμενε τον Σαββίδη με 10-15 εκατ. να πάρει το Συγκρότημα, μαζί και το 23% του Mega και να γίνει ο... Ρούπερτ Μέρντοχ της Ελλάδας που θα πολεμούσε τον Μητσοτάκη και θα έβαζε πλάτη στον Τσίπρα.

Λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, ουσιαστικά τη θύελλα που προκάλεσε αυτό το σχέδιο. Βεβαίως, κινητοποιήθηκε παλιά και νέα διαπλοκή ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην αποκτήσει καναλάρχη και ο Σαββίδης να μην γίνει ο απόλυτος άρχοντας. Και η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε καμιά κάθαρση στα Media. Φεύγουν οι παλιοί νταβατζήδες για να έρθουν οι καινούργιοι. Τόσο απλά.

Όμως, ο Σαββίδης και η κυβέρνηση υφίστανται από χθες μια τεράστια, στρατηγική ήττα διότι το σχέδιό τους απέτυχε. Όχι ότι δεν μπορούν να τα βρουν οι σημερινοί εχθροί και να τρίβουμε τα μάτια μας. Εδώ λέγεται ότι ο Μαρινάκης συνεργάζεται με τον Βαρδινογιάννη και ο Αλαφούζος είναι σε σύγκρουση με τον Σαββίδη και μαζί με τους υπόλοιπους. Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας δεν το ξέρουμε.

Τι απομένει στον ΣΥΡΙΖΑ και τον εκλεκτό του; Ίσως πολλά, ίσως και τίποτε. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τις κινήσεις που κάνουν τα πληγωμένα θηρία και κυρίως κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει αν προκύψουν περίεργες ή ανώμαλες συμμαχίες. Για παράδειγμα ο Σαββίδης μπορεί να πάει να πάρει τον Πήγασο ο οποίος ουσιαστικά είναι ένα βήμα πριν τη... ΔΟΛοποίηση. Δηλαδή να βαρέσει λουκέτο και να γίνει εκκαθάριση ώστε να πουληθεί κοψοχρονιά σε κάποιον επενδυτή. Θα είναι ο Σαββίδης αυτός ώστε να βάλει στο χέρι και το 13% των μετοχών του Mega που είναι ενεχειριασμένο; Κι αν του κάνει ρελάνς κάποιος άλλος και του τα πάρει και αυτά που διεκδικεί αφήνοντάς τον στα κρύα του λουτρού; Αν πάλι ο ίδιος ο Σαββίδης «πουλήσει» εχθρούς και φίλους και δεν μπει στα μίντια; Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγξει και τόσο, όπως νόμιζε, τη διαπλοκή; Πολλά τα ερωτήματα και πολλοί οι πρωταγωνιστές. Κερδισμένοι και χαμένοι, ανόητοι και έξυπνοι.

Πρώτος χαμένος ο Τσίπρας και η παρέα του. Τρώει τέτοιο χαστούκι που δύσκολα θα συνέλθει.

Δεύτερος χαμένος ο Σαββίδης που την... είδε ταύρος εν υαλοπωλείω και μπούκαρε στην Ελλάδα λες και νόμιζε ότι ακόμη και στην μπανανία δεν υπάρχουν αντιδράσεις.

Τρίτος χαμένος ο Μπόμπολας ο οποίος βγαίνει από τα μέσα ενημέρωσης και η οικογένεια αποσύρεται, με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό. Χάνει ένα στήριγμα και για τις μπίζνες στις κατασκευές κι αυτό είναι μείζον πρόβλημα. Όπως μείζον είναι και ότι δεν θα έχει μέσα για να στηρίξει την οικογένεια που βάλλεται από παντού και πλέον δεν θα έχει πολιτικά ερείσματα.

Οι μεγαλύτεροι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι. Και στον ΔΟΛ και στον Πήγασο. Άνθρωποι που έχουν εργαστεί επί πολλά χρόνια χάνουν τις αποζημιώσεις τους κι ενδεχομένως χάνουν και τα δεδουλευμένα πολλών μηνών. Μένουν εν μέσω καλοκαιριού χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά βλέποντας να παίζονται στις πλάτες τους πολιτικά, επιχειρηματικά παιχνίδια.

Αλλά να πούμε και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό. Στην Κολομβία των Βαλκανίων όποιος ολιγάρχης θέλει βάζει λουκέτο στην επιχείρησή του, από την οποία έκανε περιουσία και κυρίως έπαιξε πολιτικά παιχνίδια. Και της βάζει λουκέτο έχοντας ο Ψυχάρης 170 εκατ. ευρώ χρέη και ο Μπόμπολας 220 εκατ. ευρώ. Ποιος τα χάνει αυτά τα λεφτά; Ποιος θα τα καλύψει; Ποιος θα πάει φυλακή για ένα οικονομικό έγκλημα για το οποίο ποτέ κανείς δεν θα τιμωρηθεί; Θα υπάρξει επιτέλους δικαιοσύνη;

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιουνίου 04, 2017