Έσπειραν ανέμους και θα θερίσουν θύελλες

«Είμαι από τη φύση μου κατά βάθος αντιεξουσιαστής, δεν μου αρέσουν τα αξιώματα, μολονότι απέκτησα αρκετά, αλλά αυτό οφείλεται σε διάφορες ευνοϊκές για μένα συγκυρίες».

Αυτή η ρήση ανήκει στον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, άλλοτε ανώτατο δικαστή και διοικητή της ΕΥΠ που προσχώρησε στο στρατόπεδο ΣΥΡΙΖΑ για να πολεμήσει τη διαπλοκή. Μας θυμίζει τότε που ο γίγαντας Γ. Παπανδρέου έλεγε «είμαστε αντιεξουσιαστές της εξουσίας».

Γιατί τα θυμόμαστε αυτά; Μα για να αναδείξουμε τη γελοιότητα που επικρατεί σε μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού. Και να το συνδυάσουμε με τα όσα έγιναν στη συγκέντρωση για την Ηριάννα. Τον προπηλακισμό δύο πρώην υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, του Φίλη και του Ξυδάκη. Μια συγκέντρωση που είχε κατά κύριο λόγο αναρχικούς και που οι δύο πρώην υπουργοί πήγαν για να δείξουν πόσο… αντιεξουσιαστές είναι. Μην ξεχνάμε ότι η δικαστική απόφαση για την Ηριάννα βγήκε επί ΣΥΡΙΖΑ, σκεφτείτε τι είχε να γίνει αν ήταν η ΝΔ στην κυβέρνηση…

Η ανοησία οδηγεί πολλούς πολιτικούς στο να το παίζουν αντιεξουσιαστές. Κατά κύριο λόγο αριστερούς ή «γενίτσαρους» που νομίζουν ότι μπορούν να είναι και υπουργοί και αναρχικοί. Και κουστουμάτοι και με αμπέχονα. Και κυριλέ βουλευτές που υπογράφουν μνημόνια και αγανακτισμένοι της πλατείας που μουντζώνουν τη Βουλή.

Η κυβέρνηση αυτή δύο χρόνια τώρα πάσχει από αυτήν ακριβώς την αρρώστια. Από τη μια το παίζουν αριστεροί ευαισθητούληδες κι από την άλλη υπογράφουν και τις χαρτοπετσέτες. Από τη μια είναι η πιο μνημονιακή κυβέρνηση κι από την άλλη αρνούνται να γίνουν ιδιοκτήτες των προγραμμάτων που οι ίδιοι υπογράφουν.

Από τη μια κορδώνονται στα υπουργικά και βουλευτικά γραφεία κι από την άλλη δεν φοράνε τη γραβάτα και το παίζουν επαναστατικά νιάτα πιστεύοντας έτσι ότι θα διατηρήσουν τη χαμένη αριστερή παρθενία τους.

Κι από τη μια είναι αυτοί που κατάφεραν να κάνουν την Ελλάδα μια απέραντη, διχασμένη, οργισμένη χώρα κι από την άλλη κλαίνε πάνω στους κατσαδιασμένους και πλημμυρισμένους από καφέδες υπουργούς.

Ο «εκτσογλανισμός» της πολιτικής ζωής αλλά και της κοινωνίας είναι γέννημα – θρέμμα της αριστεράς. Κι αν είναι καταδικαστέα η επίθεση στον Φίλη και τον Ξυδάκη τότε είναι και οι επιθέσεις στον Χατζηδάκη παλιά, στον Κουμουτσάκο, σε πασόκους υπουργούς αργότερα, σε όσους τολμούν να πάνε κόντρα στον ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη και στον Σαββόπουλο που τον «τραμπουκίζουν» τις τελευταίες ημέρες τύποι σαν τον Καρανίκα.

Αυτός ο «εκτσογλανισμός» είναι που καταστρέφει τη χώρα πιο πολύ κι από τα μνημόνια. Όταν τα τσογλάνια ανέλαβαν την εξουσία απλά άλλαξαν ρόλους και ρούχα. Κάποτε ο Τσίπρας έλεγε ότι ένα… γιαουρτάκι δεν είναι βία. Ασφαλώς, όπως κι ένας καφές. Αλλά αυτό είναι «εκτσογλανισμός» και μετά το καφεδάκι θα έρθει και η σφαλιάρα, η μπουνιά, μπορεί και το 45άρι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η αριστερά ενίσχυσαν τον λαϊκισμό στην Ελλάδα, απογείωσαν την κοινωνική βία, την απενοχοποίησαν στα μάτια του κόσμου που έλεγε «καλά κάνουν και τους βαράνε». Τότε που οι αριστεροί δεν καταδίκαζαν καμιά μορφή βίας απλά έριχναν τη σπορά στο χωράφι των λαϊκιστών. Έσπειραν ανέμους και θα θερίσουν θύελλες, αλλά δυστυχώς έχουν βάλει την Ελλάδα σε μια μεγάλη περιπέτεια.

Ο δημοκρατικός, αστικός, φιλελεύθερος και φιλοευρωπαϊκός κόσμος σ’ αυτή τη χώρα, καταδικάζει κάθε μορφής βίας. Αριστερή ή δεξιά, μαύρη ή κόκκινη. Κι εκεί θα κριθεί η μάχη για το μέλλον της πατρίδας μας. Αν θα επικρατήσουν οι λογικοί ή τα τσογλάνια.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιουλίου 18, 2017