Η θεωρία «του ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ»

Του Σάκη Μουμτζή

Πάγια θέση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι η πρόσκληση στον ηττημένο, μετά τις εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, να συμμετάσχει στο νέο κυβερνητικό σχήμα, χωρίς όμως να μπορεί να επηρεάσει την συγκρότηση του και τις πολιτικές του.

Αυτή η θεωρία «του ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ», εμφανώς πάσχει, για τους παρακάτω λόγους.

1. Ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ, πάλι ΣΥΡΙΖΑ θα είναι. Ο Παππάς, ο Σκουρλέτης, ο Κυρίτσης και όλα τα ηγετικά του στελέχη δεν θα μεταμορφωθούν, λόγω της εκλογικής ήττας, σε μετριοπαθείς σοσιαλδημοκράτες. Ήταν, είναι και θα παραμείνουν μαρξιστές. Ο Μπαλτάς και ο Γαβρόγλου, εξέχουσες προσωπικότητες της μαρξιστικής διανόησης, δεν θα αποκηρύξουν την πορεία μιας ζωής. Συνεπώς, τι θα έχουν να προσφέρουν σε μια κυβέρνηση που θα κινείται προς μιαν εντελώς διαφορετική κατεύθυνση;

2. Όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, έχουν καταλογίσει στον ΣΥΡΙΖΑ, δικαιολογημένα, σημαντικές ευθύνες για την καταστροφική πορεία της χώρας. Συνεπώς, πώς θα καλέσουν τον καταστροφέα σε συγκυβέρνηση; Όταν αυτή η πολιτική θέση διατυπώνεται σήμερα, που ο αγώνας εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ είναι αμείλικτος, τότε η σύγχυση που προκαλείται στην βάση της κοινωνίας είναι δεδομένη.

Ο απλός πολίτης θέλει ξεκάθαρες θέσεις, ευκρινή μέτωπα. Δεν γίνεται συγκυβέρνηση με τους καθ΄εξιν υβριστές. Αυτό θολώνει τις διαχωριστικές γραμμές και νοθεύει τον πολιτικό λόγο των ευρωπαϊκών κομμάτων.

3. Το σκεπτικό της θεωρίας «του ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ» είναι, πως θα πρέπει να αναλάβει τις κυβερνητικές ευθύνες που του αναλογούν, καθώς με την τυχοδιωκτική πολιτική του συνέβαλε τα μέγιστα στην διαμόρφωση της κατάστασης που ζούμε σήμερα. Άρα, θα πρέπει να καταβάλει και αυτός το τίμημα της ανόρθωσης της χώρας.

Απέναντι σε αυτό το σκεπτικό τίθεται το εξής ερώτημα: ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, πάνω σε ποια προγραμματική βάση θα συμφωνήσει με τα αστικά κόμματα; Αυτά, τι παραχωρήσεις σκοπεύουν να κάνουν για να καταστεί δελεαστική η προσφορά τους; Γιατί κάτι θα πρέπει να του δώσουν. Το take it or leave it σημαίνει leave it. Οπότε, όλη αυτή η στρατηγική καταλήγει να εκφυλισθεί σε ένα προπαγανδιστικό πυροτέχνημα.

4. Ενίοτε οι προτάσεις γίνονται αποδεκτές. Ας αναλογιστεί ο αναγνώστης τι θα συμβεί αν ο Α.Τσίπρας αποδεχτεί την πρόταση-προσφορά των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Θα παραμείνει ένα κυβερνητικό κόμμα, που σημαίνει πως θα εξακολουθήσει να έχει δεμένο γύρω του έναν κόσμο που προσκολλάται στην εξουσία. Εναν κόσμο, που αν ο ΣΥΡΙΖΑ περάσει στην αντιπολίτευση, θα τον εγκαταλείψει. Δεν αναφέρομαι δε, στις δυσλειτουργίες που θα προκαλέσει στο κυβερνητικό έργο η συμμετοχή του στη κυβέρνηση. Ας θυμηθούμε την τραγική κυβερνητική παρουσία της αλήστου μνήμης ΔΗΜΑΡ.

Η άποψη πως καλύτερα ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στην κυβέρνηση παρά στην αντιπολίτευση, παραβλέπει το γεγονός πως ο αντιπολιτευτικός λόγος του, θα είναι πολιτικά απονομιμοποιημένος, καθώς έχει ήδη ψηφίσει δύο σκληρά μνημόνια. Η δυνατότητα του να κατεβάσει κόσμο στους δρόμους θα είναι ανύπαρκτη.

5. Αν η πρόταση αυτή λάβει σάρκα και οστά, αυτομάτως αξιωματική αντιπολίτευση γίνεται η Χρυσή Αυγή. Και μόνον αυτή η προοπτική ακυρώνει, εκ προοιμίου, την θεωρία «του ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ».

6. Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή, αυτή η πρόταση προς την ριζοσπαστική Αριστερά να γίνεται ως αντιστάθμισμα για την κυβερνητική συνεργασία της ΔΗ.ΣΥ. με την Νέα Δημοκρατία. Συνεργασία όμως με ενοχές και αριστερά άλλοθι δεν μπορεί να ευδοκιμήσει.

Είναι προφανές, πως η μόνη στρατηγική είναι, ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ να αφεθεί στην περιδίνηση της εσωστρέφειας και της ανάλυσης των αιτίων της ήττας, μόνος του, μακριά από κυβερνητικούς συνασπισμούς και θέσεις εξουσίας.

Αυτό θα ωφελήσει όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Δημοσίευση: Ιουλίου 09, 2017