Τη μέρα που το Μαξίμου κατάπιε τον Καμμένο και διύλισε τον Μπογδάνο

Του Αντώνη Πανούτσου

Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος απολύθηκε από τον Σκάι επειδή δεν μπόρεσε να στοιχειοθετήσει μια κατηγορία του για τον πρωθυπουργό. Στο «Μία εβδομάδα ο Λουκάς Παπαδήμος στο νοσοκομείο, χτυπημένος από πρώην συντρόφους του Έλληνα πρωθυπουργού και ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει πάει να του πει ένα γεια» που είπε στην εκπομπή του ο Μπογδάνος, το δεύτερο σκέλος δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί. Το πρώτο όμως, ότι αυτοί που ταχυδρόμησαν την βόμβα στον Παπαδήμα ήταν πρώην σύντροφοι του Τσίπρα, ήταν αδύνατον να αποδειχθεί. Ο Σκάι έβγαλε ανακοίνωση για «ανάρμοστες και αδόκιμες αναφορές», το Μαξίμου επιδοκίμασε τη στάση του καναλιού και ο Μπογδάνος, που από την στιγμή που η εκπομπή του είχε μετακινηθεί είχε φανεί ότι δεν πατάει γερά, απολύθηκε από τον Σκάι.

Λίγο πριν την απόλυση του Μπογδάνου, ο Δημήτρης Καμμένος ψηφιζόταν αντιπρόεδρος της Βουλής. Ο βουλευτής των ΑΝΕΛ χρησιμοποιώντας το θρυλικό nom de guerre Porta Porta πριν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ είχε γράψει τη δική του ιστορία στο twitter. Σαν Porta Porta είχε πει τον Αλέξη Τσίπρα «Αδελφή- Τσε», «Τραβεστί αριστερό», «εγκληματία», «μαριονέτα» και «συστημικό τομάρι της Νέας Μεγάλης Σοβιετίας της ΝαζιΕυρώπης».

Χωρίς να είναι ακριβώς μαχητής των δικαιωμάτων στην ιδιαιτερότητα. Μπορεί να μην είπε το ασυγχώρητο «Επιτρέπεται να βλέπουμε αστυνομικούς στο gay pride; Είναι αστυνομία αυτή;» που είπε ο Θόδωρος Φορτσάκης για το Athens Pride, αλλά κάποια σχόλια στο twitter μπορoύσαν να παρεξηγηθούν. Όπως το «Είμαι της τάξεως και της ηθικής. Το Αναγκαστικό αλλοδαπό πουστροδίκαιο δεν θα περάσει» ή «Γιατί η Χρυσή Αυγή δεν έβγαλε ανακοίνωση ή δεν παρενέβη δυναμικά στα ξεφτιλισμένα γκέι παρέιντ μπροστά στην Βουλή; Άφαντοι…».

Μαζί με τις θρησκευτικές του παρατηρήσεις. Εκτός του ότι ο Δημήτρης Καμμένος αναρωτήθηκε για τα πιστεύω του Φώτη Κουβέλη «Ο Κουβέλης είναι Έλληνας; Οι Εβραίοι είναι πρώτα Εβραίοι και μετά κάτι άλλο», προβληματίστηκε για την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους «9/11. Και μην ξεχνάτε. Από τις 2.500 Εβραίων που εργαζόταν στους Δίδυμους Πύργους εκείνη την ημέρα δεν πήγε κανένας τους για να εργαστη». Προσθέτοντας ιστορικούς παραλληλισμούς όπως την φοτοσοπιά στην είσοδο του Αουσβιτς με το Arbeit Macht Frei του Αουσβιτς να γίνεται Μένουμε Ευρώπη. Κάτι που προκάλεσε τις αντιδράσεις του Ισραηλιτικού Συμβουλίου, που όπως φαίνεται δεν καταλαβαίνει από χιούμορ.

Ας συνυπολογιστεί βέβαια ότι στο twitter πάντα κάτι γίνεται με τους λογαριασμούς των ΑΝΕΛ. Έτσι αν κάποια tweet του Πάνου Καμμένου γράφτηκαν από τον γιο του, στην περίπτωση του Δημήτρη είχαν «επιμελώς παραχαραχθεί για να ικανοποιήσουν προεκλογικές πολιτικές σκοπιμότητες». Και που για να μην μπει στον κόπο να τα ανασκευάζει ένα, ένα, τα άφησε να μαζευτούν και τα διέψευσε όλα μαζί προσθέτοντας «Μπόουλινγκ (sic) στον υφυπουργό σκουλήκια; Μόνοι μου και όλοι σας. Κλείνω το ακάουντ, αλλά υπόσχομαι θα σας βρω ως υπεύθυνος πλέον για τα δίκτυα!». Πριν προλάβει να τα εξηγήσει στον Καμμένο, που είχε δηλώσει ότι αν ήξερε ότι υπήρχαν «τέτοιου ύψους ρατσισμού και αντισημιτισμού tweets. Δεν θα τον είχα αφήσει να μπει στη Βουλή καν».

Όλα όμως περασμένα ξεχασμένα. Χθες ο Πάνος έβγαζε θριαμβευτική φωτογραφία με τον Δημήτρη κρατώντας την Ελευθερία του Τύπου στα χέρια, πανηγυρίζοντας ότι ξεφτίλισαν τους εχθρούς τους. Μαζί με το κοινοβούλιο. Γιατί αν από τον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν 5 «Παρών» αποδοκιμασίας στην εκλογή του Δημήτρη Καμμένου, οι υπόλοιποι ψήφισαν «Ναι» και 24 μεταξύ των οποίων ο Πολάκης, ο Κουρουμπλής, η Τασία, ο Σπίρτζης, ο Κυρίτσης, η Φωτίου, ο Μπόλαρης, ο Τσίπρας και ο αγλαός Τριαντάφυλλος Μηταφίδης ως εύθικτες κότες την πουλέψαν. «Ξεχνώντας» να δηλώσουν εγγράφως τι θα ψήφιζαν. Βεβαίως υπάρχει μια παράδοση τα κόμματα να ψηφίζουν τους αντιπροέδρους. Όταν όμως οι υποψηφιότητα είναι τόσο προκλητική όσο του Δημήτρη Καμμένου ακόμα και οι παραδόσεις πρέπει να πηγαίνουν περίπατο. Όπως στην περίπτωση του Αμυρά του Ποταμιού που ψήφισε «Παρών» και του Θανάση Δαβάκη της ΝΔ που διαφοροποιήθηκε από τους 42 του κόμματος του που ψήφισαν «Ναι».

Διαφοροποιήσεις που στην χθεσινή συγκυρία ήταν απαραίτητες. Γιατί όταν ένα κανάλι απολύει δημοσιογράφο του επειδή δεν μπόρεσε να στοιχειοθετήσει την καταγγελία που έκανε και ένα κοινοβούλιο ψηφίζει για αντιπρόεδρο έναν πολιτικό, που τα μισά από όσα έχει πει να τα είχε γράψει ο δημοσιογράφος δεν θα ξαναέβρισκε δουλειά, κάποιο καμπανάκι χτυπάει. Και τα «παρών» δεν ήταν καμπανάκια αλλά κώδωνες κινδύνου για την ποιότητα του κοινοβουλίου.

Δημοσίευση: Ιουλίου 07, 2017