ΟΠΛΑ Σοφικού Κορινθίας: ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ της ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του 1943-44

Όταν γυναίκα-θύμα ξέφυγε των σφαγέων της από την ΟΠΛΑ Σοφικού, εκείνοι πήραν και βασάνισαν τα κορίτσια της, και μετά τα έσφαξαν!

Η ΟΠΛΑ Σοφικού Κορινθίας είχε τα πιό βάρβαρα και απάνθρωπα μέλη που μπορεί κανείς να φανταστεί(καπετάν Βόλγας, καπετάν Αετός, καπετάν Τάσσος, Μαντράχαλος, κ.ά).

Ὁ Πέτρος Τσιοῦγκος, ἀπό τό Ἑλληνοχώρι Κορινθίας, διηγεῖται: «Στίς 20 Ἰουνίου 1944 εἶμαι στήν πλατεία τοῦ χωριοῦ μου μέ ἄλλα παιδιά. Ἔφεραν ἄγνωστοι ΕΑΜίτες περίπου 30 ἄνδρες, γυναῖκες καί μικρά παιδιά. Τούς κλείσανε μέσα στό μαγαζί τοῦ Βασίλη Δήμα καί τούς φρουρούσανε ὅλη τή νύχτα. Τό πρωΐ, στό χάραμα, τούς πήγανε καί τούς σφάξανε στή ρύπα πού εἶναι παράπλευρα, περίπου 200 μετρα, ἀπό τόν Πλάτανο μέ τό πηγάδι (τοπωνύμιο «Βενιζέλου Σταράλωνα»). Ὅπως ἔμαθα ὅλοι αὐτοί ἦταν ἀπό τά χωριά τῆς Σολυγείας (χωριά τῆς Σολυγείας: Ἀγγελόκαστρο, Ἅϊ Γιάννης, Ἀθίκια, Ἁλμυρή, Γαλατάκι, Σοφικό).

Τώρα ἕνα ἀπίστευτο, ἀλλά ἀληθινό. Πρίν τούς σφάξουνε, τούς ὑποχρέωσαν νά γδυθοῦν, νά εἶναι ἀδαμιαία ὅλοι. Μιά γυναίκα ἔφυγε ἀπό τοῦ σφαγέα τά χέρια καί ἔπεσε στόν χωματένιο βράχο, νόμισαν ὅτι σκοτώθηκε. Αὐτή ὅμως περιπλανήθηκε μέσα στό δάσος, καταξεσκισμένη, κατάματωμένη σ᾽ ὅλο τό σῶμα καί στό πρόσωπο καί ἔφτασε στή σωτηρία της. Τρεῖς κοπέλες ἀπό τό χωριό μου θέριζαν κριθάρι στή θέση Κούρτεζα καί σιγοτραγουδοῦσαν γιά νά ἁπαλύνουν τόν καύσωνα. Ἔφτασε πολύ κοντά τους ἡ κοπέλα, κρυμμένη στούς θάμνους. Ἀφοῦ διαπίστωσε ὅτι εἶναι μόνες τους, τούς φώναξε κλαίγοντας σέ ἀδαμιαία περιβολή πού ἦταν:

- «Ἀδελφοῦλες μου, σῶστε με»!

Τώρα, ὅπως μοῦ τό διηγήθηκαν οἱ τρεῖς κοπέλες, ἡ Παρασκευή Τρίμη, ἡ Βασιλική Βουδούρη καί ἡ Ἑλένη Φούζα. «Ὅταν τήν εἴδαμε τρομάξαμε ἀφάνταστα. Νά δεῖς μιά κοπελάρα ὁλόγυμνη, ματωμένη σ᾽ ὅλο τό σῶμα της καί στό πρόσωπο ἀπό τά ξερά ξύλα καί τά βάτα! Μέ τά οὖρα μας πλύναμε τίς πληγές της καί ὄχι ὅλες, τῆς δώσαμε μιά μπουκιά ψωμί, δέν ἔφαγε. Τῆς δώσαμε καί φόρεσε μιά ρόμπα καί τῆς εἴπαμε νά μήν περπατάει τήν ἡμέρα. Νά παρατηρεῖ τήν ἡμέρα καί νά περπατάει τή νύχτα. Εὐτυχῶς ἔχει φεγγάρι. «Νά περπατᾶς μετά τίς 12 τή νύχτα, νά προσέχεις νά μή σέ δεῖ μάτι ἀνθρώπου, γιατί δέν ξέρεις τί πιστεύει».

Μᾶς ρώτησε «πῶς καί ἀπό ποῦ μπορῶ νά φθάσω στό Ζευγολατιό, ἐκεῖ ἔχω μιά θεία, ἄν φθάσω θά σωθῶ». Τῆς δείξαμε ποῦθε νά πάει καί τῆς εὐχηθήκαμε νά φθάσει στό σπίτι της, στά δυό μικρά παιδιά της, πού μᾶς εἶπε κλαίγοντας ὅτι εἶχε». Ἐμεῖς πήραμε τό δρόμο γιά τά σπίτια μας. Ἡ Βασιλική πού εἶχε δώσει τή ρόμπα της καί ἦταν μέ τό κομπινεζόν, ἦταν καβάλα στό γαϊδουράκι.

Μετά από μακρά και δύσκολη έρευνα -τα χρόνια που έχουν περάσει, ο κόσμος δεμ μιλά εύκολα, κλπ.- κατέληξα να βρω ότι η ἄγνωστη γυναίκα ἀπό τή Σολυγεία, πού ξέφυγε τῶν σφαγέων στό Ἑλληνοχώρι, ἦταν ἡ Εὐαγγελία (Βαγγελιώ) Τσαλή, ἀπό τό μικρό χωριό Γαλατάκι, κοντά στό Σοφικό.

Δυστυχῶς, οι άνδρες της ΟΠΛΑ Σοφικοῦ γιά νά τιμωρήσουν τή μητέρα πού τούς ξέφυγε τή στιγμή πού ἑτοιμάζονταν νά τήν σφάξουν, ξέσπασαν πάνω στά δυό νεαρά κορίτσια της. Τά πῆραν μέ τήν ἑπόμενη μεγάλη ὁμάδα θυμάτων ἀπό τά χωριά τῆς Σολυγείας, πού ὁδηγήθηκε γιά σφαγή στό χωριό Καλιάνι. Τά δυό νεαρά κορίτσια, τά ἔσφαξαν ἐκεῖ μετά τήν συνήθη "κακοποίηση" που επεφύλασσαν τα «παληκάρια της αντίστασης» του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ σε νεαρά κορίτσια και γυναίκες που έπεφταν στα χέρια τους!

Σχετική εἶναι καί ἡ ἀκόλουθη μαρτυρία ἀπό τή Σολυγεία πού ὑπάρχει σέ ἕνα ἱστορικό κείμενο ἀνώνυμου συγγραφέα: «...μάρτυρας ἤτανε ἡ Βαγγελιώ ἀπό τό Γαλατάκι πού τῆς βιάσανε τίς δυό κόρες καί αὐτήν καί σφάξανε τίς κόρες. Γλύτωσε ἡ μητέρα ρακένδυτη στά ρέματα τῆς Στιμάγκας, γλύτωσε ἀπό θαῦμα, ἤθελε ὁ Θεός νά ἀφήσει μάρτυρα ...»].

Ἀπό τόν ἴδιο βράχο, στή ρύπα στοῦ «Βενιζέλου τά Σταράλωνα» πήδησε καί ἕνας δημοδιδάσκαλος, Καπώλης ἀπό τό Κούτσι Κορινθίας. Αὐτός ὅμως σκοτώθηκε, δέν ἦταν τυχερός ὅπως ἡ ἀνωτέρω γυναίκα.

(Σύμφωνα μέ μαρτυρία πού μοῦ ἔδωσε ἡλικιωμένη κυρία ἀπό τή διπλανή Στιμάγκα καί ἡ ὁποία μοῦ ζήτησε νά μήν τήν κατονομάσω καθόλου, σφαγέας ἀπό τή Στιμάγκα ἔδωσε τό καλοκαιρινό κουστούμι τοῦ δάσκαλου Καπώλη στή μητέρα της νά τό πλύνει ἀπό τά αἵματα!

Ὁ Καπώλης ἦταν γνωστός τῆς οἰκογενείας της καί τόν εἶχαν δεῖ νά τό φοράει. Ὁ σφαγέας -ἡ ἡλικιωμένη κυρία μοῦ ζήτησε νά μήν γράψω τό ὄνομά του γιατί μοῦ εἶπε ὅτι ἔχει οἰκογένεια στή Στιμάγκα- δέν πῆγε ποτέ νά πάρει τό κουστούμι καί ἡ μητέρα της τό πέταξε ὅταν διαλύθηκε ὁ ΕΛΑΣ.

Ιωάννης Μπουγάς

Δημοσίευση: Αυγούστου 24, 2017