Δηλαδή ο Ανδρέας δεν ήταν αρχηγός της 17Ν;

Για γέλια ή για κλάματα;

…και ο χαρακτηρισμός «Ολανδρεού» ήταν επαινετικός;)
Του Αναγνώστη Λασκαράτου

Κατά τον Υπουργό Στρατού του Τσίπρα, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν αρχηγός της 17Ν. Δεν πρόκειται για απλό φραστικό ολίσθημα, το έγραψε ή του το έγραψαν («Γεωργαλάς: «Σου έγραψα βιβλίο και δε με πλήρωσες»), στο γνωστό πατσαβουρογράφημα «Τρομοκρατία, θεωρία και πράξη», για το οποίο δεν ζήτησε ποτέ τη συγνώμη, που στοιχειωδώς θα ζητούσε ο διακινητής μιας τόσο αισχρής συκοφαντίας. Ακόμη χειρότερα δεν του ζητήθηκε ποτέ από τον πρωθυπουργό του, «θαυμαστή» τάχα του Ανδρέα, να το κάνει.

Ο νεαρός δημοσιογράφος Κ. Μπογδάνος, που ψέλλισε κάποια πράγματα, όχι υποχρεωτικά ανακριβή, για τη στάση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς την τρομοκρατία, έχασε τη δουλειά του, μέσω της γνωστής πίεσης που μπορεί να ασκήσει ο πρωθυπουργός της Μπανανίας στους εντιμότατους εφοπλιστές εκδότες, όταν τα ΜΜΕ που ελέγχουν ξεπεράσουν κάποιες κόκκινες γραμμές.

Ο Υπουργός όμως δεν έχει απολογηθεί ποτέ ούτε για τις κακοήθειες ακόμη και κατά υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν διέθεταν την αξιοπρέπεια να αρνηθούν να είναι μέλη του ίδιου υπουργικού συμβουλίου και του ίδιου συνονθυλεύματος εξουσίας με τον αμετανόητο συκοφάντη, τον δικό τους ή των συζύγων τους και των γονιών τους: [«Όταν ο Πάνος Καμμένος «έβλεπε» τρομοκράτες στην Αριστερά» – Liberal, 8.7.2017: “..Οι τρομοκράτες δρουν πρωτίστως αν όχι αποκλειστικά, στο χώρο της Αριστεράς”, αναφερόμενος µάλιστα ονοµαστικώς σε πρόσωπα, τα οποία είναι είτε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Νίκος Μανιός και η αντιπρόεδρος της Βουλής, Τασία Χριστοδουλοπούλου, είτε κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόµµατος, όπως ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, Νίκος Κωνσταντόπουλος, η Λίνα Αλεξίου (πρώην σύζυγος του κ. Κωνσταντόπουλου), η «Μαργαρίτα Γιαρουλή» (το ορθό είναι «Γιαραλή» και είναι σύζυγος του Ν. Μανιού), ο Περικλής Κοροβέσης (πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) και ο Φώτης Κουβέλης (επανεντάχθηκε στο κυβερνών κόµµα κατά το τελευταίο συνέδριο)..»].

Όσο για το ποιος είναι πράγματι ο συγγραφέας, των παραπάνω και ποιος τον έκλεψε, νομίζω πως μπορούμε κάπως να κρίνουμε: «Ο κ. Καμμένος επιχείρησε να αποκρούσει τον ισχυρισμό, αλλά είναι γεγονός ότι πολλά κομμάτια του βιβλίου αυτού είναι αυτούσια αποσπάσματα προγενέστερων βιβλίων του Γεωργαλά» («Εργα και ημέρες του θεωρητικού του ‘γύψου’» | Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δ.Ψαρράς-29.12.2016).

Μόλις γύρισα από τις διακοπές

Τώρα με τρόπο μικροπρεπέστατο, μέσω άρθρου που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα ως δικό του, ο πρωθυπουργός του Καμμένου, του Παπαγγελόπουλου και του Καραμανλή που καραδοκεί, διεκδικεί μερίδιο της πολιτικής κληρονομιάς του Ανδρέα, υποθέτω με βάση το γεγονός πως έχει υποστηριχτεί κι αυτός από την ίδια έντυπη πατσαβούρα του λαϊκισμού, που στήριξε με αγοραίο τρόπο τον Παπανδρέου την ώρα της ηθικής του παρακμής και πως διαθέτει όλα τα μεγάλα ελαττώματα του μακαρίτη, στην αθλιότερη και γελοιωδέστερη εκδοχή τους.
Η τζαμπατζίδικη Ελούντα του ανδρεοπαπανδρεϊσμού, για παράδειγμα, έχει αναβαθμιστεί από το παιδί του λαού φέτος σε μυστικό λημέρι διακοπών που δεν δικαιούται να το γνωρίζει το πόπολο, που θα πληρώσει το λογαριασμό του. Ξεχνά όμως πως δεν διαθέτει ούτε πολλοστημόριο της κοινωνικής αγωγής, της Παιδείας, της ευφυϊας, του κοσμοπολιτισμού, της πείρας, της λαϊκής αποδοχής, του διεθνούς εκτοπίσματος του παλιού καθηγητή και πρωθυπουργού και δεν έχει να επιδείξει ούτε κλάσμα των μεγάλων θεσμικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που ο αντιφατικός ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ επέφερε στην ελληνική κοινωνία στην πρώτη τετραετία της διακυβέρνησής του, πριν η ψυχική του ασθένεια και ο εγωκεντρικός του χαρακτήρας τον γελοιοποιήσουν («Η μανιοκατάθλιψη του Αντρέα Παπανδρέου» – Tvxs).

Ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός μιας εξουσιαστικής παρέας ετερόκλητων τυχοδιωκτών, ως αρχηγός ενός χωρίς μέλη και αρχές κόμματος, που τα παραδοσιακά του στελέχη, η τ.Πρόεδρος της Βουλής και μερικοί προσωπικοί του φίλοι, έφυγαν σε κλίμα μίσους και αλληλοκατηγοριών μαζί του, ως ένας άπειρος νεαρός που δεν γνωρίζει ούτε μια ξένη γλώσσα, ούτε τα στοιχειώδη της επιστήμης την οποία υποτίθεται πως σπούδασε («Τα προσχώματα του κ.Τσίπρα»), ένας ανασφαλής αμαθής που παθαίνει γλωσσοδέτη ή παραλήρημα μπροστά στον Κλίντον και στον Ομπάμα, στην ουσία αυτοχειριάζεται όταν αποτολμά τη σύγκριση με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και δεύτερο της πολιτικής δυναστείας των Παπανδρέου. Είναι ο ζητιάνος που προσπαθεί να αρπάξει τα ψίχουλα που έπεσαν από το τραπέζι ή ο σφετεριστής της εξουσίας, που προσπαθεί να κλέψει από το κύρος ενός αμφιλεγόμενου προκατόχου του. Ο πολιτικάντης και οι διαφημιστές του, έχουν επενδύσει στην κοινωνική απογοήτευση, αδράνεια και νωθρότητα και μετέρχονται μεθόδους πολιτικού μάρκετινγκ εξαιρετικά ευτελείς.

Στο ερώτημα αν ο Ανδρέας ήταν ψεύτης, η απάντηση είναι ΝΑΙ, όσο κι αν η κα Φώφη θέλει να το ξεχάσουμε. Οι μακιαβέληδες σύμβουλοι του Τσίπρα δεν ενδιαφέρονται να αποκαταστήσουν τη μνήμη του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Ενδιαφέρονται να αποενοχοποιήσουν τις αμαρτωλές πρακτικές του με δυο στόχους: Την αποενοχοποίηση της συνείδησης των παλιών οπαδών του, που τώρα κάτω από το βάρος της χρεοκοπίας έχουν αντιληφθεί αυτοκριτικά και τις δικές τους ευθύνες και την επανανομιμοποίηση των συμπεριφορών του Ανδρέα στο πρόσωπο του Τσίπρα, στον οποίο με ευγνωμοσύνη θα δώσουν την λυτρωτική και των δικών τους τύψεων ψήφο τους. Στην πραγματικότητα ο Τσίπρας, χάριν της προσωπικής του προσωρινής διάσωσης, θέλει να ολοκληρώσει τη διάβρωση των συνειδήσεων των πολιτών, που είχε επιτύχει ο Ανδρέας. Μόνο που αυτά τα πράγματα δεν γίνονται μόνο με τη γκεμπελική Ψυχανάλυση, χωρίς και το απαραίτητο χρήμα και ο Τσίπρας απλά αγοράζει όπως-όπως χρόνο παράτασης μιας πολύ επικίνδυνης πολιτικής νοσηρότητας, για να μπορέσει να επωφεληθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό ο ίδιος, με όποιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος για τη χώρα αυτό συνεπάγεται.

Άλλωστε το ποια πραγματικά είναι η γνώμη του για τον Ανδρέα, το έδειξε όταν αποκάλεσε ειρωνικά το Μάη του 2012, με τόσο πρόστυχη αναίδεια, κωμική αυταρέσκεια και υποτιμητική διάθεση, αυτός ένα κοινό μειράκιο των μαθητικών καταλήψεων τον νεοεκλεγμένο ως εκπρόσωπο της προοδευτικότερης μερίδας της Γαλλίας (πριν μόλις 15 ημέρες με 51,64%, εκτοπίζοντας τον Σαρκοζύ) Γάλλο Πρόεδρο, «Ολανδρεού» μέσα στην ίδια του τη χώρα, την πατρίδα της γαλατικής ευγένειας και της Βαρώνης Σταφφ, δείχνοντας πόσο ανάγωγος είναι και εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την Ελλάδα, το κόμμα του και τους γονείς του.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Επίδειξη αγοραίας αγένειας και εθνικής ψευτομαγκιάς στους Κουτόφραγκους, μια επιλογή που συνεχίζεται μέχρι την τελική πτώση, για να αγρεύει ψήφους χαϊδεύοντας τα παραδοσιακά συμπλέγματα κατωτερότητας της ελληνικής κοινωνίας:

Πηγή Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 15, 2017