Έχουμε γενέθλια βρε...

«Είναι τίμιος και αγωνιστής. Τον πολεμούν οι κακοί ξένοι, αλλά αγωνίζεται για την Ελλάδα. Και στο κάτω – κάτω, να ψηφίσουμε αυτούς που μας διέλυσαν επί 40 χρόνια;».

Είναι ορισμένες από τις ατάκες που ακούγονταν πριν από δύο χρόνια τέτοια μέρα. Έχουμε γενέθλια βρε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις 20 του Σεπτέμβρη 2015 δώσαμε ξανά στον Αλέξη Τσίπρα και τα ψεκασμένα εξαπτέρυγά του τη δυνατότητα να κυβερνήσει τη χώρα για μια τετραετία.

Ήταν τότε που ενώ είχε υπογράψει το μνημόνιο που θα έσκιζε ο σοφός ελληνικός λαός τον ανέβασε ξανά στην εξέδρα. Μαζί με τον «σύντροφό» του Πάνο Καμμένο, σαν σήμερα αγκαλιάζονταν και πανηγύριζαν με τον κόσμο να χειροκροτά. Τον κόσμο της αριστεράς που έβλεπε την «τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική» να είναι στην εξουσία και μάλιστα για δεύτερη φορά.

Στις 20 Σεπτέμβρη ήταν η τρίτη νίκη του Τσίπρα, μαζί μ’ αυτήν στο δημοψήφισμα και ήταν η τρίτη ήττα του ελληνικού λαού που πίστεψε στις απάτες και τις αυταπάτες.

Όμως, αυτή η νίκη στις δεύτερες εθνικές εκλογές μέσα σε λίγους μήνες ήταν και η χειρότερη. Στην πρώτη ας πούμε ότι υπήρχε δικαιολογία. Ο κόσμος βαρέθηκε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ήθελε αλλαγή, πίστεψε και στις μπαρούφες του Τσίπρα για σκίσιμο των μνημονίων και νταούλια, για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και εθνική περηφάνια.

Στη δεύτερη, στο δημοψήφισμα επικράτησαν οι χοροί και τα τραγούδια. Ο Τσίπρας έπαιξε το χαρτί της αντίστασης και κέρδισε, κοροϊδεύοντας με τον πιο άθλιο τρόπο τον ελληνικό λαό.

Αλλά στις 20 Σεπτέμβρη δεν υπήρχαν δικαιολογίες για τους ψηφοφόρους. Είχαν δει το ψέμα, είχαν ζήσει τον εφιάλτη των Τσίπρα – Βαρουφάκη, είχαν καταλάβει ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα μετατράπηκε σε «ναι», είχαν δει τον ίδιο τον πρωθυπουργό να υπογράφει πέφτοντας στα τέσσερα, το πρώτο μνημόνιο της αριστεράς.

Κι όμως, πήγαν και τον ψήφισαν πιστεύοντας στην… επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων. Βέβαια, έβαλε και η ΝΔ το χεράκι της όταν πήγε να κερδίσει τις εκλογές με τον Μεϊμαράκη ο οποίος ουδέποτε ανέδειξε τις διαφορές που θα είχε η ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος έλεγε «αφού θα κάνουν τα ίδια γιατί να μην ψηφίσω τον φρέσκο που δεν κουβαλά τα βάρη του παρελθόντος;».

Έκτοτε πέρασαν δύο χρόνια αίμα, δάκρυα και ιδρώτας. Απαξίωση της χώρας στο εξωτερικό, επώδυνα μέτρα φτωχοποίησης των πολιτών, διάλυση της μεσαίας τάξης, πλήρης αποσάθρωση της εργασίας, νέο μνημόνιο και αποδοχή υψηλότατων πλεονασμάτων για πολλά χρόνια. Η συμμαχία Τσίπρα – Καμμένου, η «τσογλανοπαρέα» τα κατάφερε να παραμείνει στην εξουσία πατώντας επί πτωμάτων. Και τώρα έρχεται να διεκδικήσει μια ακόμη διετία στο Μαξίμου πιστεύοντας ότι τα έχει κάνει όλα καλά.

Ο… σοφός ελληνικός λαός έχει καταλάβει τι έκανε; Έχει μάθει από τα παθήματά του; Θα τους αφήσει να γιορτάσουν κι άλλα γενέθλια; Θα αποδεχθεί τη νέα αυταπάτη της ανάπτυξης και της εξόδου από τη χώρα;

Αν το κάνει τότε απλά δεν υπάρχει σωτηρία. Χίλια χρόνια Τσίπρας και Καμμένος γιατί αυτοί μας αξίζουν.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 21, 2017