Άκου, υπαλληλάκο!

Του Κώστα Γιαννιώτη

Το ύφος σου σοβαροφανές και η απάτη, κλειδωμένη βαθιά στα μάτια, προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το προσποιητό χαμόγελό σου!

Ένα χαμόγελο που σκορπάς στους χειροκροτητές σου, που δε δίνουν σημασία στο γεγονός ότι άλλου το χέρι σφίγγεις και άλλον κοιτάς!

Περιδιαβαίνοντας ανάμεσα στην... πλέμπα νιώθεις ακαταμάχητος και άρχοντας αυτού του τόπου, πάνω στον οποίο ζουν κάτι δίποδα που σου οφείλουν υπακοή!

Δίποδα που τα χρησιμοποιείς σαν άλλοθί σου για να προχωρείς ανενόχλητος στη σφαγή τους, καμαρώνοντας και υπενθυμίζοντας ότι... «αυτοί σου έδωσαν την εντολή»!

Για να υποκλίνεσαι χαμερπώς και χάσκοντας μπροστά στους ισχυρούς της γης, την ίδια ώρα που πουλάς μαγκιά και ύφος στους ταπεινούς του τόπου σου, απαιτώντας να σου παραδώσουν το βιος και ζωή τους, για να την προσφέρεις πεσκέσι στα αφεντικά που τρέμεις!

Απαιτείς φόρους κι άλλους φόρους και κομμάτια από άλλους φόρους, για να` χει το γυναικάκι σου γόβες... οίκου και τουαλέτες ξακουστές, όταν θα την παρουσιάζεις στα αφεντικά σου!

Ναι! Ξέρω! Είναι το πρωτόκολλο!

Αυτό που κληροδότησαν, σε σένα και τους υπόλοιπους 299 ομοίους σου, οι φεουδάρχες του μεσαίωνα!

Για να βλέπει το πόπολο και να θαυμάζει!

Να ξεροκαταπίνει και να αισθάνεται πιο βαριά τη μοίρα της ταπεινότητάς του!

Χάσκεις γελώντας σαρδόνια περιδρομιάζοντας λαχταριστά και σπαρταριστά εδέσματα σε κοινή θέα, την ώρα που σε κάποιες γωνιές αυτού του τόπου κάποια τρυφερούδια στερούνται ακόμα και μια φέτα ξερό ψωμί, ακόμα και μια λάμπα για φως!

Ξεχάσατε όμως όλοι –και οι 300- ότι δεν είστε τίποτε περισσότερο από αμαθείς, ημιμαθείς και παντελώς ανειδίκευτοι υπαλληλίσκοι αυτού του λαού, αυτής της περιφρονημένης... πλέμπας!

Μιας... πλέμπας που δε χάνετε ευκαιρία να της υπενθυμίσετε ότι... «αυτή σας έδωσε την εντολή»!

Μόνο που εκεί σταματάτε και δε συνεχίζετε, να της εξηγήσετε ότι... αφού αυτή σας έδωσε την ΕΝΤΟΛΗ, αυτή είναι και το ΑΦΕΝΤΙΚΟ!

Απαντήστε μου, υπαλληλίσκοι της κακιάς ώρας, πότε και σε ποιον νόμο απ` αυτούς που κάθε λίγο ψηφίζετε στο... «καφενείο» σας, αφαιρέσατε τα δικαιώματα των εργοδοτών και τα προσφέρατε στους υπαλλήλους τους;

Σε κανέναν!

Ό,τι ψηφίζετε και ό,τι νομοθετείτε είναι για να προσφέρετε όλο και περισσότερα προνόμια στα αφεντικά! Τους φίλους σας!

Από κοντά και η δικαιοσύνη σας!

Εργοδότης σας είμαι εγώ!

Η... πλέμπα!

Παραβιάσατε και παραβιάζετε κάθε νόμο ΣΑΣ!

Απαιτώ την απόλυσή σας και την παραδειγματική τιμωρία σας!

Επειδή όμως τους θεσμοφύλακες των νόμων τους καταντήσατε σαν τα μούτρα σας, θεωρώ νόμιμο, συνταγματικό και βασισμένο σε γραπτούς και άγραφους νόμους, να πάρω –εγώ η... πλέμπα- στα χέρια μου την υπόθεση και να σας επιβάλω αυτά που ορίζουν οι νόμοι, που εσείς ψηφίσατε, για τις σχέσεις εργοδότη και υπαλλήλου!

Μπορεί να καθυστερήσω λίγο, αλλά σίγουρα θα έρθω!

Να με περιμένετε!

Πηγή: dromosanoixtos.gr

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 24, 2017