Άκου να δεις Εκτοράκο...

Γράφει ο Ρίζος – Θεόδωρος Χαδούλης, Φοιτητής Φυσικού

Σε είδα να περπατάς δίπλα στο μπαμπά σου, τη μέρα που πέρασε, ως αδειούχος, το κατώφλι των φυλακών. Και μου έκανε φοβερή εντύπωση. Το πρόσωπό σου δεν είχε τίποτα από την επιτηδευμένη αγριάδα με την οποία ποζάρεις στις φωτογραφίες που κοσμούν το προσωπικό σου προφίλ στο facebook. Άλλος άνθρωπος, σκέφτηκα! Τι σου είναι δύο ολόκληρες μέρες με τον πατέρα, ε; Ελπίζω ότι τώρα που βίωσες τι υπέροχο συναίσθημα είναι να ξανασμίγεις μετά από καιρό με πρόσωπα αγαπημένα, ίσως και να μπορέσεις να συναισθανθείς τον καημό της μάνας του Θάνου Άξαρλιάν, που ξέρει πως δε θα ξαναδεί ποτέ το παιδί της.

Πάμε στο θέμα μας. Είναι νόμιμη η άδεια που χορηγήθηκε στον πατέρα σου; Σύμφωνα με το «γράμμα» του ισχύοντος νόμου, ναι. Βέβαια η απόφαση να χορηγηθεί είναι αμιγώς πολιτική. Και χρεώνεται στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΆ-ΆΝΕΛ. Όχι μόνο επειδή άλλαξαν τον προηγούμενο, αυστηρό νόμο (ν. 4274/14) που είχε θεσπίσει για τις άδειες η ΝΔ, στον απόηχο της απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού αλλά και επειδή συνέδραμαν στη χορήγηση της άδειας μέσω των ανθρώπων που έτσι κι αλλιώς διορίζει το υπουργείο Δικαιοσύνης στο συμβούλιο των φυλακών, που λαμβάνει τη σχετική απόφαση. Και μπορεί οΚοντονής να νίπτει τας χείρας του για την εν λόγω απόφαση επικαλούμενος τη διάκριση τωνεξουσιών. Άλλά δεν πείθει! Για την αποφυλάκιση της Ηριάννας μια χαρά πήρε θέση και μάλιστα ανοιχτά ενάντια στις αποφάσεις της δικαιοσύνης.

Γιατί λοιπόν βάλαν πλάτη οι κυβερνώντες για να πάρει την πολυπόθητη άδεια ο πατέρας σου; Μα φυσικά για να τονώσουν το αριστερό τους προφιλ. Και για να σταματήσει η πλέμπα να ασχολείται με τα κόκκινα δάνεια, τους πλειστηριασμούς, τις συντάξεις, το υψηλόκόστος ζωής, την ύφεση και την ανεργία. Ειδες πώς τα φέρνει καμια φορα η ρημάδα η ζωή; Ό πατέρας σου, που τάχα πολεμούσε το σύστημα γίνεται σήμερα εργαλείο στα χέρια των κατεξοχήν συστημικών. Ό πατέρας σου, που τάχα θύμωνε με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό γίνεται πρόφαση στα χείλη αυτών που λίγες βδομάδες πριν αντάλλαζαν σάλια και φιλοφρονήσεις με τον Donald Trump. Ό πατέρας σου, που τάχα δούλευε για την ταξική αφύπνιση, γίνεται τελικά το όπιο που ναρκώνει κάθε αντίδραση.

Το καλύτερο απ’ όλα όμως είναι πως η διήμερη άδεια του πατέρα σου, είναι και η πιο αδιαμφισβήτητη αποδοχή της ήττας του. Βλέπεις, η αστική κοινοβουλευτική μας δημοκρατία δεν κάνει διακρίσεις μα προσφέρει τα ευεργετήματά της ακόμα και σε αυτούς που στράφηκαν με δολοφονική μανία εναντίον της. Φτάνει να το ζητήσουν. Και ο πατέρας σου το ζήτησε. Επικαλέστηκε δηλαδή το νόμο που υποτίθεται πως πολεμούσε. Υπάρχει πιο τρανή απόδειξη του μεγαλείου της πολιτείας μας από το προαναφερθέν;

Γιατί στα λέω όλα αυτά; Γιατί δεν πρόκειται να στα πει κανείς από τους περιθωριακούς που συνωστίζονται γύρω σου. Όπως κάποτε συνωστίζονταν και γύρω από τον υπαρχηγό της 17Ναυτοί που στη συνέχεια, ενώπιον της δικαιοσύνης τον πρόδωσαν. Στα λέω γιατί είσαι ξύπνιο παιδί και με καλή πένα. Γιατί ενηλικιώθηκες βίαια. Γιατί ενδεχομένως να πίστεψες πως ο μόνος τρόπος να έρθεις κοντά στο φυλακισμένο πατέρα σου είναι να βαδίσεις στα χνάρια του. Και γιατί κάποια στιγμή πρέπει να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Ό πατέρας σου δεν είναι επαναστάτης ούτε λαικός αγωνιστής. Είναι ένας κοινός δολοφόνος. Στα χέρια του είναι ακόμα ζεστό το αίμα αθώων. Κι αν υπάρχει ένας τρόπος για να δικαιώσεις το πέρασμά του από τον τόπο ετούτο και να λυτρωθείς, αυτός είναι να πάρεις εκείνο το πτυχίο σου από το ΕΜΠ και να ανασκουμπωθείς για να προσφέρεις με τη διάνοια και το μόχθο σου στην κοινωνία που εκείνος έβλαψε. Η δημοκρατία μας έχει ακόμα θέση για σένα…

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 12, 2017