Όπισθεν ολοταχώς…

Της Γιώτας Μπάγκα

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως με τα καταιγιστικά γεγονότα που διαδραματίζονται αυτήν την περίοδο στη χώρα μας και που ενδεχομένως θα αφήσουν ανεξίτηλο το σημάδι τους στη σύγχρονη ιστορία, ίσως δεν έχουμε προλάβει να προσέξουμε με δέοντα τρόπο αυτό που συμβαίνει στον τομέα της Εκπαίδευσης.

Δημοσιεύματα παρουσιάζουν την πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας να ξαναγυρίσουμε στο σύστημα των «Δεσμών» για την εισαγωγή των μαθητών στα ΑΕΙ. Θυμίζω , βέβαια, πως αρχικά υπόσχονταν κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων με το επιχείρημα ότι πρόκειται για σύστημα ανάλγητο, ψυχοφθόρο και κοστοβόρο για την ελληνική οικογένεια και τα παιδιά της. Εξαγγελίες που γέμισαν με ελπίδες τους αδαείς ότι μπορούν χωρίς εξετάσεις να φοιτήσουν στο Πανεπιστήμιο της αρεσκείας τους χωρίς άγχος και… κούραση(!)

Μετά από λίγο – ξεχνώντας τις υποσχέσεις τους – πρότειναν ένα σύστημα διπλών εξετάσεων ( Ιανουαρίου και Ιουνίου), χωρίς βέβαια να μας εξηγούν με ποιο τρόπο ένα τέτοιο σύστημα δεν θα επιβάρυνε ψυχολογικά και οικονομικά τους μαθητές και τους γονείς.

Τώρα μας λένε πως θα γυρίσουν στο δοκιμασμένο σύστημα των Δεσμών – σύστημα που ίσχυσε στη χώρα μας από το 1983 έως το 1999. Η οπισθοδρόμηση στην εκπαίδευση είναι αμάχητο τεκμήριο πως στο Υπουργείο Παιδείας όχι μόνο δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο για την εισαγωγή των παιδιών στα ΑΕΙ αλλά και ακριβώς επειδή ο σχεδιασμός λείπει, κυριαρχεί ο αυτοσχεδιασμός και ο πειραματισμός και το αλαλούμ.

Οι αυτοαναιρέσεις του Υπουργού κ. Γαβρόγλου και του επιτελείου του στο ζήτημα των εξετάσεων δεν είναι το μόνο ακραία ανησυχητικό φαινόμενο. Η κατάργηση των εκδρομών στο εξωτερικό με τον εξωφρενικό ισχυρισμό πως τα παιδιά ξενυχτούν και πίνουν ή επιδίδονται σε πάσης φύσεως ακολασίες ξεπερνούν κάθε λογική. Με το ίδιο σκεπτικό θα έπρεπε να καταργήσουν και τις εκδρομές εντός Ελλάδας. Εκτός , βέβαια , κι αν το Υπουργείο πιστεύει πως τα φαινόμενα αυτά δεν γίνονται στην χώρα μας. Αφήνω που με τους ισχυρισμούς του ο Υπουργός προσβάλλει το σώμα των εκπαιδευτικών που συνοδεύουν τους μαθητές τους σε πολυήμερες εκδρομές. Ούτε το επιχείρημα πως οι οικονομικά ασθενείς μαθητές δεν μπορούν να ταξιδέψουν ισχύει. Όποιος έχει την παραμικρή ιδέα για το πως οι μαθητές αυτοχρηματοδοτούν τις εκδρομές τους με εκδηλώσεις και δράσεις δεν θα τολμούσε να εκστομίσει κάτι τέτοιο…. Άλλωστε οι ευάλωτοι μαθητές είναι αυτοί που έχουν ανάγκη το σχολείο να τους ταξιδέψει εκτός συνόρων. Οι εύρωστοι πηγαίνουν με τις οικογένειές τους.

Δεν μπορώ όμως να αφήσω ασχολίαστο και το ύφος και το ήθος του υφυπουργού Παιδείας κ. Ζουράρι που αναφερόμενος στις εκδρομές των παιδιών τις παραλλήλισε με μπου….τσαρκα . Η αντιμετώπιση του ύφους και του λεξιλογίου ως αστεϊσμό και λαϊκότητα υποβιβάζει τη σημασία του και ευτελίζει την εκπαίδευση που «υπηρετεί» ο υφυπουργός.

Αλλά ακόμα και αυτά τα καμώματα ωχριούν μπροστά στην υπονόμευση της ίδιας της εκπαίδευσης. Οι άνθρωποι που επιτέθηκαν στα Αρχαία Ελληνικά ( και όχι μόνο…) με τέτοια σφοδρότητα είναι επικίνδυνοι εχθροί της ίδιας της σκέψης, γιατί γλώσσα είναι σκέψη. Με προχειρότητα και κυνισμό προσπάθησαν να αφαιρέσουν το ωραιότερο κείμενο για τη Δημοκρατία τον Επιτάφιο του Περικλέους και το ωραιότερο κείμενο για την πίστη στις αρχές μας και τη αγωνιστικότητα την Αντιγόνη του Σοφοκλή, και, αν οι αντιδράσεις των φιλόλογων και των σκεπτόμενων ανθρώπων δεν ήταν τόσο έντονες , τα αριστουργήματα αυτά θα είχαν αφαιρεθεί από τα ελληνικά σχολεία… Για να μη μιλήσουμε για όσα τραγικά συμβαίνουν στη Ύλη του Γυμνασίου….

Όταν σκέπτομαι αυτά μόνο ( γιατί υπάρχουν πολλά ζητήματα στην ελληνική εκπαίδευση του ΣΥΡΙΖΑ που δε χωρούν σε ένα μόνο άρθρο) δεν μπορώ παρά να σκέπτομαι το έργο του George Orwell “1984”. Εκεί η επίθεση στη γλώσσα αποτελούσε βασικό μέσο για την κατάργηση της σκέψης. Η απαγόρευση των λέξεων στόχευε στην απαγόρευση της σκέψης και της αντίστασης του νου. Ευτυχώς βέβαια, γιατί το φασιστικό και βίαιο καθεστώς που περιέγραψε ο Orwell δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας σύγχρονη εκπαιδευτική δυστοπία.

Ή μήπως όχι;

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 06, 2018