Αλέξη, έτσι θα κατακτήσεις την εξουσία!

Του Strange Attractor​​

Με αφορμή τις νέες κινητοποιήσεις των αγροτών, που επί δεκαετίες τώρα αποτελούν παράδοση τέτοια εποχή, σε σημείο να λέγεται πως θα καθιερωθεί και ημέρα του Αγίου Τραχτερίου (του εμμονικού), έγραφα σε άλλο σημείωμα για το ποια τύχη περίμενε τους αγρότες της ΕΣΣΔ όταν ανέλαβαν την χώρα οι μπολσεβίκοι, τα ινδάλματα δηλαδή του Κουτσούμπα (και των ριζοσπαστών αριστερών του Σύριζα). Εκείνων που σήμερα είναι στα χαρακώματα μαζί με την αγροτιά, ανεβασμένοι πάνω στα τραχτέρια, υποσχόμενοι στους αγρότες την γη της Επαγγελίας μόλις ο λαός ξυπνήσει και φέρει τον πραγματικό κομμουνισμό στα πράγματα.

Σήμερα, παίρνοντας ως αφορμή το παράπονο της πρώτης μας κυρίας, ότι δηλαδή ο σύριζας έχει την κυβέρνηση αλλά δεν έχει την εξουσία, είπα να θυμίσω στους αναγνώστες μας το τι έγινε στην Σοβιετική Ένωση όταν οι Μπολσεβίκοι φίλοι του λαού που λέγαμε, εκτός από τα χειμερινά ανάκτορα και την κυβέρνηση, πήραν στα χέρια τους και την εξουσία…

Το πρόγραμμα λοιπόν των Μπολσεβίκων εμπεριείχε το όραμα μιας «ανώτερης» μορφής διακυβέρνησης, μιας πιο ακραίας και εξελιγμένης δημοκρατίας με επίκεντρο τον άνθρωπο, που θα βασίζονταν σε εργατικά συμβούλια εκλεγμένων εθελοντών, τα περίφημα σοβιέτ.

Αυτά θα αφυπνούσαν τις κοιμισμένες μάζες και θα περιφρουρούσαν την επανάσταση. Αυτά θα δημιουργούσαν την νέα σοσιαλιστική κοινωνία και τον νέο σοσιαλιστικό άνθρωπο. Μάλιστα, όπως είχε πει ο Λένιν: «ο σοβιετισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά η οργανωμένη δικτατορία του προλεταριάτου».

Εδώ να σημειώσουμε για όλους εκείνους που διψάνε για κομμουνισμό προκειμένου να ολοκληρωθεί η πλέρια δημοκρατία, ότι στα σοβιέτ (που κυβερνούσαν ντε φάκτο) απαγορεύονταν να συμμετέχουν εκλεγόμενοι σε αυτά όσοι είναι εργοδότες άλλων, όσοι ζουν από εισοδήματα που δεν οφείλονται στην δική τους προσωπική εργασία, όσοι δηλώνουν εισοδηματίες, όσοι είναι γαιοκτήμονες, κτηματίες, όσοι κερδίζουν χρήματα από τους τόκους επενδύσεων, όσοι είναι επιχειρηματίες, μεσάζοντες, ατζέντηδες, πρώην αστυνομικοί, αριστοκράτες, ψυχασθενείς, κακοποιοί, τζογαδόροι, γυναικάδες, αντιδραστικοί, κοσμοπολίτες, και τέλος όσοι είναι ιερείς ή μοναχοί…

Αυτά τα ολίγα για τα σοβιέτ, που αποτελούν προϋπόθεση της ουσιαστικής εξουσίας των αριστερών, και που ακόμη δεν πρόκαμε να στήσει ο Αλέξης εδώ στα καθ’ ημάς, μιας και του έφυγαν νωρίς οι υπέρμαχοι τους Στρατούλης, Λεουτσάκος, Λαπαβίτσας και σία. Ίσως αργότερα, όταν οι συνθήκες για την προκοπή του τόπου είναι πιο ώριμες, ίσως τότε προλάβουμε κι εμείς οι παλιότεροι να δούμε επιτέλους σοβιέτ στην χώρα μας εν δράσει… Η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία.

Κάτι άλλο χαρακτηριστικό της κομμουνιστικής εξουσίας στην Ρωσία ήταν και τα διαβόητα γκούλαγκ, όπως έχουν καθιερωθεί να λέγονται τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στα οποία εγκλείονταν τα «ανεπιθύμητα» πρόσωπα του καθεστώτος. Η λέξη γκούλαγκείναι το αρκτικόλεξο της Γενικής Διεύθυνσης Αναμορφωτικών Στρατοπέδων Εργασίας (ГУЛАГ ) που την έκανε γνωστή στην Δύση ο διαφωνών Αλεξάντρ Σολζενίτσιν μέσα από το βιβλίο του «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ», το 1973.

Έτσι, τα πάμπολλα στρατόπεδα αναγκαστικής εργασίας που ιδρύθηκαν με σοβιετικό διάταγμα το 1919, καθιερώθηκε να ονομάζονται γκούλαγκ. Ο σκοπός της ίδρυσής τους, που έγινε με βάση τον σοβιετικό ποινικό κώδικα, ήταν η καταστολή όσων διαφωνούσαν πολιτικά με το καθεστώς. Όπως λοιπόν οι Ναζί είχαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου έχωναν μέσα κυρίως φυλετικά ανεπιθύμητους, Εβραίους, Τσιγγάνους κλπ. έτσι και οι Σοβιετικοί έκλειναν μέσα στα γκούλαγκ τους πολιτικά ανεπιθύμητους. Έτσι δένεται το ατσάλι, έτσι οχυρώνεται η… δημοκρατία.

Στην ναζιστική Γερμανία τα στρατόπεδα τα λειτουργούσαν τα SS, στην ΕΣΣΔ τα λειτουργούσαν η GPU, η OGPU και αργότερα η NKVD… οι «τσεκάδες» δηλαδή.

Από τους πρώτους που «εγκαινίασαν» αυτές τις «φυλακές» ήταν οι αγρότες χωρικοί την εποχή της αναγκαστικής κολεκτιβοποίησης. Στην συνέχεια μαντρώθηκαν όσοι διαφωνούσαν με τον σοβιετικό σοσιαλισμό, π.χ. διανοούμενοι, αστοί, μπουρζουάδες, λούμπεν στοιχεία, μειονοτικοί, αντιδραστικοί, Μενσεβίκοι, αναρχικοί, «πράκτορες» των ιμπεριαλιστών, «σαμποτέρ», κακοποιοί, τροτσκιστές, λικβινταριστές, λαθρομετανάστες, ακόμη και μέλη του κυβερνώντος κόμματος που όμως απέκλιναν από την επίσημη γραμμή του.

Το 1940 υπήρχαν τουλάχιστον 456 στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας σε ολόκληρη την ΕΣΣΔ. Σύμφωνα με τον Σολτζενίτσιν μεταξύ 1928 και 1953 «περίπου σαράντα με πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι κλείστηκαν στο Αρχιπέλαγος με βαριές ποινές». Σύμφωνα όμως με πιο έγκυρες εκτιμήσεις, ο αριθμός αυτός υπολογίζεται σε 6.000.000 με 15.000.000 για την περίοδο 1934-1953.

Το 1960, στα πλαίσια της «αποσταλινοποίησης», η υπηρεσία ГУЛАГ καταργήθηκε και οι αρμοδιότητές της δόθηκαν σε διάφορες άλλες πολιτικές και οικονομικές υπηρεσίες, κάτω από έναν νέο οργανισμό ονόματι GUITK (Γενική Διεύθυνση Αναμορφωτικών Κέντρων Εργασίας).

Έτσι είχε λοιπόν η κατάσταση στην χώρα φάρο του σοσιαλισμού, όπου οι κομμουνιστές κατάφεραν επί 70 και βάλε χρόνια εκτός από την κυβέρνηση να έχουν και την εξουσία, κάτι που επιθυμεί σφόδρα και ο σύριζας, αν πιστέψουμε την κα. Περιστέρα.

Ίσως λοιπόν το παρόν σημείωμα να την βοηθήσει, και να πείσει τον «σύζυγό» της να προχωρήσει σε δυο τρία απλά βήματα, όπως το να συστήσει σοβιέτ και να οργανώσει στρατόπεδα συγκέντρωσης… Tόσο εύκολο είναι και τόσο απλό. Εξάλλου ήδη έχει στα χέρια του την αστυνομία (την οποία θα αφόπλιζε), τα ΜΑΤ (τα οποία θα καταργούσε) και τα ΜΜΕ (τα οποία θα έκλεινε). Χώρια τις διάφορες συλλογικότητες, ΜΚΟ και λοιπές σοσιαλιστικές δυνάμεις. Αν προσθέσουμε και τον στρατό με τα τανκς του, που ελέγχει πλήρως ο εξίσου αριστερός ιδεολόγος και συνεργάτης του στην κυβέρνηση κ. Καμένος, τότε όλα δείχνουν πως ο δρόμος για έναν πιο ανθρώπινο σοσιαλισμό είναι κοντά…

Όλα είναι δηλαδή εφικτά αν προέχει ο άνθρωπος!

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 24, 2018