Ο μοιραίος Αλέξης χτίζει με επιδόματα τη γενιά των «οικονομικών ζόμπι»

Είναι πραγματικός εφιάλτης αυτή η κυβέρνηση ισχνής μειοψηφίας. Παραμένει όρθια έως σήμερα, γιατί ο αντίπαλος είναι μειωμένης αποτελεσματικότητας και σταμπαρισμένος μνημονιακός. Υπάκουος και αυτός στα κελεύσματα του Βερολίνου και των όρνεων της διεθνούς αγοράς. Η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου προήλθε από ελεύθερες εκλογές με τεράστιο ποσοστό αποχής. Το 50% του εκλογικού σώματος αρνήθηκε να πάει στις κάλπες και να ψηφίσει τα κόμματα του «Ναι» ή έναν πολιτικό που παρέλαβε ένα τεράστιο «Οχι» και το μετέτρεψε σε ένα πελώριο μειοδοτικό «Ναι» στις Βρυξέλλες. Φυσικά, ούτε αυτό το 50% του λαού που έδωσε δεύτερη ευκαιρία πίστευε ότι αυτός ο μοιραίος 40χρονος θα οδηγούσε τη χώρα σε αιώνια δεσμά και με την απάθεια σωφρονιστικού φύλακα στο «Πράσινο μίλι» θα κατέβαζε τον διακόπτη για να τσουρουφλιστεί στην «ηλεκτρική καρέκλα» ο Ελληνας πολίτης. Επομένως, τα πραγματικά ποσοστά του Τσίπρα σήμερα ενδέχεται να τον οδηγήσουν στην τύχη του ΠΑΣΟΚ ή στη μοίρα της ΕΔΑ.

Είναι λοιπόν μια «παρεούλα» που νέμεται την εξουσία και μέρα με τη μέρα καθίσταται ανίατη πολιτική νεοπλασία, η οποία καταστρέφει όλους τους ιστούς της Δημοκρατίας.
Το χειρότερο για το έθνος των Ελλήνων είναι ότι μετατρέπει τις νεαρές ηλικίες (όσες παραμένουν εντός της κατεχόμενης περιοχής) σε «οικονομικά ζόμπι» που περπατάνε σε έναν έρημο δρόμο με τεντωμένο το χέρι, περιμένοντας πότε ο «Πατερούλης» Αλέξης θα δώσει ένα επίδομα 300-400 ευρώ!

Ετσι δημιουργούνται τα εξαρτημένα «οικονομικά ζόμπι». Ο 40χρονος μοιραίος πρωθυπουργός πιστεύει ότι η καλλιέργεια αυτής της ψυχολογίας, το να δημιουργείς δηλαδή στερητικό σύνδρομο μέχρι το επόμενο επίδομα, χτίζει μια πολιτική βάση κάτω από το Μαξίμου που του εξασφαλίζει τουλάχιστον τη δεύτερη θέση στις επόμενες εκλογές, τη στιγμή που θα αποφασίσει να τις κάνει. Εκτιμά δηλαδή ότι βρίζοντας τη Μαρέβα Μητσοτάκη και τα Paradise Papers όπου εδρεύουν τα funds που φέρνει στην Ελλάδα τυφλώνει τα εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικά ζόμπι και τα έλκει προς την πλευρά του, κραδαίνοντας μερικά πενηντάρικα στο χέρι.

Αξιοποιεί μια παλαιοκομματική μέθοδο που έλεγε πριν από 40 χρόνια ότι αν δώσεις ένα ζευγάρι χοντρές κάλτσες στη γιαγιά στο ορεινό χωριό της Φθιώτιδας θα σε θυμάται και θα σε ψηφίζει πάντα, γιατί τη διαφύλαξες από το κρύο! Ετσι δημιουργεί μια αυλή «αθλίων» από την οποία λείπει μόνο η Τιτίκα!

Αυτό βέβαια είναι μια νοσηρή άποψη που βολεύει τον Αλέξη να δείχνει Ρομπέν των Δασών, ενώ στην πραγματικότητα είναι τυραννικός για τους συμπατριώτες του, υπάκουος και ωφέλιμος στους ξένους και επιβλαβής για την πορεία του έθνους.

Το άρθρο του Σπύρου Σαγιά, διακεκριμένου δικηγόρου, στο «Crash» που κυκλοφορεί, τα λέει όλα. Ο διαπρεπής νομικός σύμβουλος μεγάλων ξένων εταιρειών υπήρξε γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ο νομικός σύμβουλος του Τσίπρα την εποχή του δημοψηφίσματος. Είχε προειδοποιήσει τον Τσίπρα για τις παρενέργειες του δημοψηφίσματος. Είναι αυτός που έβλεπε τι ρόλο παίζει ο νεαρός πρωθυπουργός, ο Βαρουφάκης και οι άλλοι μέσα στο Μαξίμου. Στο κείμενο που δημοσίευσε το περιοδικό επισημαίνει: «Η τροϊκανή πολιτική πέτυχε τελικά, αντί να καταστήσει ανταγωνιστικές τις ελληνικές επιχειρήσεις, όπως διακηρύχθηκε ότι επιδιώκει, να καταστήσει ανταγωνιστική τη διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας. Ολιγοπώλιο στην επιχείρηση, ανταγωνισμός στην εργασία!!!».

Μέσα από το άρθρο του πρώην νομικού συμβούλου του Μαξίμου αναδίδεται ο φόβος για την πορεία και την τύχη της ελληνικής Δημοκρατίας. Οποιος το διαβάσει προσεκτικά καταλαβαίνει πολλά. Προειδοποιεί ότι «χωρίς ουσιαστική δικαστική προστασία, οι οφειλέτες θα στερηθούν κάθε δυνατότητας αντιμετώπισης των εισπρακτικών μηχανισμών, διωκόμενοι για κακουργηματικές πράξεις, με ηλεκτρονικούς πλειστηρισμούς, κατασχέσεις και πωλήσεις επιχειρήσεων ερήμην των ιδιοκτητών, οι οποίοι δεν είναι όλοι στρατηγικοί κακοπληρωτές».

Ο άνθρωπος που είδε και έφυγε σχεδόν... τρέχοντας από το Μαξίμου σημειώνει ότι τώρα επί Τσίπρα «μέσω των οφειλών προς το Δημόσιο και τις τράπεζες επιχειρείται από τους δανειστές η επιβολή ιστορικά της μεγαλύτερης αναδιάρθρωσης των μέσων παραγωγής σε σημαντικά λιγότερους οικονομικούς φορείς και ο περιορισμός της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας, της αυτοαπασχόλησης, της οικογενειακής επιχείρησης, αλλά και της συγκέντρωσης σε ολιγοπωλιακή μορφή της μεγάλης επιχείρησης, ώστε όλο και περισσότεροι πολίτες, εφόσον παραμείνουν στη χώρα, να είναι υπάλληλοι εξαρτημένης εργασίας ελαστικής μορφής!!!».

Ο μοιραίος πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας, κλονίζει καθημερινά, ολοένα περισσότερο, τις κολόνες της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Βομβαρδίζει όλη την κοινωνία, ποδοπατά όλους τους θεσμούς και όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, βρίζει το παρελθόν, ενώ αποτελεί την αποκρουστικότερη προβολή του στο παρόν και στο μέλλον.

Και δεν απέχουμε πολύ από το να φωνάξουν μια μέρα αυτός και ο συνεταίρος του ότι η δημοκρατία και το Κοινοβούλιο είναι επιζήμια και άχρηστα για τον ελληνικό λαό. Κατεδαφιστές, «νεκροτόμοι» και «νεκροθάφτες». Πιόνια που μισούν τη Δικαιοσύνη, τον Τύπο, την Εκκλησία και όλα εκείνα που θυμίζουν ότι έχουμε εκχωρίσει την εθνική ανεξαρτησία μας και αποξηλώνουμε όλα τα εθνικά χαρακτηριστικά μας. Μισούν, επιβουλεύονται και καταδιώκουν όσους αντιστέκονται σε μια κοινωνία οικονομικών ζόμπι που δημιουργούν μέρα με τη μέρα. Μια πολιτεία στην οποία θα επιβιώσουν μερικοί όμιλοι, κάποιοι μεγαλοεπιχειρηματίες-συνεταίροι της μνημονιακής εξουσίας και ορισμένα ξένα συμφέροντα. Ισως είναι θέμα χρόνου να ακούσουμε ότι για να ζήσουμε καλά με τους απέναντι και για να υπάρξει «εκσυγχρονισμός» στη Λωζάννη πρέπει να δώσουμε κάποιες βραχονησίδες ή να κάνουμε δύο μέτρα πίσω στο Κυπριακό. Ηδη, μαθαίνω, ο Γαβρόγλου, που συνόδευσε τον Ερντογάν έως τη σκάλα του αεροσκάφους, του ψιθύρισε στο αφτί ότι το θέμα με την εκλογή των μουφτήδων θα λυθεί καταπώς θέλει, θα τον εκλέγουν απευθείας οι μουσουλμάνοι.

Γ. Τράγκας
Aπό τη στήλη «Αποκλίνουσα Συμπεριφορά» στην Ελευθερία του Τύπου

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 05, 2018