Εν αναμονή νέων... Ζουράρηδων

Από το πρωί παίζει στα μέσα ενημέρωσης η απόφαση του Τσίπρα (εν απουσία του βεβαίως γιατί λείπει σε ταξίδι) να αποδεχθεί την παραίτηση του Ζουράρι από υφυπουργός Παιδείας.

Κι αυτό είναι είδηση. Είναι είδηση ότι μετά από σχεδόν 2,5 ημέρες αποδέχθηκε το Μαξίμου την παραίτησή του και αποφάσισε να δώσει τις αρμοδιότητές του στον υπουργό Γαβρόγλου.

Είναι εξωφρενικό και μόνο που το συζητάμε και δείχνει αν μη τι άλλο ότι δεν είμαστε κανονικό κράτος. Προκλήθηκε σάλος, ο υπουργός παραιτήθηκε από την Κυριακή, έστειλε και σχετική επιστολή και ο… ερίδματος πρωθυπουργός τώρα τον έστειλε σπίτι του.

Αφού πρώτα συνεννοήθηκε με τον Καμμένο, είδε τον Ζουράρι στη Βουλή, προφανώς ήταν δύσκολη απόφαση, όσο δύσκολη ήταν και να μην κάνει τώρα ανασχηματισμό αλλά πιθανότατα σε λίγες ημέρες, μετά την εκταμίευση της δόσης.

Δηλαδή ο Ζουράρις ήταν τόσο μεγάλο γεγονός που έπρεπε να το συζητήσουν τόσο πολύ; Ήταν τόσες πολλές οι αρμοδιότητές του που δεν ήξεραν τι να κάνουν και το καθυστέρησαν; Ξέρετε σ’ αυτούς τους 14 μήνες που είναι ο Ζουράρις υπουργός πόσες υπογραφές έβαλε; Μόλις 16 κι αυτές διεκπεραιωτικού χαρακτήρα. Ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως τίποτε. Τοποθετήθηκε εκεί χωρίς κανένα λόγο, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τους ΑΝΕΛ και τη μοιρασιά της εξουσίας. Η θέση του υφυπουργού δεν έπρεπε καν να υπάρχει, όπως και το μεγάλο κυβερνητικό σχήμα που έχει επιλέξει ο Τσίπρας.

Τεράστιο κόστος για ανύπαρκτες θέσεις με γραμματείς και Φαρισαίους, για δομές με γραμματείες και παρατρεχάμενους μόνο και μόνο για να γίνει υφυπουργός ένας ψεκασμένος; Και μόνο και μόνο για πάρει τη θέση του ένας άλλος ψεκασμένος ώστε να αποκτήσει κι αυτός λίγα ή πολλά λεπτά δημοσιότητας, μαζί με το υφάκι της εξουσίας, τον οδηγό, τον μπράβο για τις σακούλες του σούπερ μάρκετ και όλο το σκυλολόι που τρέχει πίσω από τον…. κύριο υπουργό.

Και αυτή η κατάσταση δεν είναι στοιχείο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μόνο. Και στο παρελθόν είχαμε άχρηστους παρατρεχάμενους υπουργούς, υφυπουργούς και λοιπά κυβερνητικά στελέχη τα οποία ήταν παντελώς άχρηστα αλλά κόστιζαν μια περιουσία στους φορολογούμενους. Και η πρακτική αυτή συνεχίζεται με τους… Ζουράρηδες της κυβέρνησης της αριστεράς να καταλαμβάνουν θέσεις που δεν έχουν κανένα νόημα να υπάρχουν και δεν αποδίδουν κανένα έργο.

Κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτή η λογική του Μαυρογιαλουρισμού που διορίζει βουλευτές και πολιτευτές στην κρατική μηχανή αδιαφορώντας για το κόστος. Ειδικά αυτές τις εποχές όπου η Ελλάδα περνά ακόμη δύσκολα, όπου οι συνταξιούχοι ζουν με αναπνευστήρα και κόβονται τα επιδόματα των πολυτέκνων.

Κάποτε πρέπει να σταματήσει το βόλεμα των κολλητών σε άχρηστα υπουργεία και υφυπουργεία ή γενικές γραμματείες. Τι χάλι είναι αυτό να μη γίνεται μια αξιολόγηση του υπουργικού συμβουλίου και να απομακρύνονται τα ταχύτερο οι άχρηστοι; Και μέχρι πότε δηλαδή θα γεμίζουν οι αίθουσες με υπουργούς και υφυπουργούς που δεν έχουν αντικείμενο και απλά πιάνουν μια καρέκλα;

Είναι ερωτήματα που έρχονται με αφορμή την παραίτηση Ζουράρι, την καθυστερημένη αποδοχή της αλλά και τις φήμες ότι ο Τσίπρας θα πάει σε ανασχηματισμό για να ξαναμοιράσει τις θέσεις στους Συριζαίους και του ΑΝΕΛΛίτες.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 23, 2018