Σκοπιανό: «Fake Μακεδονία»... αλλιώς ας περιμένουν οι γείτονες άλλα 25 χρόνια

Με το προγραμματισμένο για την Κυριακή συλλαλητήριο στον Λευκό Πύργο για το Σκοπιανό και την ελληνικότητα της Μακεδονίας να βρίσκεται προ των πυλών, όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, νιώθω την ανάγκη να καταθέσω την άποψη ότι το ζήτημα με την ονομασία της ΠΓΔΜ είναι πολύ πιο απλό απ' όσο νομίζουμε. Οι χειρισμοί των τελευταίων εβδομάδων, ωστόσο, το κάνουν να φαίνεται ως εξαιρετικά περίπλοκο. Τα δεδομένα είναι τα εξής:

- Πρώτον, οι Σκοπιανοί είναι που βιάζονται και πιέζονται για λύση. Εκείνοι θέλουν να μπουν στο ΝΑΤΟ, εκείνοι θέλουν να χτυπήσουν την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα, αντίθετα, δεν έχει και δεν χρειάζεται να δείξει καμία βιασύνη. Εάν η πρόταση για το όνομα δεν μας ικανοποιεί, μπορούμε, ούτε λίγο ούτε πολύ, να περιμένουμε και άλλα... 25 χρόνια, αν χρειαστεί. Γιατί δηλαδή πρέπει αίφνης να προχωρήσουμε σε μια διαπραγμάτευση, στην οποία, αν και εκ προοιμίου έχουμε το πάνω χέρι, θα δώσουμε περισσότερα, απ' όσα ενδεχομένως θα πάρουμε ως αντάλλαγμα;
Γιατί, αν θέλετε, να κάνουμε τον «dealer» των αμερικανικών συμφερόντων; Διότι αυτό συμβαίνει στην ουσία. Το πρόβλημα με την ΠΓΔΜ δεν θα πρέπει να το βλέπουμε μόνο μέσα από το στενό εθνικοπατριωτικό πρίσμα, αλλά κυρίως να το αντιμετωπίζουμε ως ζήτημα γεωστρατηγικών ισορροπιών. Τα Σκόπια είναι ο «Δούρειος Ίππος» για τον έλεγχο πάσης μορφής εμπορίου -μεταφορά πετρελαίου, φυσικό αέριο, λαθρεμπόριο τσιγάρων, ναρκωτικών, λευκής σαρκός... Η ονομασία τους είναι η «σφραγίδα» νομιμοποίησης αυτών των μορφών εμπορίου, υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ. Γιατί θα πρέπει η Ελλάδα να λύσει το πρόβλημα και τι ακριβώς έχει να κερδίσει, εάν το κάνει; Κάποιος, κάπως, θα πρέπει να το εξηγήσει στους Έλληνες αυτό...

- Δεύτερον, ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το Σκοπιανό, Αμερικανός διπλωμάτης Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος βρίσκεται στη θέση αυτή εδώ και περίπου 20 χρόνια, έχει εκ των πραγμάτων αποδειχθεί ανίκανος να φέρει μια ουσιαστική πρόταση, που θα βάζει οριστικό τέλος στη διένεξη, αλλά και επικίνδυνος για τα ελληνικά συμφέροντα. Πρόκειται λοιπόν για ένα πρόσωπο που, αν και θα έπρεπε να διευκολύνει τη διαδικασία, στην ουσία την «τορπιλίζει» και τη «ναρκοθετεί». Γιατί δεν ζητά η Αθήνα την αντικατάστασή του;

- Τρίτον, ας είμαστε ρεαλιστές: όσο και αν κάποιοι θέλουν να την παρουσιάσουν ως τέτοια, η γειτονική μας ΠΓΔΜ δεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα -εκτός αν πιστεύει κάνεις ότι ένα μάτσο γραφικοί με αγάλματα του Μεγαλέξανδρου και με αεροδρόμιο που φέρει το όνομά του, είναι επικίνδυνοι για την Ελλάδα. Όπως λένε, μεταξύ σοβαρού και αστείου, άνθρωποι που κατέχουν τα περί των στρατιωτικών συσχετισμών, «μισή ώρα επιχείρηση των ΟΥΚ είναι τα Σκόπια. Τίποτα παραπάνω».

- Τέταρτον, μακριά από εθνικιστικές εξάρσεις και «κορώνες», το συλλαλητήριο της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη μάλλον δεν είναι χρήσιμο να γίνει. Από την άλλη, ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος και να μην γίνει. Εάν υπάρχει κόσμος που θέλει να διαδηλώσει υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας, καλώς να το πράξει. Ας αναλογιστούν, ωστόσο, κυρίως οι Βορειοελλαδίτες εκείνοι, που διατρανώνουν ότι «κόπτονται» για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, εάν μπορούν από τη μία να εμφανίζονται ως Μακεδονομάχοι και από την άλλη να κάνουν κάθε Σαββατοκύριακο τις βόλτες τους στα καζίνο των Σκοπίων...

ΥΓ: Αν έχει σε κάτι δίκιο ο Νίμιτς, είναι ότι στην ονομασία ΠΓΔΜ υπάρχει ήδη ο όρος Μακεδονία και η Ελλάδα τον αποδέχεται. Μήπως... σκάψαμε τον λάκκο μας πολλά χρόνια πίσω, πριν φτάσουμε στο σήμερα;

ΥΓ2: Σε συνέχεια του προηγούμενου, μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν κάποιοι... Ελληνάρες, που μιλάνε για «προδότες» και καλούν τον κόσμο να «σκίσει» τους πολιτικούς, έτσι και παραχωρήσουν το όνομα Μακεδονία. Πάμε λοιπόν ξανά: ο όρος Μακεδονία υπάρχει ήδη στην ονομασία της ΠΓΔΜ...

ΥΓ3: Γιατί πήγε ο Τσίπρας στον Ιερώνυμο, προτού ενημερώσει την αντιπολίτευση για τις εξελίξεις αναφορικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ, μετά την έναρξη των συνομιλιών στη Νέα Υόρκη; Μα, γιατί αν μπορεί να βγάλει κάποιος τον κόσμο στους δρόμους για το ζήτημα αυτό, είναι ασφαλώς η Εκκλησία -και όχι η Νέα Δημοκρατία. Και αυτό που θέλει η κυβέρνηση, είναι να κατευνάσει τις αντιδράσεις. Εξ ου και η πολιτική «ντρίμπλα» του πρωθυπουργού. Στο κάτω-κάτω της γραφής, αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ταχθεί κατά του διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους, γιατί να τον ξενίζει η «σπουδή» του κ. Τσίπρα να ενημερώσει πρώτα τον Αρχιεπίσκοπο;

Βασ. Αναστασόπουλος
"Πρώτο Θέμα"

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 06, 2018