Η οριστική χρεοκοπία της ελληνικής Εκκλησίας ονομάζεται Αμβρόσιος

Η αθώωσή του για το απύλωτο, αμετανόητο ρατσιστικό του μίσος δείχνει πόσο νοσηρή είναι η φάση τόσο στο παρασιτικό παπαδολόι, όσο και στη Δικαιοσύνη.

ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ

ΤΡΕΛΟ ΠΑΡΕΑΚΙ: Ο Αμβρόσιος (δεξιά -πιο δεξιά δε γίνεται) και ο προϊστάμενός του στο κέντρο. Μια ωραία οικογένεια μίσους και παρασιτισμού... EUROKINISSI

Η χθεσινή αθώωση του Αμβρόσιου για το καραμπινάτο ρατσιστικό του μίσος εναντίον Ελλήνων πολιτών βασικά δείχνει δύο πράγματα: ότι ο αντιρατσιστικός νόμος που τόσο επαινέσαμε, στην πράξη είναι κούφιος. Και ότι η ελληνική Εκκλησία δεν δυναστεύει μόνο τις τσέπες των Ελλήνων και τους μπακαλίστικους υπολογισμούς των πολιτικών· δυναστεύει και τη Δικαιοσύνη.

Αν όμως η ελληνική Εκκλησία έχει τέτοιους αναχρονιστικούς φασίστες ως ταγούς, να πάει να φτιάξει σαπούνια μαζί με τους χρυσαυγίτες και τους ναζί... Δεν εκπροσωπεί μια κοινωνία που θέλει να είναι δίκαιη και ισόνομη.

Όχι ότι δεν το ξέραμε ότι είναι ένα σκοταδιστικό μόρφωμα που διαχρονικά εναγκαλίζεται τα αντιδραστικότερα γεννήματα της ελληνικής ζωής, παρασιτεί αφαιμάσσοντας την ελληνική οικονομία – χωρίς να πληρώνει φόρους, κάνοντας χρήση τριτοκοσμικών προνομίων λες και ζούμε στην Τουρκοκρατία, εκβιάζει με την οργή της φανατισμένης βάσης της τα ψοφοδεή πολιτικά ανθρωπάκια που στέκονται κλαρίνο μπροστά της, σφυρίζει κλέφτικα 10 χρόνια τώρα στην ανθρωπιστική κρίση (δίνοντας ψίχουλα που πέφτουν από τον δίσκο της Κυριακής), παποκαισαρίζει ασύστολα απέναντι σε οποιονδηποτε δειλό χειρισμό πάει να σπρώξει τα πράγματα μπροστά.

Αμετανόητος, χυδαίος και προκλητικός ο Αμβρόσιος, αλλά αθωώθηκε για το ομοφοβικό του παραλήρημα

Όμως ποτέ πριν ένα τέτοιο πυκνό σώμα μίσους, ηθικής βίας και βαθύτατης κοινωνικής βλακείας δεν είχε εκφραστεί τόσο εμφατικά από έναν κορυφαίο εκπρόσωπό της. Με τρόπο ανατριχιαστικό και κυρίως ατιμώρητο.

Κι αν η ελληνική Δικαιοσύνη αφήνει ατιμώρητο το τόσο ρατσιστικό μίσος ενός παραληρηματικού, κακότατου γέροντα του οποίου τα ναζιστικά σαλιαρίσματα αναπαράγονται χαιρέκακα από τα κίτρινα media, ούτε αυτή πια συνομιλεί με την κοινωνία. Δεν συνομιλεί καν με τον απλό ανθρώπινο αίτημα του δυτικού πολιτισμού: ότι είμαστε άνθρωποι για να σεβόμαστε τον διπλανό μας, ασχέτως φυλής, φύλου και σεξουαλικότητας.

Μετά από αυτό, προσωπικώς, δεν θέλω να έχω ουδεμία σχέση με την ελληνική Εκκλησία. Και δεσμεύομαι δημοσίως ότι θα ψηφίσω τυφλά το κόμμα εκείνο που θα τολμήσει να διαχωρίσει την Εκκλησία από το Κράτος, λήγοντας αιώνες ενός ακροδεξιού, χουντικού, κατεργαραίικου εναγκαλισμού.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαρτίου 18, 2018