Επικίνδυνη η κατάσταση ακόμη και αν το παιχνίδι είναι στημένο

Του Τάσου Ευαγγελίου

Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις βγήκαν πάλι τα μαχαίρια μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ με αφορμή αυτή τη φορά την απόφαση του ΣτΕ για τα θρησκευτικά μετατρέποντας μια σύγκρουση που ξεκίνησε ο Νίκος Φίλης με τη Δικαιοσύνη και την Εκκλησία σε ένα νέο ενδοσυγκυβερνητικό θερμό επεισόδιο.

Ελάχιστα 24ωρα μετά τους όρκους πίστης και ανανέωσης του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, επανήλθαν ουσιαστικά στο προσκήνιο οι διαφορές μέσω των δηλώσεων του Νίκου Φίλη και της απάντησης που έλαβε δια στόματος του αντιπροέδρου της Βουλής και βουλευτή των ΑΝΕΛ, Δ. Καμμένου.

Διαφορές που αναδεικνύονται με κάθε ευκαιρία και που θα απασχολούσαν μόνο τις συζητήσεις και τους σχολιασμούς, σχετικά με το πως συνεργάζονται αυτά τα δύο κόμματα, αν δεν άγγιζαν και ευαίσθητα εθνικά θέματα που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς, όπως το Σκοπιανό και κυρίως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Βέβαια δεν λείπουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι τόσο οι έντονες αντιδράσεις του Νίκου Φίλη όσο και οι απαντήσεις και οι επιθέσεις από την πλευρά των ΑΝΕΛ, εντάσσονται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό που επιτρέπει στα δύο κόμματα που συγκυβερνούν:

1. Να απευθύνονται στο εκλογικό τους κοινό και να δηλώνουν πως διατηρούν τις ιδεολογικές τους θέσεις.
2. Να αναδεικνύουν θέματα τα οποία αλλάζουν την ατζέντα, όταν αυτή λειτουργεί σε βάρος της συγκυβέρνησης όπως ισχύει το τελευταίο διάστημα.

Ουδείς δύναται να αποκλείσει αυτό το σενάριο. Όπως ουδείς δύναται να αποκλείσει και το ενδεχόμενο οι αντιδράσεις να ξεκινούν ανοργάνωτα και εν συνεχεία να τις εκμεταλλεύεται το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα.

Ουδείς όμως δύναται να αποκλείσει και το ενδεχόμενο ο Νίκος Φίλης να ακολουθεί το δικό του δρόμο. Έχει καταστεί με τις αντιδράσεις του ιδιαίτερα αγαπητός στον πολύ στενό κύκλο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Και ναι μεν μπορεί θεωρητικά να λειτουργεί ως ο εσωκομματικός πόλος που συγκρατεί τους ιδεολογικά προσηλωμένους στις παλαιές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους εν τούτοις το κλίμα που δημιουργείται στην πορεία δεν μπορεί να θεωρηθεί και ιδανικό για τη συγκυβέρνηση.

Κανείς άλλωστε δεν ξεχνά, ειδικά στους ΑΝΕΛ, πως ο Νίκος Φίλης είναι εκ των άσπονδων φίλων του Πάνου Καμμένου. Όπως δεν ξεχνά ότι βρέθηκε εκτός κυβέρνησης το 2016 ελέω Καμμένου, Ιερώνυμου και Θρησκευτικών. Και παραμένει εκτός. Και τουλάχιστον με βάση όλα όσα είναι γνωστά, παραμένει σε απόσταση από το Μέγαρο Μαξίμου.

Σήμερα ο ίδιος άλλωστε αποδόμησε πλήρως τον Πάνο Καμμένο ως προς τον ρόλο του ισότιμου με τον Τσίπρα, εταίρου, αφήνοντας σαφέστατες αιχμές λίγες ώρες μετά την επικοινωνιακή «επέλαση» που επιχείρησε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, αναδεικνύοντας εαυτόν σε ρυθμιστή των πάντων.

«Προσωπικές απόψεις μπορεί να έχει ο καθένας», είπε ο Νίκος Φίλης, κοιτώντας προς την πλευρά της Μεσογείων, διευκρινίζοντας πως την γραμμή για τα εθνικά θέματα την καθορίζει ο πρωθυπουργός.

Είτε το παιχνίδι είναι στημένο είτε όχι η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι επικίνδυνη. Η εικόνα της διγλωσσίας είναι ότι χειρότερο για μια κυβέρνηση που καλείται να χειριστεί σοβαρά εθνικά θέματα καθώς και μια οικονομική κρίση που κάθε άλλο οδεύει προς την «καθαρή έξοδο».

Η συγκολλητική ουσία της εξουσίας μπορεί να διατηρεί μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπου όλοι τρέχουν να ψηφίσουν κάθε μέτρο και κάθε ρύθμιση που κατατίθεται, όμως η εικόνα της πολιτικής σταθερότητας που είναι άκρως απαραίτητη για την αλλαγή σελίδας και την εδραίωση της εμπιστοσύνης προς τη χώρα έχει τιναχθεί ήδη στον αέρα.

Και τα αποτελέσματα μπορούν να είναι μόνο αρνητικά.

Liberal

Δημοσίευση: Απριλίου 27, 2018