Απαγορεύεται η αυτοάμυνα !!!!!!!

Όταν ήμουν παιδί, όλα τα σπίτια ήσαν ανοιχτά και όταν λείπαμε, το κλειδί στην γλάστρα για να μπορεί οποιοσδήποτε γείτονας να μπεί. Αργότερα, νεανίας 14-15 χρονών, ο πατέρας μου μου έδινε πάκους χιλιάρικα (δραχμές) και πήγαινα σε εφορίες και τράπεζες για πληρωμές. Κανένας δεν διανοείτο να πειράξει έναν πιτσιρικά με τις τσέπες γεμάτες χιλιάρικα. Γενικώς ποτέ δεν ένοιωσα κίνδυνο, ή ανασφάλεια εκείνα τα χρόνια.

Πέρασαν άλλα 40 χρόνια και αντί να έχουμε φτάσει στην ιδανική κοινωνία, που προοιώνιζε η οικονομική και τεχνολογική πρόοδος, ζούμε έναν διαρκή εφιάλτη. Τι κι αν δεν έχουμε τίποτα πιά να μας κλέψουν. Και πάλι είμαστε στο έλεος και στις διαθέσεις της κάθε άγριας συμμορίας.

Πως έγινε αυτό; Είναι χειρότεροι σήμερα οι άνθρωποι; Καθόλου· τομάρια πάντα υπήρχαν, αλλά την εποχή εκείνη φοβόντουσαν τον νόμο. Σταδιακά όμως ο νομικός «πολιτισμός» έδιωξε τον φόβο από τους εγκληματίες (και γέμισε τις τσέπες των ταγών του νόμου). Κάθε νόμος πιο εγκληματικός από τον προηγούμενο, μέχρι που φτάσαμε στο τερατούργημα Παρασκευόπουλου, το οποίο ήταν απλά η φυσική εξέλιξη της νομοθετικής και δικαστικής εξαθλίωσης, που είχε προηγηθεί.

Προ πολλού ήδη ήταν καθημερινή είδηση η σύλληψη δολοφόνων, βιαστών, παιδεραστών, που είχαν ξανασυλληφθεί για τα ίδια εγκλήματα, αλλά κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Και καθώς για τον νομικό «πολιτισμό» είναι απαράδεκτο να τιμωρούνται και να εξοστρακίζονται από την κοινωνία ακόμα και οι ειδεχθέστεροι εγκληματίες, έστω και προσωρινά, ήλθε και προστέθηκε και ο νόμος, για τον οποίο δήθεν αντέδρασαν, αλλά κανείς δεν αρνήθηκε να τον εφαρμόσει.

Κι έτσι άρχισε το «μεγάλο πανηγύρι». Βέβαιοι όντες πλέον για την ατιμωρισία τους οι εγκληματίες «ρίχτηκαν στην δουλειά» με περίσσιο ζήλο, και αγριότητα και σαδισμό. Αλαφιασμένοι από τον τρόμο οι πολίτες προσπάθησαν να αμυνθούν και προχτές γύρισε ο υπουργός της «προστασίας» μας και μας είπε, ότι απαγορεύεται να αντιτάξουμε οποιαδήποτε άμυνα!!!!!!!!!! Φυσικά δεν είπε τίποτα νέο ο άνθρωπος· αυτό λένε οι νόμοι εδώ και πολλά χρόνια. Απλά πρόσθεσε, ότι και η πιο καραμπινάτη περίπτωση αυτοάμυνας, του λοιπού θα θεωρείται «αυτοδικία»…

Ούτε καν περίμενε με το όπλο στο χέρι ο παππούς. Απλά όταν αφαιρέθηκαν με τα κλοπιμαία οι ληστές, το άρπαξε και πυροβόλησε. Τι να έκανε; Να καθόταν στωικά να υποστεί τα βασανιστήρια, που θα του έκαναν για να αποκαλύψει κι άλλα λεφτά; Αυτό ακριβώς απαιτεί από εμάς ο ανεκδιήγητος υπουργός. Είπαμε· ο νομικός «πολιτισμός» απαιτεί την απόλυτη ασφάλεια των εγκληματιών.

Το θέμα είναι τεράστιο και δεν μπορεί να αναλυθεί σε ένα σύντομο άρθρο. Είναι φανερό όμως, ότι έχει ξεπεραστεί κάθε όριο λογικής και ανθρώπινης υπομονής. Ακόμη και στην τουρκοκρατία υπήρχε δικαίωμα δυνατότητας αυτοάμυνας για τους περισσότερους ραγιάδες (τουλάχιστον στα χωριά) που οπλοφορούσαν νόμιμα. Το δικαίωμα αυτό το παραχωρήσαμε στο Ελληνικό κράτος με την προϋπόθεση να μας προστατεύει στ` αλήθεια. Όταν αυτό έγινε πραγματικότητα, ποιος είχε πιστόλια στο σπίτι του, και ποιος θα ξόδευε λεφτά για άχρηστα πράγματα;

Τώρα μας λένε οι ρεμπεσκέδες, πως δεν έχουμε κανένα δικαίωμα ούτε στην ζωή, ούτε στην αξιοπρέπεια!!!!!!! Αντί να παραιτηθεί για την έκρηξη της εγκληματικότητας, ως ελάχιστη ένδειξη ευθιξίας και υπευθυνότητας, στοχοποίησε ούτε καν τους εγκληματίες, αλλά το ίδιο το θύμα!!!!!!!!!! Φταίει ο παππούς; Φταίει· γιατί και ο ίδιος αυτό το φαύλο κράτος υπηρέτησε (ως λιμενικός). Γιατί και ο ίδιος (όπως όλοι μας) ως πολίτης δεν αντέδρασε βλέποντας την κατρακύλα και νόμισε ότι θα γλιτώσει σε προσωπικό επίπεδο χάρη στην τύχη του, ή στο όπλο του. Γιατί όλοι μας λέμε, ότι δεν είναι δική μας δουλειά, να βγάλουμε τα κάστανα από την φωτιά. Ποιανού είναι δηλαδή; Οι εκλογές είναι ανόθευτες κατά γενική ομολογία εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Κάθε εξουσία πηγάζει πράγματι από τον λαό και αντανακλά τα προτερήματα και τα ελαττώματα του. Δεν είναι δίκαιο, ούτε έντιμο, ούτε αξιοπρεπές, να βρίζουμε τους πολιτικούς που ψηφίζουμε, για το κράτος, που μας έφτιαξαν. Κυρίως όμως, δεν είναι αποτελεσματικό.

Οι πολιτικάντηδες αφουγκράζονται όντως την κοινωνία και τις απαιτήσεις της μέσω κομματαρχών, δημοσκοπήσεων, της λαϊκής αρθρογραφίας στα μπλόγκς κ.λ.π.. Πότε υπήρξε, ή εκφράστηκε απαίτηση για κράτος δικαίου; Τα μόνα αιτήματα που εισπράττουν, αφορούν προσωπικό, ή συντεχνιακό βόλεμα. Αυτό εννοούμε «κράτος δικαίου». Αν θέλαμε στ` αλήθεια δικαιοσύνη, θα την είχαμε την επόμενη ημέρα. Ότι θέλει η πλειοψηφεία γίνεται πάντα και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Απόδειξη; Το Μακεδονικό, που είναι η μοναδική παντελώς ανιδιοτελής κινητοποίηση του λαού τα τελευταία χρόνια. Δύο συλλαλητήρια μόνο ήταν αρκετά, για να αλλάξουν στάση όλα τα κόμματα. Ακόμη και ο Τσίπρας αναγκάστηκε να δηλώσει, ότι «δεν καιγόμαστε εμείς να λυθεί το πρόβλημα»!!!! Μας είπε δηλαδή για μεγάλη εξυπνάδα, αυτό που του λέγαμε τόσο καιρό…

Αν δεν μας αρέσει η ποιότητα των πολιτικών μας, στο χέρι μας είναι να αλλάξουν (και όσοι δεν συμμορφώνονται, να αντικατασταθούν). Αυτή είναι η μόνη απάντηση σε όσους πονηρούς ορέγονται την κατάλυση της δημοκρατίας με κυβερνήσεις τεχνοκρατών, νομικών, στρατιωτικών κ.λ.π.. Σίγουρα δεν είναι ιδανικό πολίτευμα και το έχει αποδείξει άπειρες φορές. Σίγουρα είναι δυσβάστακτο (και πολλές φορές αβάστακτο) για τους καλύτερους. Όμως και κανένα άλλο πολίτευμα δεν αποδείχτηκε καλύτερο. Τουλάχιστον στην δημοκρατία την ευθύνη την έχουν αυτοί που πρέπει, δηλαδή ο λαός. Οσο για τις συγκεκριμένες συντεχνίες της σύγχρονης Ελλάδας, είναι ότι χειρότερο έχουμε, για να μας κυβερνήσει. Στην τελική, όλοι οι πολιτικοί μας από αυτές τις συντεχνίες δεν προέρχονται;

Η αυτοάμυνα σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των κακοποιών. Το αποτελεσματικότερο όπλο είναι η ψήφος μας και μέχρι τις εκλογές η φωνή μας. Όχι οι κραυγές· δεν χρειάζονται. Απλά να διαμηνύσει ο καθένας στο κόμμα που ψηφίζει, ότι η πρώτη του απαίτηση είναι κράτος δικαίου και ασφάλειας, η αναμόρφωση της νομοθεσίας και ο αυστηρός κολασμός των επίορκων, που συγκαλύπτουν το έγκλημα. ΠΡΟΣΟΧΗ. ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ πρέπει να τα πει αυτά (το να κρίνουμε τους αντίπαλους δεν χρησιμεύει σε τίποτα). Ακόμα κι αν ο καθένας μας προσθέσει τα δικά του αιτήματα (που δεν πρέπει) τι θα τους μείνει ως κοινό αίτημα όλων;

Είναι απλό, αλλά δεν το κάνουμε αδέλφια. Οι προσωπικές και συντεχνιακές πελατειακές σχέσεις καθορίζουν αποκλειστικά την ψήφο μας και την γενικότερη στάση μας ως πολίτες. ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΑΠΑΙΤΗΣΑΜΕ ΠΟΤΕ. Ουσιαστικά, ούτε καν τα αναφέραμε ποτέ. Κι αν τόσα χρόνια υπήρχε η «δικαιολογία» της καλοταϊσμένης νιρβάνας, τώρα ποια δικαιολογία υπάρχει για εμάς; Δεν μπορούμε ούτε να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα; Στο κάτω κάτω ο Ερντογάν και οι Σκοπιανοί είναι μελλοντικός κίνδυνος· οι περιουσίες που μας αρπάζουν είναι υλικά πράγματα. Εδώ μας βασανίζουν και μας σκοτώνουν μέσα στα ίδια μας τα σπίτια και εμείς καθόμαστε και ακούμε τα κρατικοδίαιτα παράσιτα, να μας ενοχοποιούν κι από πάνω!!!!!!!

Χωρίς ίχνος ντροπής μας δίνουν και «οδηγίες»… Να κάνουμε, ότι κοιμόμαστε, να μην αντιδράσουμε, ότι κι αν μας κάνουν…

Μα πράγματι κοιμόμαστε.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ;

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ;

Για να μας πουν, πως θα κάνουμε τους ψόφιους κοριούς και να πάνε εμάς σιδηροδέσμιους, αν αμυνθούμε;

Ο άνθρωπος παρομοίασε τον παππού με τον μακελάρη της Φλόριντας και είναι ακόμη υπουργός!!!!!! Δεν τον απασχολούν καθόλου τα αποτελέσματα της υπουργίας του. Θα σηκωθούν ακόμα και οι πέτρες μόνες τους κι εμείς θα τις κοιτάμε χαύνοι…

ΥΓ1. Οσο για τους λαλίστατους εκπρόσωπους των αστυνομικών. Ως πότε θα κρύβονται πίσω από τον Τόσκα; Δεν μπορούσαν τουλάχιστον να μην φορέσουν χειροπέδες στον άνθρωπο; Και εκείνο, που δεν θα πέταγαν τους ανθρώπους έξω από τα σπίτια τους, πότε θα το αρχίσουν; Γιατί στα συμβολαιογραφία άλλα βλέπουμε. Μπορούν να μας διευκρινίσουν τέλος πάντων, ποιες είναι οι δικές τους «κόκκινες γραμμές»; Οσο για την «ασφάλεια» που μας «παρέχουν», έχουν μούτρα και μιλάνε; Αν με σταματήσουν και βρούν, ότι δεν έχω πληρώσει τέλη κυκλοφορίας, θα μου την χαρίσουν; Με τι να τα πληρώσω κι αυτά και τους μισθούς τους; Δεν έμεινε μελίσσι, κότα, γίδα, εργαλείο, να δουλέψουμε.

Βέβαια μέχρι να ξεφύγει η κατάσταση, η αστυνομία έπιανε τους παράνομους και οι δικαστές τους άφηναν. Ωστόσο οι αστυνομικοί έκαναν τουμπεκί μπροστά σε αυτήν την ασυδοσία και εν τέλει προτίμησαν να γίνουν συνένοχοι, προσαρμόζοντας την τακτική τους στην αρχή του «ελεγχόμενου εγκλήματος». Δηλαδή χρησιμοποιούν ρουφιάνους στον υπόκοσμο, τους οποίους καλύπτουν για τις δικές τους παρανομίες. Ενίοτε μάλιστα γίνονται και οι ίδιοι υπόκοσμος, καθώς καταρρέουν οι ηθικές αξίες λόγω της κρίσης.

Όταν λοιπόν συμβεί κάτι ακραίο, που θα εξαγριώσει την κοινή γνώμη, ενεργοποιείται ο μηχανισμός των πληροφοριοδοτών και βρίσκονται οι ένοχοι. Στην συνέχεια τρώνε μία πρωτόδικη ποινή, που να εξευμενίζει κάπως τα πνεύματα και αναλαμβάνει ακολούθως ο μηχανισμός του «νομικού πολιτισμού», για να τους ρίξει στα μαλακά και να μας τους ξαναφέρει γρήγορα ανάμεσα μας. Πόσες άπειρες φορές θα παιχτεί το ίδιο θέατρο και οι πρωταγωνιστές θα παριστάνουν τους ανήξερους;

ΥΓ2. Οι νόμοι πρέπει να είναι αυστηροί, αλλά ακριβοδίκαιοι· μόνον έτσι μπορούν να τηρηθούν, Τώρα δεν υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Απριλίου 01, 2018