Αρχική
Επικοινωνία
LIVE.png){kind=small}
Ο Καιρός
«Καπετάνιος»; «Εντιμος και ευθύς άνθρωπος»; «Δυσαναπλήρωτο κενό στη δημοσιογραφία»; Μα θα απορεί και ο ίδιος! Διότι αν δεν συμφωνήσουμε στον «Αυριανισμό» ως μάστιγα, αν δεν μεταδώσουμε ξεκαθαρισμένα στη νέα γενιά το «κληροδότημα» ως επικίνδυνο, πώς θα βγάλουμε άκρη με τα άλλα;
Ρέα Βιτάλη
Ακούω, διαβάζω και λέξη λέξη, για να εμπεδώσω αυτά που άκουσα. Τι «Δυσαναπλήρωτο κενό στη δημοσιογραφία»! Τι «Μάγκας στρατηγός»! Τι «Καπετάνιος»! Τι «Εντιμος και ευθύς άνθρωπος»! Θα απορεί και ο μακαρίτης ο Κουρής.
Βεβαίως υπήρξαν και κείμενα, που τακτοποιούσαν τα σύκα ως σύκα και τη σκάφη ως σκάφη. Και ντοκουμέντα-αποσπάσματα της «Αυριανής» που ακόμα και σήμερα ντρέπεσαι, που υπήρξαν. Προς τι λοιπόν η δική μου πρεμούρα; Με τρομάζει… Σαν κωδικό θα σας το μεταφέρω. Ο Κουρής, επί των ημερών μας, διάβολε. Μάρτυρες του δράματος εμείς, φύλλο-φύλλο… Εν ζωή εμείς.
Αν δεν συμφωνήσουμε στον «Αυριανισμό» ως μάστιγα, αν δεν μεταδώσουμε ξεκαθαρισμένα στη νέα γενιά το «κληροδότημα» ως επικίνδυνο, πού να βγάλουμε πέρα τον Εμφύλιο, για παράδειγμα; Πού να βρούμε άκρη με την ιστορία μας; Ο Κουρής «Καπετάνιος». Πες τε τον κι έτσι. Σε δρομολόγιο που εγκαινιάστηκε στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ. Το θαλασσινό μονοπάτι με κατεύθυνση ηθικής, «Χωρίς αναστολές», «Χωρίς ντροπή», «Χωρίς φρένο». Ολα ελεύθερα και όποιον πάρει ο χάρος. Αρκεί η δουλίτσα μας να γίνεται.
Ηταν να μην ανοίξει το μονοπάτι!… Τα «τότε» μας πληρώνουμε και ως πολιτική σκηνή και ως δημοσιογραφία.
Μαζικά υψώνει στον ουρανό ο Ελληνας, μαζικά και θάβει. Αλί στις εξαιρέσεις! Αντιμέτωποι με το πιο ανέντιμα ισοπεδωτικό του βίου μας, «Ολοι ίδιοι είναι». Μελετήστε παρακαλώ ήθος και γλώσσα «Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον απαίσιο εκμαυλιστή νέων που ακούει στα ονόματα Μανωλία, Μάνια, Μινού Χατζηδού, ποιος επέτρεψε σ΄αυτό το απόβρασμα….». Αναφέρεται ο καπετάνιος Κουρής, στον Μ. Χατζιδάκι. Αλλά, είτε τον υπερασπιζόμασταν είτε όχι, δεν θα έχανε αξία ο Χατζιδάκις.
Σας παρατηρώ από χθες, σχεδόν με αγωνία υπενθύμισης, να κοινοποιείτε «τα μεγάλα» που στοίχειωσαν στη μνήμη μας. Τη στημένη ιστορία του Κ. Μητσοτάκη, ως δήθεν άνθρωπος των Ναζί. Τις γυμνές φωτογραφίες της Δήμητρας Λιάνη Παπανδρέου. Τα πρωτοσέλιδα που έκτιζαν και γκρέμιζαν, το ίδιο ωστόσο κόμμα, ανάλογα με το αν είχε «τακτοποιήσει» ή όχι τις υποχρεώσεις του απέναντι στον εκδότη.
Αλλά συμπατριώτες μου, η «Αυριανή» δεν τύπωσε 5 άντε 10 φύλλα. Η εφημερίδα έσκιζε! Η πιο φθηνή εφημερίδα. Στα ψιλά της τσέπης στόχευε και στα μαύρα ζουμιά της ψυχής των ανθρώπων. Στο κρυφό εργαστήριο. Εκεί που παρασκευάζεται η χαιρεκακία, η φθήνια, το βρώμικο κουτσομπολιό, το «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα». Μην αναμετράς τις πέντε-έξι ηχηρές περιπτώσεις που ξαναθυμήθηκες…
Αν στη Μεταπολίτευση μεγαλούργησε εργοστασιακή μονάδα παραγωγής αντιστασιακών-ηρώων, στον Αυριανισμό μεγαλούργησε εργοστασιακή μονάδα παραγωγής λάσπης. Κλάψε τον επιχειρηματία που απειλούνταν προκειμένου να περάσει από το διαφημιστικό τμήμα να καταθέσει. Ξέρεις τι δύναμη είχε η απειλή; Ξέρεις τι τρόμος και φόβος ήταν, το «Θα δεις τον εαυτό σου στα μανταλάκια»; Κι ήταν τέτοιο το τσουνάμι του λαϊκισμού και τόσο καλοκουρδισμένη η ηδονιστική κάβλα για «Σκάνδαλο», που γνώριζε ο αθώος ότι δεν θα έβρισκε άκρη.
Υπάρχει χειρότερο από αυτό; Στα χνάρια-δρομολόγιο του μακαρίτη Κουρή πάτησαν οι επόμενοι. Ιδρυσε Σχολή. Υπήρξαν επόμενοι. Μην τρελαθούμε!… Παραδόθηκε η σκυτάλη ιερά. Χορτάσαμε τηλεοπτικές αναμεταδόσεις μέχρι συνουσιών. Κάψαμε κι άλλους αθώους. Διαπομπεύσαμε μια χαρά. Στεγνώσαμε βιαίως καριέρες. Πες μου ότι θυμάσαι! Και ξέβρασε «ειδησο-κουβαλητές» μια ολόκληρη γενιά δημοσιογραφίας, με κύριο πρωταρχικό χαρακτηριστικό θρασύτητας, ότι έπαιρναν συνεντεύξεις από το θηροτηλέφωνο. «Από την τηλεόραση ήμαστε. Πώς νοιώθετε που πέθανε το παιδί σας;». Μια αλυσίδα είναι όλα αυτά. Αν δρασκελήσεις συνειδησιακούς κανόνες… Όλα μια χαρά! Ας αναπαυθεί η ψυχή του Κουρή. Τόσα ακραία πάνω-κάτω που έζησε… Ας αναπαυθεί εν γαλήνη. Οι διάδοχοί του όμως είναι εδώ. Τους γνωρίζεις, έτσι δεν είναι; Μην τρελαθούμε!
Υ.Γ Μόλις έκλεισα το χρονογράφημα θέλησα από ψυχής να ευχαριστήσω ακόμα μια φορά όσους αντιστέκονται. Τους ωραίους κι ακριβούς της δημοσιογραφίας. Υπάρχουν. Ευτυχώς. Κι αυτούς τους ξέρεις. Πες μου ότι τους ξέρεις!
Ακούω, διαβάζω και λέξη λέξη, για να εμπεδώσω αυτά που άκουσα. Τι «Δυσαναπλήρωτο κενό στη δημοσιογραφία»! Τι «Μάγκας στρατηγός»! Τι «Καπετάνιος»! Τι «Εντιμος και ευθύς άνθρωπος»! Θα απορεί και ο μακαρίτης ο Κουρής.
Βεβαίως υπήρξαν και κείμενα, που τακτοποιούσαν τα σύκα ως σύκα και τη σκάφη ως σκάφη. Και ντοκουμέντα-αποσπάσματα της «Αυριανής» που ακόμα και σήμερα ντρέπεσαι, που υπήρξαν. Προς τι λοιπόν η δική μου πρεμούρα; Με τρομάζει… Σαν κωδικό θα σας το μεταφέρω. Ο Κουρής, επί των ημερών μας, διάβολε. Μάρτυρες του δράματος εμείς, φύλλο-φύλλο… Εν ζωή εμείς.
Αν δεν συμφωνήσουμε στον «Αυριανισμό» ως μάστιγα, αν δεν μεταδώσουμε ξεκαθαρισμένα στη νέα γενιά το «κληροδότημα» ως επικίνδυνο, πού να βγάλουμε πέρα τον Εμφύλιο, για παράδειγμα; Πού να βρούμε άκρη με την ιστορία μας; Ο Κουρής «Καπετάνιος». Πες τε τον κι έτσι. Σε δρομολόγιο που εγκαινιάστηκε στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ. Το θαλασσινό μονοπάτι με κατεύθυνση ηθικής, «Χωρίς αναστολές», «Χωρίς ντροπή», «Χωρίς φρένο». Ολα ελεύθερα και όποιον πάρει ο χάρος. Αρκεί η δουλίτσα μας να γίνεται.
Ηταν να μην ανοίξει το μονοπάτι!… Τα «τότε» μας πληρώνουμε και ως πολιτική σκηνή και ως δημοσιογραφία.
Μαζικά υψώνει στον ουρανό ο Ελληνας, μαζικά και θάβει. Αλί στις εξαιρέσεις! Αντιμέτωποι με το πιο ανέντιμα ισοπεδωτικό του βίου μας, «Ολοι ίδιοι είναι». Μελετήστε παρακαλώ ήθος και γλώσσα «Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον απαίσιο εκμαυλιστή νέων που ακούει στα ονόματα Μανωλία, Μάνια, Μινού Χατζηδού, ποιος επέτρεψε σ΄αυτό το απόβρασμα….». Αναφέρεται ο καπετάνιος Κουρής, στον Μ. Χατζιδάκι. Αλλά, είτε τον υπερασπιζόμασταν είτε όχι, δεν θα έχανε αξία ο Χατζιδάκις.
Σας παρατηρώ από χθες, σχεδόν με αγωνία υπενθύμισης, να κοινοποιείτε «τα μεγάλα» που στοίχειωσαν στη μνήμη μας. Τη στημένη ιστορία του Κ. Μητσοτάκη, ως δήθεν άνθρωπος των Ναζί. Τις γυμνές φωτογραφίες της Δήμητρας Λιάνη Παπανδρέου. Τα πρωτοσέλιδα που έκτιζαν και γκρέμιζαν, το ίδιο ωστόσο κόμμα, ανάλογα με το αν είχε «τακτοποιήσει» ή όχι τις υποχρεώσεις του απέναντι στον εκδότη.
Αλλά συμπατριώτες μου, η «Αυριανή» δεν τύπωσε 5 άντε 10 φύλλα. Η εφημερίδα έσκιζε! Η πιο φθηνή εφημερίδα. Στα ψιλά της τσέπης στόχευε και στα μαύρα ζουμιά της ψυχής των ανθρώπων. Στο κρυφό εργαστήριο. Εκεί που παρασκευάζεται η χαιρεκακία, η φθήνια, το βρώμικο κουτσομπολιό, το «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα». Μην αναμετράς τις πέντε-έξι ηχηρές περιπτώσεις που ξαναθυμήθηκες…
Αν στη Μεταπολίτευση μεγαλούργησε εργοστασιακή μονάδα παραγωγής αντιστασιακών-ηρώων, στον Αυριανισμό μεγαλούργησε εργοστασιακή μονάδα παραγωγής λάσπης. Κλάψε τον επιχειρηματία που απειλούνταν προκειμένου να περάσει από το διαφημιστικό τμήμα να καταθέσει. Ξέρεις τι δύναμη είχε η απειλή; Ξέρεις τι τρόμος και φόβος ήταν, το «Θα δεις τον εαυτό σου στα μανταλάκια»; Κι ήταν τέτοιο το τσουνάμι του λαϊκισμού και τόσο καλοκουρδισμένη η ηδονιστική κάβλα για «Σκάνδαλο», που γνώριζε ο αθώος ότι δεν θα έβρισκε άκρη.
Υπάρχει χειρότερο από αυτό; Στα χνάρια-δρομολόγιο του μακαρίτη Κουρή πάτησαν οι επόμενοι. Ιδρυσε Σχολή. Υπήρξαν επόμενοι. Μην τρελαθούμε!… Παραδόθηκε η σκυτάλη ιερά. Χορτάσαμε τηλεοπτικές αναμεταδόσεις μέχρι συνουσιών. Κάψαμε κι άλλους αθώους. Διαπομπεύσαμε μια χαρά. Στεγνώσαμε βιαίως καριέρες. Πες μου ότι θυμάσαι! Και ξέβρασε «ειδησο-κουβαλητές» μια ολόκληρη γενιά δημοσιογραφίας, με κύριο πρωταρχικό χαρακτηριστικό θρασύτητας, ότι έπαιρναν συνεντεύξεις από το θηροτηλέφωνο. «Από την τηλεόραση ήμαστε. Πώς νοιώθετε που πέθανε το παιδί σας;». Μια αλυσίδα είναι όλα αυτά. Αν δρασκελήσεις συνειδησιακούς κανόνες… Όλα μια χαρά! Ας αναπαυθεί η ψυχή του Κουρή. Τόσα ακραία πάνω-κάτω που έζησε… Ας αναπαυθεί εν γαλήνη. Οι διάδοχοί του όμως είναι εδώ. Τους γνωρίζεις, έτσι δεν είναι; Μην τρελαθούμε!
Υ.Γ Μόλις έκλεισα το χρονογράφημα θέλησα από ψυχής να ευχαριστήσω ακόμα μια φορά όσους αντιστέκονται. Τους ωραίους κι ακριβούς της δημοσιογραφίας. Υπάρχουν. Ευτυχώς. Κι αυτούς τους ξέρεις. Πες μου ότι τους ξέρεις!
0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Θα απορεί και ο Κουρής…"Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.