Η Δύση θέλει πόλεμο

Η Μέση Ανατολή έχει μεταβληθεί σε μία πυριτιδαποθήκη, όπου όλοι παίζουν με τα σπίρτα αδιαφορώντας για τις συνέπειες – ενώ η Ελλάδα δεν θα μείνει εκτός, ειδικά μετά τη μεταφορά των αμερικανικών βάσεων από την Τουρκία στα εδάφη της.

Γράφει ο Αλέξης Ζακυνθινός

Κάθε φορά που ο Συριακός στρατός είναι στα πρόθυρα να καταλάβει ολοκληρωτικά έναν θύλακα των αντιπάλων του, των Ισλαμιστών, γίνεται αναφορά σε μία επίθεση με δηλητηριώδη αέρια – όπου σχεδόν αποκλειστικά σκοτώνεται παραδόξως άμαχος πληθυσμός, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Κάθε φορά βρίσκονται πρώτα επί τόπου τα τηλεοπτικά συνεργεία των ομάδων της αντιπολίτευσης – των Ισλαμιστών δηλαδή που προβάλουν δραματικές εικόνες, οι οποίες λίγο αργότερα εμφανίζονται μέσω του You Tube σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Όποιος λοιπόν θέλει να πληροφορηθεί σχετικά με το πότε θα ξεσπάσει μία επίθεση με δηλητηριώδη αέρια, θα πρέπει απλά να ακολουθήσει τα «λευκά κράνη» της «Συριακής Αμερικανικής Ιατρικής Κοινωνίας»(Syrian American Medical Society) – τα μέλη της οποίας βρίσκονται πάντα πρώτα επί τόπου, με κάποιο μαγικό τρόπο που τα ίδια γνωρίζουν.

Κάθε φορά τα γεράκια της Δύσης απειλούν αμέσως μετά με αεροπορικές επιθέσεις, με βομβαρδισμούς, ακόμη και με παρεμβάσεις στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας – ο οποίος από πολύ καιρό τώρα είναι ένας πόλεμος δια αντιπροσώπων. Πολλές εβδομάδες αργότερα δημοσιεύεται η αναφορά των ειδικών στα δηλητηριώδη αέρια, της οργάνωσης OPCW, η οποία δεν αποδεικνύει πως ο Συριακός στρατός είναι ένοχος – κάτι που όμως δεν ενδιαφέρει σχεδόν κανέναν πια στον πλανήτη, αφού το καραβάνι τότε έχει φτάσει σε άλλα εδάφη.

Στα πλαίσια αυτά, στις οκτώ Απριλίου τα δυτικά ΜΜΕ ανέφεραν ακριβώς στην ώρα που οι Αμερικανοί παίρνουν το πρωινό τους, μία ενδεχόμενη επίθεση με χημικά όπλα στην DUMA της Συρίας. Λίγα λεπτά αργότερα ο πρόεδρος των Η.Π.Α. είχε βρει τον ένοχο – λέγοντας μεταξύ άλλων πως ο Putin, η Ρωσία και το Ιράν είναι υπεύθυνοι, επειδή στηρίζουν το ζώο Assad. Επίσης πως εάν ο πρόεδρος Obama είχε υπερβεί τις κόκκινες γραμμές που ο ίδιος έθεσε στον εαυτό του, τότε η καταστροφή της Συρίας θα είχε τελειώσει και το ζώο Assad θα αποτελούσε ιστορία (εικόνα, πηγή NDS) – χωρίς βέβαια να αναφέρει πως η Συρία ήταν ανέκαθεν σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης και μοναδικό λιμάνι του ρωσικού πολεμικού ναυτικού στη Μεσόγειο ή τις κυκλωτικές/επιθετικές κινήσεις του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας (ανάλυση).

Κάτι ανάλογο έκανε ο Βρετανός B. Johnson, ο οποίος υπέδειξε αμέσως ως ένοχο τη Ρωσία (πηγή) – ενώ η γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε πως δεν έχει καμία αμφιβολία, όσον αφορά το δράστη, τον Assad (πηγή)! Στο παρασκήνιο βέβαια συνεχίζεται η ανόητη διαμάχη μεταξύ της Βρετανίας και της Γαλλίας – σχετικά με το ποιά από τις δύο χώρες θα συνεργασθεί με τις Η.Π.Α., για το ποιά θα είναι ο εκλεκτός της υπερδύναμης, για τα αντίποινα που θα αποφασιστούν κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου. Θα είναι η γκρίζα εκδικήτρια Lady Theresa ή ο νεαρός κύριος Macron, ο οποίος δεν χρειάζεται καν την έγκριση του κοινοβουλίου του για να βομβαρδίσει μία χώρα, ενάντια στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου;

Μήπως όμως έχουν δίκιο οι αξιότιμοι δυτικοί ηγέτες; Εάν ναι, τότε γιατί δεν συμφωνούν με τη Ρωσία, με την Κίνα και με τρεις άλλες χώρες που πρότειναν στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, να δοθεί η εντολή την OPCW να ερευνήσει το ενδεχόμενο της χρήσης χημικών στη DUMA; Ποιός έφερε αντίρρηση; Οι Η.Π.Α., η Μ. Βρετανία, η Γαλλία και η Πολωνία πάντως ψήφισαν αρνητικά – ενώ δεν φαίνεται να τους άρεσε η πρωτοβουλία της Ρωσίας και της Συρίας, να δώσουν αυτές την εντολή έρευνας στην OPCW! Βέβαια, μέχρι να γνωρίζουμε τα αποτελέσματα της έρευνας, θα είναι πολύ αργά – όπως συνέβη άλλωστε στο Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν.

Ο μισός πλανήτης πάντως διεξάγει πόλεμο στη Συρία. Το Ισραήλβομβαρδίζει τις συριακές βάσεις και σκοτώνει τους συμμάχους των Συρίων, τους 7 Ιρανούς στρατιώτες (πηγή). Η Σαουδική Αραβίαυποστηρίζει τους Ισλαμιστές, οι οποίοι μάχονται εναντίον των Ιρανών και των Ρώσων. Αυτοί με τη σειρά τους θεωρούν πως είναι σύμμαχοι του Assad και τηρούν τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου – βομβαρδίζοντας τους συμμάχους των Η.Π.Α., οι οποίοι πολεμούν με τον εταίρο τους στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία που διεξάγει εντός συριακού εδάφους πόλεμο εναντίον των Κούρδων.

Εάν τώρα επέμβουν οι Η.Π.Α., η Γαλλία και η Μ. Βρετανία βομβαρδίζοντας την περιοχή, τότε σίγουρα δεν θα μείνουν αδρανείς οι σύμμαχοι του Assad – οι Ρώσοι και οι Ιρανοί. Εάν τότε κάποια δυτική βόμβα πετύχει μία ρωσική βάση ή εάν κάποιος ρωσικός S-400 πετύχει κάποιο βρετανικό αεροπλάνο, τότε τι θα συμβεί στην περιοχή που όλοι παίζουν με τα σπίρτα, σε μία θάλασσα γεμάτη βενζίνη; Τα πολιτικά αεροπλάνα πάντως δεν πετούν πια πάνω από τη Συρία, μετά την ενημέρωση τους, σύμφωνα με την οποία ο πόλεμος είναι πιθανός εντός 72 ωρών (πηγή).

Analyst

Δημοσίευση: Μαΐου 13, 2018