Ραντεβού στου ΝΟΤΗ σήμερα... στις 14:00

Γράφτηκαν πολλά για σένα αυτές τις μέρες. Καλά και τιμητικά. Βλέπεις, σφράγισες μια ολόκληρη εποχή με γέλια, χαρές, μουσικές, χορούς, ποτά, ατελείωτες πλάκες… Ραντεβού στου ΝΟΤΗ λέγαμε… Ξεκινούσαμε κ ερχόμασταν. Και συ μας υποδεχόσουν, όχι ως συνηθισμένους πελάτες, αλλά ως οικοδεσπότης που φιλοξενούσε τους καλύτερους φίλους του στο σπιτικό του, να μας κεράσεις, να μας φτιάξεις τη διάθεση, να μας κάνεις χαρούμενους, να ξεχάσουμε τα προβλήματά μας, να διασκεδάσουμε. Δεν είδες ποτέ το μαγαζί σου μόνο ως επιχείρηση. Είχες αναπτύξει τη δική σου θεωρία για το επιχειρείν. Η κουζίνα σου πάντα γεμάτη με τοπικά εδέσματα. «Φάτε είναι από του Γκιόζα» μας έλεγες. Το σπίτι σου ήταν το καταφύγιο και το αποκούμπι όλων των ορεινών και όχι μόνο… Εκεί βρήκε αποκούμπι και η ξαδέρφη σου-η μητέρα μου-όταν γέννησε το δεύτερο παιδί… Ήσουν αυθεντικός, βαθύτατα πνευματώδης, με περίσσευμα καλοσύνης, ευφυής με γνήσια ευγένεια. Χαμογελούσες και φώτιζε το πρόσωπό σου. Τα μάτια σου ακτινοβολούσαν το μεγαλείο της ψυχής σου που μας χωρούσε όλους. Το μυαλό σου κοφτερό, η συζήτηση μαζί σου μιαν απόλαυση. Το χιούμορ σου αστείρευτο με δόσεις αυτοσαρκασμού. Πάντα ξεκινούσες την κουβέντα μ’ ένα καλοβαλμένο αστείο, ένα έξυπνο αστεϊσμό… Σατίριζες με καυστικό τρόπο και αριστοφανική φρασεολογία την πολιτική κατάσταση, ξεκινώντας πάντα από το αγαπημένο σου κόμμα. Λάτρευες, βλέπεις, τις πολιτικές συζητήσεις. Έζησες τη ζωή με το δικό σου τρόπο. Έτσι όπως γούσταρες. Με αξιοπρέπεια. Χωρίς «καλούπια», «μη», «θα» και «πρέπει». Ελεύθερος, ασυμβίβαστος, ανεξάρτητος, αντισυμβατικός. Δε χαμπάριασες πλούτη και μεγαλεία. Μήτε αξιώματα και συμφέροντα, απειλές και κινδύνους. Μας δίδαξες εύκολα με την καθημερινή σου παρουσία με τη στάση σου απέναντι στη ζωή όλους τους κανόνες που προσπαθούσε να μας μάθει η οικογένεια και το σχολείο. Ήσουν μεγάλη καρδιά ρε Νότη. Κι η τοπική ιστορία μας θα κρατήσει μια περίοπτη θέση για σένα… Ραντεβού στου Νότη λοιπόν φίλε… Σ’ έναν άλλον κόσμο, σε μιαν άλλην εποχή θα σμίξουμε πάλι με το φωτεινό χαμόγελο των ματιών σου…

Καλό ταξίδι φίλε…

Σπύρος Σταματόπουλος

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 11, 2018