Θοδωρής Μαρίνης: Τι είδους πόλη θέλουμε και με ποιον τρόπο μπορούμε να την αποκτήσουμε;

Η συνέντευξη δόθηκε στον Γρηγόρη Δημόπουλο για το kavos news.gr

Μια συνέντευξη σε προεκλογικό φόντο έχει πάντα ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον,πόσο μάλλον όταν απέναντί σου έχεις ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα, με βαρύνουσα άποψη στην κοινωνία του Κιάτου. Ο λόγος για τον διπλωματούχο μηχανικό Θοδωρή Μαρίνη, που στα πλαίσια μιας φιλικής κουβέντας, μας έδωσε την δυνατότητα να αποκρυπτογραφήσουμε στοιχεία της πολύχρονης εμπειρίας του στον πάλαι ποτέ “προνομιούχο” τεχνικό κόσμο, αλλά και τη χαρά να ακούσουμε τις απόψεις του για τον σύγχρονο αστικό σχεδιασμό του Κιάτου, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της πόλης και των πολιτών.

• Κύριε Μαρίνη, η οικονομική κρίση έχει πλήξει όλα τα επαγγέλματα και φυσικό είναι αυτή η κατάσταση να έχει επηρεάσει και τον τεχνικό κόσμο .Εσείς, στο κατώφλι του 2019 , πώς κρίνεται να εξελίσσεται στη χώρα μας ο κλάδος των κατασκευών;

Μετά από μια δεκαετία συρρίκνωσης της οικονομίας, η οικοδομή δείχνει να ανακάμπτει ελαφρώς, μια τάση που ξεκίνησε από το 2017 και συνεχίστηκε το 2018 σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για όλη την χώρα. Βέβαια η οικοδομική δραστηριότητα είναι χαμηλή συγκριτικά με προηγούμενα έτη και εστιάζεται σε περιοχές με μεγάλη επισκεψιμότητα λόγω τουρισμού.

Στην περιοχή μας το κατασκευαστικό έργο περιορίζεται σε ανακαινίσεις – ενεργειακές αναβαθμίσεις κατοικιών καθώς και σε επαγγελματικής – βιοτεχνικής χρήσης ακίνητα.

Ένα από τα διδάγματα της ιστορίας είναι ότι, όσο ξεδιπλώνονται οι κρίσεις τα πράγματα απλοποιούνται αντί να περιπλέκονται, οπότε είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος για τον κλάδο.

• Ως διπλωματούχος μηχανικός που έχετε δραστηριοποιηθεί και στον κλάδο των εργοληπτών Δημοσίων Έργων, με δυο λέξεις τι απαντάτε σε αυτούς που λένε ότι ο χώρος των δημόσιων έργων έχει τη δική του, αμαρτωλή ιστορία, με σωρεία τουλάχιστον ύποπτων υποθέσεων…

Αρμόδια να απαντήσει είναι η δικαιοσύνη και όχι ο πολίτης, εφόσον υπάρχουν αποδείξεις κακοδιαχείρισης ή διασπάθισης δημοσίου χρήματος . Καλό θα είναι πάντως, να είμαστε φειδωλοί σε χαρακτηρισμούς στον κλάδο που έχει προσφέρει πολλά στην ανάπτυξη της χώρας μας και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των θυμάτων της μακροχρόνιας ύφεσης.

• Είναι γνωστό πως ένα από τα αγαπημένα «αθλήματα» των ΟΤΑ είναι η απευθείας αναθέσεις Δημοσίων Έργων με διαδικασίες που ενδεχομένως γεννούν δυσπιστία για το πόσο υπηρετούν τις ανάγκες των δημοτών ή σέβονται το δημόσιο χρήμα. Μάλιστα οι πιο «προχωρημένοι» μιλούν και για διακίνηση «μαύρου πολιτικού χρήματος» από τα ταμεία των ΟΤΑ για την εξυπηρέτηση ψηφοθηρικών, ρουσφετολογικών και άλλων μικροπολιτικών επιδιώξεων. Εσείς συμμερίζεστε αυτές τις απόψεις ή βλέπετε κάποια άλλη αιτιολογική βάση σε αυτό φαινόμενο αμφισβήτησης ;

Οι απευθείας αναθέσεις είναι ένα εργαλείο που ο νομοθέτης έχει προβλέψει να εφοδιάσει τους ΟΤΑ και κατά την άποψή μου είναι χρήσιμο για εξαιρετικά επείγουσες καταστάσεις, να μπορεί να αντιμετωπισθεί κάποιο πολύ έκτακτο γεγονός.

Η εξαίρεση, όμως, δεν μπορεί να γίνεται κανόνας. Η επιλεκτική, ή η στοχευμένη και κατ’ επανάληψη συμβασιοποίηση έργου ή προμήθειας, συνιστά παρέκκλιση από τις αρχές διαφάνειας και ανταγωνισμού.

• Με το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής οι παραδοσιακές πηγές χρηματοδότησης Δημοσίων Έργων καθίστανται όλο και περισσότερο περιορισμένες, μετατοπίζοντας το επίκεντρο της χρηματοδότησης στον ιδιωτικό τομέα. Τα έργα υποδομής επιδιώκεται πλέον να χρηματοδοτούνται μέσω συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Η θέση σας για τα ΣΔΙΤ ποια είναι ;

Είναι πραγματικότητα στην χώρα μας ότι η εποχή των πολύ μεγάλων έργων σε ποσότητα τελείωσε. Αυτό που άφησε πίσω της είναι μία μεγάλη κληρονομιά για την ίδια τη χώρα σε επίπεδο υποδομών και μεγάλο know-how στις εταιρείες και στους εργαζόμενους του κλάδου που ενεπλάκησαν σε αυτά τα μεγάλα έργα. Υπάρχει όμως συνέχεια στην παραγωγή έργων αλλά με εμφανή τα διαφορετικά χαρακτηριστικά που αφορούν κυρίως στην χρηματοδότηση. Καλό το ΕΣΠΑ ως πηγή χρηματοδότησης αλλά η ροή κονδυλίων μειώνεται ή αλλάζει κατεύθυνση σε άλλες χώρες.

Η πιο πρόσφορη λύση για να γίνουν έργα μεγάλης κλίμακας είναι να εμπλακούν ιδιωτικά κεφάλαια. Έχει ήδη διαμορφωθεί μία μεγάλη τάση που στην Ευρώπη είναι σε εξέλιξη (πολύ μεγαλύτερη από ότι στην Ελλάδα του σήμερα) για ενεργή συμμετοχή των ιδιωτών σε στρατηγικά έργα υποδομής είτε μέσω παραχώρησης εκμετάλλευσης είτε μέσω σύμπραξης (ΣΔΙΤ). Κοιτάξτε την νέα γενιά έργων για να καταλάβετε που οδεύουμε: Λιμάνι Πειραιά, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, 14 περιφερειακά αεροδρόμια, Ολυμπία Οδός, Αττική Οδός παλαιότερα κα.

Τα δημόσια έργα πολύ απλά δεν είναι πλέον και τόσο δημόσια και η αλλαγή αυτή φέρνει προκλήσεις, προσκλήσεις και μεγάλες ανακατατάξεις. Αρκεί να είναι προς το συμφέρον του πολίτη ποιοτικά και οικονομικά.

• Σήμερα, κεντρικό ζητούμενο, για να δημιουργηθούν πόλεις αξιοβίωτες, είναι η διεπαφή μεταξύ φύσης και πολιτισμού, μέσα από τη σκοπιά του τοπίου, και πιο συγκεκριμένα διαμέσου της ερμηνείας του ως «πολιτιστικού τοπίου» και ως τοπίου. Σε ότι αφορά την εικόνα της πόλης μας , θεωρείτε ότι οι όποιες παρεμβάσεις γίνονται στο Κιάτο είναι σύμφωνα με ό, τι υπαγορεύουν το φυσικό τοπίο, η μνήμη, ο πολιτισμός, οι ανάγκες και οι δυνατότητες των πολιτών ή δρομολογούνται μέσα από διαδικασίες τυχαίες και ευκαιριακές για να καταλήξουν σε κάποιο ιδιωτικό ή εμπορικό χώρο ;

Ορισμένες φορές, οι τοπικές κοινωνίες έχοντας να αντιμετωπίσουν συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών, ακολουθούν την απονενοημένη πρακτική του να επισκευάσουν λίγα κεντρικά πεζοδρόμια ή να αναπλάσουν μια πλατεία ελπίζοντας ότι έτσι θα «πάρει ανάσα» όλος ο Δήμος.

Ακούμε συχνά υποσχέσεις ότι «έχουμε σχέδιο για να τονωθεί εμπορικά η τάδε περιοχή του Δήμου μας». Δυστυχώς όμως, οι υποσχόμενοι σπάνια γνωρίζουν ότι για να πιάσει κανείς έναν τόσο φιλόδοξο αναπτυξιακό στόχο, οφείλει να αναμετρηθεί με παραμέτρους που η μία βάζει τρικλοποδιές στην άλλη, κατά τρόπο όχι και τόσο προφανή.

Η ποιότητα των πόλεων (livable cities) προσμετράται από συνθήκες όπως το κόστος διαβίωσης, η ασφάλεια, οι δυνατότητες απασχόλησης, οι υποδομές, η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση, οι κοινωνικές υπηρεσίες και το επίπεδο πολιτισμού ενώ ο πλούτος της πόλης είναι το ανθρώπινο δυναμικό της. Οι κάτοικοι ως ένα βαθμό είναι υπεύθυνοι για την ταυτότητα, την εικόνα και το χρώμα της.

Το Κιάτο, και η ευρύτερη περιοχή μας, χωρικά και ιστορικά είναι μαγνήτης έλξης της δημιουργικότητας, της επιχειρηματικότητας και του πολιτισμού. Το ερώτημα είναι τι είδους πόλη θέλουμε και με ποιον τρόπο μπορούμε να την αποκτήσουμε.

Δύναται η περιοχή μας να παρουσιάσει καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, μετακινήσεις νέων κατοίκων αλλά και επενδύσεις από παραγωγικούς φορείς? Μπορούμε να επενδύσουμε στην εκπαίδευση του πληθυσμού από μικρή ηλικία σε όλα τα επίκαιρα θέματα και να κάνουμε το σχολείο βασικό πυρήνα για την εκπαίδευση, συμπληρώνοντας την οικογένεια? Είναι εφικτό να πίνουμε νερό από την βρύση αντί να παράγουμε 1 κιλό πλαστικά απορρίμματα για κάθε 10 λίτρα νερού που καταναλώνουμε? Εν τέλει πως γίνεται να μιλάμε για ποιότητα ζωής όταν εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα σκουπίδια που παράγουμε.

Η τοπική κοινωνία δια των εκλεγμένων εκπροσώπων, οφείλει να αναμετρηθεί με τα βασικά προβλήματα και είναι στο χέρι μας το αν θα συνεχιστεί αυτή η εμμονή στην τσαπατσουλιά, στην ανομία και στην αυθαιρεσία.

• Φίλοι που επισκέπτονται το Δήμο Σικυωνίων μου λένε ότι η περιοχή μας «είναι στο κέντρο των πάντων» και αποπνέει μία αχτίδα λάμψης από το αιώνιο φως της αρχαίας ελληνικής πόλης. Το επίνειο του Δήμου διαθέτει τερματικό σταθμό προαστιακού ,βρίσκεται στη μέση της απόστασης του αεροδρομίου Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» και του διεθνούς εμβέλειας λιμένα Πατρών. Επιπλέον «κουβαλάει» τον πολιτισμό της σταφίδας με κτήρια που συνοψίζουν τη βιομηχανική αρχιτεκτονική της πρώτης περιόδου εκβιομηχάνισις της χώρας,φέρει την ταυτότητα του κέντρου εμπορίου με λιμάνι και παλιό σιδηροδρομικό σταθμό. Σήμερα όμως «Ποιο είναι το προϊόν Κιάτο»; Κατά την εκτίμησή σας θα μπορούσε να έχει εκπονηθεί ένα επίκαιρο project με πολλαπλό σκοπό που θα προσθέτει αξία στον πολιτισμό, την εκπαίδευση και τον τουρισμό της περιοχής ;

Είναι ξεκάθαρο ότι κάτι πρέπει να κάνουμε, διότι αν αφήσουμε τα πράγματα όπως πάνε να φτάσουν στο προορισμό τους, είναι πιθανό η περιοχή μας να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο ανθρώπων. Για την πόλη του Κιάτου και τις άλλες πόλεις της περιοχής μας, χρειάζεται ένα σοβαρό project που να στοχεύει σε μια άλλη «καινοτόμο πολιτική» οικονομικής και κοινωνικής αστικής ανάπτυξης.

Εξάλλου όλες οι σύγχρονες πόλεις εξελίσσονται, οι δημόσιοι χώροι μετασχηματίζονται και οι τάσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων αλλάζουν. Γεννιέται, έτσι, μια γενικότερη ανάγκη «ανανέωσης» των αστικών κέντρων και κυρίως των κεντρικών υποβαθμισμένων περιοχών τους.

Κ Δημόπουλε, έχουμε εισέλθει σε μία νέα πραγματικότητα, στην εποχή της έξυπνης πόλης (smart city). Θα πρέπει να αποδοθεί στον πολίτη ό,τι η τεχνολογία μπορεί να προσφέρει, μέσω αστικού εξοπλισμού, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση, η μετακίνηση, η πληροφόρηση, η εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών αλλά και να προσελκύσουμε επενδύσεις μέσω ανοικτών ψηφιακών υποδομών.

Χρειαζόμαστε ιδέες που να θέσουν την περιοχή μας στον εθνικό, ή ακόμα και στον παγκόσμιο χάρτη ως προορισμό.

Χρειάζεται να επενδύσουμε σε ότι κοιτάζει το μέλλον.

• Δεν θα μπορούσε να κλείσει αυτή η κουβέντα χωρίς να γίνει μια αναφορά στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Κατά την γνώμη σας, ποια βασικά χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει ο ‘’κατάλληλος’’ Δήμαρχος Σικυωνίων;

Παρατηρώ πως, μερικές φορές, υποψήφιοι και δημοτικές παρατάξεις δείχνουν πως βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Με την τακτική αυτή δημιουργούν μια καχύποπτη τοπική κοινωνία, που δεν εμπιστεύεται εύκολα. Υπάρχουν περιπτώσεις, ευτυχώς λίγες, που η ασυνεννοησία και η προσπάθεια να μην δυσαρεστήσουμε κανέναν φέρνει κωμικά αποτελέσματα: Αντί να λυθεί ένα πρόβλημα, βλέπει ότι δίπλα του δημιουργούνται περισσότερα. Λείπει ο πολιτικός πολιτισμός και τα νέα ήθη στις σχέσεις μεταξύ μας. Καταγγέλλουμε, αντί να αναζητήσουμε από κοινού λύσεις.

Η εποχή μας χρειάζεται, νέα αντίληψη γύρω από την διοίκηση ενός δήμου. Πρέπει να ερευνήσουμε και να αναγνωρίσουμε ποια είναι τα σύγχρονα ρεύματα στην διαμόρφωση του αστικού περιβάλλοντος. Χρειάζεται κοινή λογική, εκσυγχρονισμός, διαφάνεια, ορθολογική διαχείριση των πόρων, εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Φυσικά, όλα αυτά με άνοιγμα στην κοινωνία, ώστε να διασφαλίσει η δημοτική αρχή την συμμετοχή όλων των δημοτών, μέσα από δημόσια διαβούλευση, στην διοίκηση του δήμου. Αυτά είναι τα κεντρικά χαρακτηριστικά στα οποία πρέπει να στοχεύσει ο επόμενος δήμαρχος.

• Αφού σας ευχαριστήσω που μου παραχωρήσατε την πρώτη συνέντευξη για το 2019, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα να έχετε ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό νέο έτος.

Η επιείκεια, η νηφαλιότητα και η αλληλεγγύη, ας είναι τα μικρά δώρα που θα κάνουμε στην κοινωνία μας το νέο έτος.

Σας ευχαριστώ κ. Δημόπουλε για την τιμή που μου κάνατε.

Καλή χρονιά σε εσάς και τους αναγνώστες σας.

Η συνέντευξη δόθηκε στον Γρηγόρη Δημόπουλο για το kavos news.gr

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 16, 2019