Οι μη γελοιογραφήσιμοι και οι αχαλίνωτα ψευδόμενοι

Του Χρήστου Χωμενίδη

Ποια είναι η "Πυρίκαυστος Ελλάδα", στην οποία τρεις φορές αναφέρθηκε ο Πάνος Καμμένος κατά την κυριακάτικη συνέντευξη του; Δεν θα σας παρεξηγήσω εάν το έχετε λησμονήσει ή εάν δεν το πληροφορηθήκατε ποτέ. Η "Πυρίκαυστος Ελλάδα" αποτελεί κίνημα το οποίο ίδρυσαν τον Ιούνιο του 2012 πολίτες οι οποίοι αποσκίρτησαν από τη "Σπίθα" του Μίκη Θεοδωράκη. Πρόεδρος της ο εκ Καβάλας οικονομολόγος Γεώργιος Καλεάδης, συγγραφέας βιβλίου γιά το μάνατζμεντ αλλά και για τον Άγιο Παΐσιο. Ισχυρός άνδρας της ο Κώστας Ζουράρις. Στόχο της "Πυρικαύστου" αποτελεί η κατάληψη της εξουσίας. "Ο,τι λιγότερο από αυτό θα ήταν γελοίο..." έχει δηλώσει ο Κώστας Ζουράρις.

Σάς θυμίζουν τα παραπάνω τον κατά φαντασίαν εθνάρχη Αρμάνδο Δελαπατρίδη; Ενδεχομένως και την κωμικοτραγική Μαρίκα Παλαίστη, υψίφωνον εκ Σαμψούντος, η οποία πραγματοποιούσε μεταπολεμικά συγκεντρώσεις στο κέντρο των Αθηνών και συνεδύαζε προεκλογικά συνθήματα με άριες, με το πλήθος να παραληρεί και να κραυγάζει "Οι Νεκροί Θέλουν Μαρίκα" και "Τα Θυρωρεία στις Ταράτσες";

Σφάλλετε σφάλμα μέγα. "Η Πυρίκαυστος Ελλάδα" κατέκτησε πράγματι, διά του ηγέτη της, την εξουσία. Ο Κώστας Ζουράρις εντάχθηκε στα ψηφοδέλτια του Πάνου Καμμένου, ανεδείχθη βουλευτής, ορκίστηκε υφυπουργός Παιδείας, εξελέγη αντιπρόεδρος της Βουλής και την προσεχή Τετάρτη θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης -με τη "σωματοψυχή" του- στον Αλέξη Τσίπρα. Στη σωματοψυχή του Κώστα Ζουράρι θα χρωστάμε την παράταση του βίου της κυβέρνησης μετά την αποχώρηση -της ταμπέλας αν μη τι άλλο- των "Ανεξαρτήτων Ελλήνων".

Διαπρέπουν τα τελευταία χρόνια στον δημόσιο χώρο μας οι Μη Γελοιογραφήσιμοι. Πολιτευόμενοι άνδρες και γυναίκες που τα βιογραφικά σημειώματα και τα καθημερινά τους καμώματα είναι τόσο ευτράπελα ώστε βγάζουν νοκ-άουτ τους γελοιογράφους. Πώς να σατιρίσει και ο οξυδερκέστερος καλλιτέχνης τον κύριο Βασίλη Λεβέντη, όταν ο ίδιος σκηνοθετεί εξ'αρχής τη διαδρομή του σαν πικρή κωμωδία του παλιού ιταλικού κινηματογράφου; Τι πινελιά να προσθέσει κανείς στην εικόνα της κυρίας Κατερίνα Παπακώστα, η οποία αγγαρεύει τις αστυνομικούς της φρουράς της να τής κουβαλούν τα ψώνια και φωτογραφίζεται ανάμεσά τους πανευτυχής; Ποιό σχόλιο αρμόζει στη -με σοβαρότατο ύφος- δήλωση τού κύριου Πάνου Καμμένου ότι ο Παύλος Χαϊκάλης υπήρξε άριστος υπουργός;

Για αυτό ίσως και η τέχνη της επιθεώρησης στην Ελλάδα έχει πεθάνει. Αρκεί να αναμεταδίδεις αυτούσια τα όσα εκστομίζουν οι Μη Γελοιογραφήσιμοι για να προκαλείς ποταμούς κλαυσίγελου στο κοινό σου.

Συμπρωταγωνιστές των Μη Γελοιογραφήσιμων στο έργο που εκτυλίσσεται μπροστά στα πονεμένα μάτια μας, στα βουίζοντα αυτιά μας, είναι οι Αχαλίνωτα Ψευδόμενοι. Εκείνοι μάλιστα κατέχουν τα ύπατα αξιώματα. Δεν πρόκειται για ανόητους - το αντίθετο! Ούτε για ντενεκέδες ξεγάνωτους. Και ισχυρή γοητεία διαθέτουν μερικοί εξ'αυτών και ηγετικές ικανότητες. Το μέγιστο ωστόσο χάρισμά τους είναι ότι μπορούν να στέκουν ενώπιον των ψηφοφόρων και να παραχαράσσουν, να αντιστρέφουν ανενδοίαστα, ανερυθρίαστα και τις πιό στοιχειώδεις αλήθειες.

"Η οικονομία είναι το μεγάλο ατού της διακυβέρνησής μου!" καυχήθηκε πολύ πρόσφατα ο κύριος πρωθυπουργός. "Παραλάβαμε την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και την επαναφέραμε στον δρόμο της ανάπτυξης!" συμπλήρωσε ενώπιον της Γερμανίδας καγκελαρίου. "Εγγυόμαστε τη διαρκή βελτίωση στην καθημερινότητα των Ελλήνων!" υποσχέθηκε. "Θα ξανακάνουμε τη χώρα μας μοχλό των διεθνών εξελίξεων!"

Ειλικρινά απορώ. Ποντάρει στο ότι το ακροατήριό του έχει ξεγράψει το εφιαλτικό πρώτο εξάμηνο του 2015; Τον Βαρουφάκη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, την αγαστή συμπόρευση με την "πάνω πλατεία"; Πιστεύει πως τα "Γκόου Μπακ Μαντάμ Μέρκελ" δεν έρχονται σε θλιβερή αντίθεση με τους θερμότατους σημερινούς του εναγκαλισμούς με την -κατά δήλωσίν του- "πιό επικίνδυνη πολιτικό της Ευρώπης"; Φαντάζεται πως η τηλεοπτική εμφάνισή του το βράδυ της 23ης Ιουλίου 2018 (όταν η ύπαρξη νεκρών στο Μάτι ήταν αποδεδειγμένα γνωστή κι εκείνος συμπεριφερόταν σαν ανεύθυνος περαστικός) έχει σβηστεί από τη μνήμη μας;

Προφανώς ναι. Ενδεχομένως δε να μην έχει άδικο. Ίσως ο ορυμαγδός της πληροφορίας, που ακατάπαυστα μάς καταιγίζει, να μάς αποβλακώνει. Προτού προφτάσουμε να επεξεργαστούμε τα δεδομένα, πριν διαμορφώσουμε στέρεα άποψη, προστίθενται νέα στοιχεία που κλονίζουν την κρίση μας. Πασχίζουμε -δίχως ιδιαίτερη- επιτυχία να επιπλεύσουμε σε μια κινούμενη άμμο από αντιφατικές ειδήσεις, θραύσματα αλήθειας και "fake news". Αποτελούμε, οι άνθρωποι του 21ου αιώνα, το πιό χειραγωγήσιμο κοινό εδώ και αιώνες.

Την εβδομάδα που ξημερώνει θα παρακολουθήσουμε την ιλαροτραγωδία "Παροχή Ψήφου Εμπιστοσύνης". Η κυβέρνηση -σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις- θα εξασφαλίσει 151 βουλευτές. Ο Σύριζα θα εισέλθει στην τελική ευθεία προς τις εκλογές επιχειρώντας ένα κεντροαριστερό ρετούς, εντάσσοντας στους κόλπους του μερικούς ασύγγνωστα αφελείς και κάποιους άλλους, κοντόθωρα αριβίστες. Ο Αλέξης Τσίπρας θα επιδιώξει να αλλάξει την ατζέντα, να πραγματοποιήσει καινούργια αρχή. Ίσως το μόνο στο οποίο είναι ειλικρινής, η πρόθεση του να εξαντλήσει τη θητεία του...

Μάς αξίζει όλο αυτό;

Θα φανεί στις ερχόμενες κάλπες.

Capital

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 23, 2019