«Η βαρόνη της Παμβώτιδος και τα... αίματα»

Φαήλος Κρανιδιώτης*

Η υπόθεση του κατηγορουμένου για ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων Νίκου Γεωργιάδη, η στάση της Ν.Δ. και η μάρτυρας υπεράσπισης Αννα - Μισέλ Ασημακοπούλου

Εχουμε πολλά που μας χωρίζουν. Ομως, δεξιοί, αριστεροί, αναρχικοί, απολιτίκ, όλοι συμφωνούμε σε ένα πράγμα: τα εγκλήματα που αφορούν τη γενετήσια σφαίρα ανηλίκων, η παιδοφιλία, η ασέλγεια σε βάρος παιδιών, η επ’ αμοιβή σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων, ανήκουν στα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Φαινόμενο της εποχής μας, ο σεξοτουρισμός σε φτωχές χώρες, όπου οι προαγωγοί πουλούν το «προϊόν» σχεδόν τζάμπα για τους εύπορους διεστραμμένους της αναπτυγμένης Δύσης, μέσω εγκληματικών οργανώσεων που χρησιμοποιούν συνήθως και ιστοσελίδες για τη διαφήμιση των υπηρεσιών τους. Τα θύματα είναι από παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού έως έφηβοι. Συνήθως παιδιά ορφανά, άστεγα, φιλοξενούμενα σε ιδρύματα, άρα στερούμενα προστασίας, αφού δεν υπάρχει πατέρας που να κινδυνεύει ο ανώμαλος να έρθει και να του ανοίξει έξτρα κουμπότρυπες με κάνα σαρανταπεντάρι. Παιδιά παραπεταμένα, χωρίς στον ήλιο μοίρα, με δέλεαρ λίγα ευρώ γίνονται βορά στα χέρια παιδεραστών-αρπακτικών σε χώρες με εκτεταμένη διαφθορά της πολιτικής και της δικαστικής εξουσίας.

Στην κοινωνία που θέλουν να φτιάξουν οι νεοφιλελεύθεροι κανίβαλοι, αυτοί οι μαρξιστές από την ανάποδη, που βλέπουν κι αυτοί την κοινωνία ταξικά, αλλά από την πλευρά των ισχυρών -ισότιμοι εχθροί του Εθνους με τους διεθνιστές αριστερούς-, αυτά θα είναι νόμιμα. Πιθανώς, το ανήλικο κρέας θα πωλείται στα πολυτελή malls της ιδρυματικής κατανάλωσης σε τιμές που θα καθορίζουν μόνον η προσφορά και η ζήτηση, και φυσικά χωρίς φόρους. Ακόμη όμως και ο μέσος διεθνιστής αριστερός συμπολίτης μας έχει ταυτόσημη αντίληψη με τους εθνοκεντρικούς παραδοσιακράτες. Ευχαρίστως θα συναινούσε, μετά την καταδίκη, να αμολάμε τους παιδεραστές και να τους κυνηγάμε με σκυλιά και άλογα, όπως οι Αγγλοι τις αλεπούδες. Η απέχθεια της κοινωνίας για αυτούς τους κοινωνικούς λύκους διαπερνά όλο το κοινωνικό σώμα.

Ακόμη και στις φυλακές ο άγραφος νόμος για τους παιδεραστές είναι άγριος ξυλοδαρμός, σοδομισμός με αντικείμενα και ενίοτε θάνατος με τον πιο βάναυσο τρόπο. Γι’ αυτό η Πολιτεία μαζεύει τους καταδικασμένους για τέτοιες πράξεις στη φυλακή της Τρίπολης, για να τους προστατεύσει από τη μήνη των υπόλοιπων κρατουμένων. Διότι οι φονιάδες, οι ληστές, οι κλέφτες, οι έμποροι ναρκωτικών, όλοι οι κρατούμενοι μπορεί να έχουν μειωμένες κάποιες αναστολές, στην επιδίωξη του κέρδους μέσα από το έγκλημα, όμως δεν φύτρωσαν στα λάχανα. Εχουν και οι ίδιοι παιδιά, εγγόνια, μικρότερα αδέρφια. Κι αυτός ο άγραφος νόμος -πιστέψτε με- καλά κρατεί. Καλύτερα να πάει κάποιος εθελοντής στον πάτο της Κόλασης, παρά να καταδικαστεί για ασέλγεια σε ανήλικο και να βρεθεί στον γενικό πληθυσμό της φυλακής.

Στην Ελλάδα, ο νόμος για την ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων επ’ αμοιβή θέτει ηλικιακό όριο. Εάν το ανήλικο θύμα είναι κάτω των 15, η πράξη είναι κακούργημα. Εάν είναι άνω των 15, είναι πλημμέλημα. Αστοχία του νομοθέτη. Στον Νίκο Γεωργιάδη, campaign manager στη νίκη του για την προεδρία και εξ απορρήτων του προέδρου της Ν.Δ., αφανή υπαρχηγό του κόμματος, μετά τη γνωστή υπόθεση εξάρθρωσης διεθνούς κυκλώματος σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων, αφού στη Μολδαβία η υπόθεση έκλεισε λόγω διπλωματικού διαβατηρίου και ασυλίας, ασκήθηκε ποινική δίωξη στην Ελλάδα ύστερα από μηνυτήρια αναφορά του Κώστα Βαξεβάνη, που δημοσίευσε και κατέθεσε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών στοιχεία από τη Μολδαβία, και δημοσιεύματα τα οποία αναφέρονται στις κατά την κατηγορία πράξεις του Ν. Γεωργιάδη. Και να δεχτώ ότι ο Βαξεβάνης είναι κομμούνι, μητραλοίας, κομιτατζής, έχει τραγίσια πόδια και κέρατα, αλλά για τα στοιχεία τι έχουμε να πούμε; Προφανώς, η Εισαγγελία δεν τα θεώρησε Μίκυ Μάους. Και δεν νομίζω η μολδαβική αστυνομία να συνωμότησε κατά του Γεωργιάδη. Η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον του Γ' Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Η κατηγορία αφορά ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων που έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος επ’ αμοιβή, κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή.

Εχουν ήδη δοθεί αρκετές αναβολές, διότι, απ’ ό,τι διαβάζω, π.χ. δεν έχουν ακόμη μεταφραστεί διάφορα έγγραφα. Αν αληθεύει, σε μια τόσο παλιά πράξη που πλησιάζει στην παραγραφή και δεν έχει δικαστεί ούτε πρωτόδικα, ποια είναι η δυσκολία; Δεν νομίζω τα έγγραφα να είναι στη γλώσσα των Κλίνγκον και να μη βρίσκεται μεταφραστής. Οι συνεδριάσεις είναι κατά το Σύνταγμα δημόσιες. Στην επόμενη, λοιπόν, θα είμαστε εκεί. Ελάτε κι εσείς, για να παρακολουθήσουμε με προσοχή τα τεκταινόμενα και να μας λυθούν και απορίες για τα προσκόμματα στην πρόοδο της δίκης.

Η υπόθεση του Ν. Γεωργιάδη θα δικαστεί από τη Δικαιοσύνη, όπου θα εξαντλήσει τα δικονομικά δικαιώματά του. Οποιος θέλει να δει λεπτομέρειες τις υπόθεσης, που σοκάρει, αρκεί να κάνει διαδικτυακή αναζήτηση. Το ζήτημα που μας αφορά όλους, όμως, είναι άλλο. Στην τελευταία δικάσιμο ήταν εκεί, δηλωθείσα ως μάρτυς υπεράσπισης, η βουλευτής της Ν.Δ. Αννα - Μισέλ Ασημακοπούλου, συνοδευόμενη από τον αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου της Ν.Δ., τον Κυρανάκη. Θυμίζω ότι στηλιτεύαμε τους συριζαίους -και πολύ καλά κάναμε- που πήγαιναν μάρτυρες υπεράσπισης σε κατηγορουμένους για τρομοκρατία. Προφανώς και οι κατηγορούμενοι για τρομοκρατία, όπως όλοι οι κατηγορούμενοι, έχουν κι αυτοί το τεκμήριο αθωότητας.

Πόσο ηθικό, όμως, είναι ένα πολιτικό κόμμα να σπεύδει με εκπροσώπους του ως μάρτυρες να υπερασπιστεί κατηγορουμένους για τρομοκρατία; Οσο και το να υπερασπιστεί κατηγορουμένους για ασέλγεια επ’ αμοιβή σε βάρος ανηλίκων, που συμπλήρωσαν το 15ο έτος, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, δηλαδή καθόλου. Η κάλυψη, λοιπόν, που δίνει η σημερινή ηγεσία της Ν.Δ. στον Νίκο Γεωργιάδη είναι βαθύτατα πολιτικό και αξιακό ζήτημα. Το αξιακό σύστημα του Εθνους μας θα απαιτούσε μόνο μια στάση: να μην πλησιάσει ούτε στο χιλιόμετρο το κόμμα, εάν δεν έρθει πίσω με αμετάκλητη ομόφωνη αθωωτική απόφαση ελλείψει πράξεως. Ούτε παραγραφές ούτε τίποτε άλλο, πέραν της καθαρής αθώωσης.

Αραγε, τι συνδέει τον νυν πρόεδρο της Ν.Δ. με τον κατηγορούμενο τόσο στερρώς, ώστε με την υπόθεση εκκρεμούσα να εκθέτει στελέχη του με αυτόν τον τρόπο, χωρίς μάλιστα βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα; Διότι, φαντάζομαι, η Μισέλ και ο Κυρανάκης δεν πήγαν αυτοβούλως. Τις προάλλες, στο ΚΟΝΤΡΑ, νόμιζα ότι η βαρόνη της Παμβώτιδος θα έμενε στον τόπο, όταν της ζήτησα εξηγήσεις. Είπε, δε, με μάτι που γυάλιζε πίκρα και πόνο, «θα σε πάω αίμα». Ενημέρωσα τον σκύλο μου και της απάντησε, αλλά δική της απάντηση επί της ουσίας δεν πήρα...

*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
www.neadexia.gr

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 11, 2019