Αργά αλλά σταθερά, ο πρωθυπουργός αρχίζει να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα ή για να είμαστε πιο ακριβείς με την καθημερινότητα.
Αργά αλλά σταθερά, ο πρωθυπουργός αρχίζει να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα ή για να είμαστε πιο ακριβείς με την καθημερινότητα. Γιατί το λέμε: Βάζει στην άκρη ό,τι τον στενοχωρεί και τον προβληματίζει, θεωρώντας το «μικρό» και «ασήμαντο» και προτιμά να ασχολείται με ό,τι αυτός θεωρεί σημαντικό, απλά και μόνο επειδή τον συμφέρει ή τον ευχαριστεί.
Πάρτε για παράδειγμα ό,τι συνέβη στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο. Την ώρα που ο κόσμος χανόταν, αυτός έλεγε – ούτε λίγο ούτε πολύ – ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά «η μικρή εικόνα», προτρέποντας τους σιωπηλούς υπουργούς του να ασχοληθούν «με τα άλλα, τα μεγάλα». Και ποια ήταν αυτά; Δυο – τρεις παλιές και νέες παροχές, ενόψει μιας δύσκολης προεκλογικής περιόδου που έρχεται.
Ο ίδιος, αν έχει κανείς τη δυνατότητα και την ευκαιρία να τον ρωτήσει, πιστεύει ότι «θα κερδίσει και τις επόμενες εκλογές». Κατά βάθος, όμως, φοβάται αυτό που έρχεται. Το ύφος του έχει πάψει προ πολλού να είναι εκείνο «του μασκοφόρου – εκδικητή», η οργή του οποίου θα πέσει σαν κεραυνός πάνω στους «κακούς» - δηλαδή στους εχθρούς και στους αντιπάλους του – αλλά είναι σαφώς πιο πατερναλιστική.
Ίσως επειδή, στο πλαίσιο της μεγαλομανίας που έχει αρχίσει να τον διακρίνει τον τελευταίο καιρό και ειδικότερα από την «λύση» του σκοπιανού και μετά, θεωρεί ότι «πρέπει να ασχολείται μόνο με τα κρίσιμα και τα σημαντικά» (και συγκεκριμένα, όποια θεωρεί ως τέτοια) και βεβαίως να τα ...λύνει. Ισως πάλι επειδή η «αυλή του» τον έχει πείσει ότι θα κερδίσει και πάλι τις εκλογές. Για να επιστρέψουμε, κάπου εδώ, εκεί απ' όπου αρχίσαμε.
Ο κ. Τσίπρας, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλους τους πρωθυπουργούς στην ύστερη περίοδο τους, έχει αρχίσει να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα και την καθημερινότητα. Γι' αυτό κι επιμένει ότι «δίνοντας παροχές», «θα πάρει ψήφους». Πόσο λάθος κάνει. Μπορεί – επιμένουμε – να ρωτήσει τον Νίκο Χριστοδουλάκη, υπουργό Οικονομικών των κυβερνήσεων Σημίτη στην τελευταία του περίοδο, για να του πει...
Τειρεσίας
Voria
Αργά αλλά σταθερά, ο πρωθυπουργός αρχίζει να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα ή για να είμαστε πιο ακριβείς με την καθημερινότητα. Γιατί το λέμε: Βάζει στην άκρη ό,τι τον στενοχωρεί και τον προβληματίζει, θεωρώντας το «μικρό» και «ασήμαντο» και προτιμά να ασχολείται με ό,τι αυτός θεωρεί σημαντικό, απλά και μόνο επειδή τον συμφέρει ή τον ευχαριστεί.
Πάρτε για παράδειγμα ό,τι συνέβη στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο. Την ώρα που ο κόσμος χανόταν, αυτός έλεγε – ούτε λίγο ούτε πολύ – ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά «η μικρή εικόνα», προτρέποντας τους σιωπηλούς υπουργούς του να ασχοληθούν «με τα άλλα, τα μεγάλα». Και ποια ήταν αυτά; Δυο – τρεις παλιές και νέες παροχές, ενόψει μιας δύσκολης προεκλογικής περιόδου που έρχεται.
Ο ίδιος, αν έχει κανείς τη δυνατότητα και την ευκαιρία να τον ρωτήσει, πιστεύει ότι «θα κερδίσει και τις επόμενες εκλογές». Κατά βάθος, όμως, φοβάται αυτό που έρχεται. Το ύφος του έχει πάψει προ πολλού να είναι εκείνο «του μασκοφόρου – εκδικητή», η οργή του οποίου θα πέσει σαν κεραυνός πάνω στους «κακούς» - δηλαδή στους εχθρούς και στους αντιπάλους του – αλλά είναι σαφώς πιο πατερναλιστική.
Ίσως επειδή, στο πλαίσιο της μεγαλομανίας που έχει αρχίσει να τον διακρίνει τον τελευταίο καιρό και ειδικότερα από την «λύση» του σκοπιανού και μετά, θεωρεί ότι «πρέπει να ασχολείται μόνο με τα κρίσιμα και τα σημαντικά» (και συγκεκριμένα, όποια θεωρεί ως τέτοια) και βεβαίως να τα ...λύνει. Ισως πάλι επειδή η «αυλή του» τον έχει πείσει ότι θα κερδίσει και πάλι τις εκλογές. Για να επιστρέψουμε, κάπου εδώ, εκεί απ' όπου αρχίσαμε.
Ο κ. Τσίπρας, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλους τους πρωθυπουργούς στην ύστερη περίοδο τους, έχει αρχίσει να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα και την καθημερινότητα. Γι' αυτό κι επιμένει ότι «δίνοντας παροχές», «θα πάρει ψήφους». Πόσο λάθος κάνει. Μπορεί – επιμένουμε – να ρωτήσει τον Νίκο Χριστοδουλάκη, υπουργό Οικονομικών των κυβερνήσεων Σημίτη στην τελευταία του περίοδο, για να του πει...
Τειρεσίας
Voria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όποιος πιστεύει ότι θίγεται από κάποια ανάρτηση ή θέλει να απαντήσει αρκεί ένα απλό mail στο parakato.blog@gmail.com να μας στείλει την άποψή του για δημοσίευση ή επανόρθωση. Οι αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά πρόσωπα και καταστάσεις με δημόσιο χαρακτήρα και δεν αναφέρονται στην προσωπική ζωή κανενός που σεβόμαστε απολύτως. Δεν έχουμε προηγούμενα με κανέναν, δεν κρατάμε επόμενα για κανέναν.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.