Τα οράματα και ο βαθύς ύπνος

Χιλιάδες υποψήφιοι σωτήρες καταθέτουν τα οράματα τους στο εκλογικό σώμα εν μέσω γενικής αδιαφορίας. Η αλήθεια είναι ότι πάντα έτσι ονειρευόμουνα τις εκλογές. Τα καραγκιοζιλίκια των μπαλκονιών, οι κόρνες, οι αφισοκολλήσεις πάντα με ενοχλούσαν, αλλά πιο πολύ με ενοχλούσαν οι εκδηλώσεις ενθουσιασμού των ηλιθίων, που πείθονταν από τις αερολογίες των εθνοπατέρων. Τουλάχιστον σε αυτό μας έκανε λίγο καλό η κρίση.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η υποτονικότητα επεκτείνεται από τις εκδηλώσεις και στην ίδια την σκέψη μας. Δεν συμμετέχουμε πλέον (μαζικά) στα πανηγύρια τους, αλλά τους ψηφίζουμε και αυτό είναι το βασικό, που θέλουν από εμάς. Όπως έχω πει πολλές φορές, δεν τους δυσκολεύουμε ούτε στις δημοσκοπήσεις. Αυτές οι ευρωεκλογές είναι ευκαιρία, να το κάνουμε. Μάλιστα αν για την τοπική αυτοδιοίκηση έχουμε φίλους, συγγενείς, ή άποψη για το ποιος είναι ο καλύτερος, είναι ακόμη καλύτερη ευκαιρία, γιατί αν πάμε μέχρι την κάλπη, ψηφίσουμε για την αυτοδιοίκηση, αλλά απέχουμε από τις ευρωεκλογές, κανείς δεν θα μπορεί να πεί, ότι απείχαμε από αδιαφορία, ή βαρεμάρα. Θα είναι ένα πεντακάθαρο μήνυμα προς την ΕΕ (που την έχουμε γραμμένη) και κυρίως προς τα κόμματα.

Αλλωστε η Ευρωβουλή δεν είναι παρά ένας διακοσμητικός εσμός χρυσοπληρωμένων αργόσχολων. Εγώ θα έλεγα, να κωφεύσουμε όχι μόνο στα ξενόδουλα κόμματα, αλλά ακόμα και στις κλάψες των επαγγελματιών διαμαρτυρόμενων, γιατί κι εκείνοι αερολογίες και αοριστολογίες ξεφουρνίζουν διαρκώς. [Ετσι κι αλλιώς θα αναγκαστούμε, να τους ψηφίσουμε στις εθνικές εκλογές, για να μην θριαμβέψουν πάλι οι γερμανοπουλημένοι.]

Με κάποιον τρόπο πρέπει να ξυπνήσουμε τους «οραματιστές» από τον βαθύ τους ύπνο, γιατί εμείς θα πληρώσουμε τους εφιάλτες των ονειροπαρμένων. Ενώ όλοι προσπαθούν να μας πείσουν με κρυόπλαστα σποτάκια (δήθεν χιουμοριστικά, τρομάρα τους) ο Αττίλας 3 ξεκίνησε με γεώτρηση με όλους τους «φίλους» και «σύμμαχους» να σφυρίζουν αδιάφορα.

Ο Ερντογάν ετοιμάζεται να κερδίσει την πιο περιφανή νίκη της καριέρας του, χωρίς να πέσει ντουφεκιά. Όπως έχω πει επανειλημμένα, οι στόλοι των «φίλων» μας τις δικές τους γεωτρήσεις και τα δικά τους συμφέροντα θα προστατέψουν, όπως με ακραίο κυνισμό έκαναν ΠΑΝΤΑ ΟΛΟΙ. Και ΟΛΟΙ πουλάνε όπλα στον Ερντογάν.

Κι εμείς τι κάνουμε; Παραμυθιαζόμαστε, άλλος με την Αμερική, άλλος με την Ρωσία, άλλος με την Ευρώπη. Εκεί εστιάζονται οι «πολιτικές» διαφορές μας· στην επιλογή του νταβατζή. Υπάρχουν βέβαια και τα κόμματα που μιλάνε για «ανεξαρτησία», «εθνική αξιοπρέπεια» και άλλα εύηχα. Τότε γιατί διαγκωνίζονται για θεσούλες στην Ευρωβουλή; Θα «αλλάξουν την Ευρώπη από μέσα»; Για να θυμηθώ, ποιος το έλεγε τελευταία φορά αυτό; Θέλουν να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου, όντας στον πάτο του βόθρου. Πως θα τα καταφέρουν; Καταπίνοντας το υπερκείμενο υλικό;

Εγώ καλώ τα κόμματα που οραματίζονται την ανεξαρτησία μας, να αποσύρουν την υποψηφιότητα τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδιαφορία της ΕΕ απέναντι στον Αττίλα 3. Και φυσικά το ίδιο θα έπρεπε να πράξουν και όλα τα Κυπριακά κόμματα, αλλά ποιος «πατριώτης» αρνείται ένα καλό βόλεμα;

Επίσης καλώ όσους αναγνώστες συμφωνούν με την παραπάνω πρόταση, να προωθήσουν αυτό το κείμενο (ή να γράψουν ανάλογο δικό τους) όπου νομίζουν, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος διάδοσης της. Τέλος, επειδή δεν πρόκειται να ξαναστείλω μέιλ στους υπερφίαλους και αλαζόνες πολιτικάντηδες, όποιος θέλει να δεί που γράφουν τους πολίτες και την πατρίδα, ας την κοινοποιήσει σε όποιο κόμμα νομίζει.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Μαΐου 18, 2019