Οι τελευταίες μέρες ενός εφιάλτη…

Ο Τσίπρας, έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με μια εκλογική αναμέτρηση όπου δεν ασκεί κριτική, αλλά γίνεται αποδέκτης κριτικής και νιώθει άβολα.
Είναι η πρώτη εκλογική του αναμέτρηση που δεν κατακεραυνώνει ανέξοδα κι ανεύθυνα, αλλά κατακεραυνώνεται με επιχειρήματα για τα πεπραγμένα του.

Ο Τσίπρας έχει πλέον κυβερνήσει, όσο κι αν στη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας σε παγκόσμια πρωτοτυπία, αντιπολιτευόταν αυτά που ψήφιζε.
Ο Τσίπρας γνώρισε συγκυριακά την αδύναμη πλευρά της Δημοκρατίας αυτή που εκμεταλλεύονται οι λαϊκιστές, οι πάσης φύσεως πολιτικοί απατεώνες και τσαρλατάνοι.
Τώρα καλείται να γνωρίσει την σοβαρή της πλευρά αυτή που τιμωρεί του τυχάρπαστους επικινδύνους τυχοδιώκτες της εξουσίας…

Ήδη έχει υποστεί τρεις εξευτελιστικές ήττες: στις δημοτικές εκλογές, στις περιφερειακές και στις ευρωεκλογές και πάει σερί για την τέταρτη στις εθνικές, δίχως να δείχνει ότι έχει καταλάβει αυτό που του συμβαίνει.
Συνεχίζει με δυο βασικά λάθη: εξακολουθεί να αντιστρέφει την πραγματικότητα, δείγμα βαθύτατου και ανιάτου ολοκληρωτισμού και προσπαθεί να διχάσει τοξικά την κοινωνία λόγο έλλειψης πολιτικής πρότασης, πατριωτικού αισθήματος κι στοιχειώδους ευθύνης.
Ας θυμηθούμε ότι ο Τσίπρας με δική του απόφαση επέλεξε στρατηγικά να συγκυβερνήσει με την Ακροδεξιά του Καμμένου και ενώ ζητά στην ουσία να το ξεχάσουμε, έχει εντάξει στα ψηφοδέλτιά του μια σειρά ακροδεξιοβασιλοχουντικών στελεχών.
Ο Τσίπρας με δική του απόφαση επέλεξε στρατηγικά να στελεχώσει την κυβέρνησή του με μια πλειάδα παλαιοπασόκων που κατά τα άλλα ευθύνονταν σε βαθμό κακουργήματος για την καταστροφή της χώρας.
Ο Τσίπρας με δική του απόφαση επέλεξε στρατηγικά να στήσει γέφυρες προκειμένου να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ επιχειρώντας να ενδυθεί τον μανδύα της σοσιαλδημοκρατίας.
Ο Τσίπρας με δική του απόφαση επέλεξε στρατηγικά να αντιμετωπίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη απαξιωτικά δημιουργώντας την εντύπωση ενός αντιπάλου θύματος. Ο Τσίπρας με δική του στρατηγική ευθύνη από «άχαστος» μετατράπηκε στον πιο βολικό πελάτη του «Κούλη».
Ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Τσίπρας ευθύνεται αποκλειστικά για τις απίθανες περιπτώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη, της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Παναγιώτη Λαφάζανη και τις βαρύτατες συνέπειες της πολιτικής τους παρουσίας για την χώρα.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από αυτόν τον απίθανο θίασο επικίνδυνων πολιτικών τσαρλατάνων που έθεσαν σε άμεσο κίνδυνο την υπόσταση της χώρας;
Το Plan B, το παράλληλο νόμισμα, την κατάληψη του νομισματοκοπείου, τα ασυνάρτητα καθεστωτικά παραλήρηματα της προέδρου της Βουλής, τα capital controls, το δημοψήφισμα , τις 17ωρες σκληρές διαπραγματεύσεις, το τρίτο καταστροφικό κι αχρείαστο μνημόνιο που φόρτωσαν στις πλάτες του Ελληνικού λαού, τις επώδυνες συνέπειες σε βάρος της χώρας που είχε καταντήσει διεθνώς αναξιόπιστη, τον ένα αιώνα εκχώρησης της δημόσιας περιουσίας αλλά και μια σειρά πολιτικών και κοινωνικών εγκλημάτων που ακολούθησαν από την φασιστική επίθεση εναντίον της ελευθεροτυπίας στην προσπάθεια του καθεστώτος να ελέγξει κατά τα σοβιετικά πρότυπα τον τύπο;

Τι να πρωτοθυμηθεί; Τα λατινοαμερικάνικα οράματα ανάπτυξης τύπου Αργεντινής και Βενεζουέλας, τα αλλεπάλληλα βορβορώδη σκάνδαλα με τα βοσκοτόπια, τις αναθέσεις έργων, την διαχείριση των χρημάτων στο μεταναστευτικό;
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς ; Τον διχασμό της κοινωνίας, το ηθικό πλεονέκτημα, την στρατηγική συντριβή της μεσαίας τάξης που αποτελούσε ιδεολογικό στόχο της επαναστατικής κυβέρνησης;
Τι να πρωτοθυμηθει; τον πολιτικό λόγο και την αισθητική του Πολάκη της πρώτης φοράς Αριστερά;
Τις θεσμικές πραξικοπηματικές τους ενέργειες με κορυφαία τον έλεγχο της δικαιοσύνης;
Το αθλιότατο σκάνδαλο Νοβάρτις που κατασκευάστηκε στα υπόγειο του Μαξίμου με στόχο την ηθική εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων;
Τις Μολότοφ, τους Ρουβίκωνες, την ασυδοσία και ελεεινότητα που επικρατεί στους πανεπιστημιακούς χώρους ή την θηριώδη υπερφορολόγηση την οποία μετέτρεπαν σε κομματικό – προπαγανδιστικό χρήμα .
Τι να πρωτοθυμηθεί; Την ξεδιάντροπη διαπλοκή με όλες τις μορφές των ελίτ που διευκόλυναν και υπηρέτησαν πιστά. Την ισοπεδωτική πολιτική στην Παιδεία, στην διάλυση του συστήματος Υγειάς, την μετατροπή των φυλακών σε άντρα μαφίας με δολοφονίες, εκβιασμούς που θυμίζουν λατινοαμερικανικές αποτρόπαιες πραγματικότητες; Το νέο ποινικό κώδικα που καθιστά την χώρα επίγειο παράδεισο των εγκληματιών;
Κάθε μέρα της που περνούσε κόστιζε ανυπολόγιστα στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική και αισθητική ζωή της χώρας.
Από την προσβλητική αγραμματοσύνη του πρωθυπουργού και ολόκληρης της κυβέρνησης του μέχρι την θλιβερή και ανερμάτιστη εξωτερική πολιτική με τον Κοτζιά και την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, την αμερικανοδουλία των επαγγελματιών αντιαμερικάνων;
Τι να πρωτοπεί κανείς; Την αγάπη τους στα κότερα, στα πούρα, στα ακριβά γούστα στα συνεχή αεροπορικά ταξίδια με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, στις πολυτέλειες της εξουσίας που ξεκοκάλισαν σαν λιμασμένα λιγούρια, την θηριώδη λατρεία που επέδειξαν για την εξουσία;
Μέχρι την 7η Ιουλίου θα καταστρέφουν, θα υπονομεύουν, θα δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφυρα παραπληροφόρησης , παραλογισμού κακοποίησης της πραγματικότητας γιατί μόνο μέσα σε ένα τοξικό περιβάλλον μπορούν να επιβιώσουν.

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης
Ποντίκι

Δημοσίευση: Ιουνίου 30, 2019