ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΡΡΟΣ: Η επόμενη μέρα…

Μία ακόμα εκλογική αυτοδιοικητική μάχη τελείωσε στο δήμο μας και σε 3 μήνες ένας νέος δήμαρχος, ο Βλάσης Τσιώτος, με το νέο δημοτικό και τα 36 κοινοτικά συμβούλια, θα αναλάβουν τις τύχες του δήμου Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης. Ο Κλεισθένης και η απλή αναλογική αλλάζει ριζικά τα δεδομένα και σίγουρα θα έχει πολύ ενδιαφέρον αυτή η τετραετία, με τη δύναμη της πλειοψηφίας να είναι μόλις 7 σύμβουλοι σε σύνολο 27 και όχι 16 που θα ήταν με τον Καλλικράτη. Επίσης, από τους 27 οι 16 είναι διαφορετικοί από τους σημερινούς και οι 11 από αυτούς πρωτοεμφανιζόμενοι.

Δυστυχώς και αυτή η προεκλογική περίοδος ήταν φτωχή από πλευράς πολιτικού λόγου και προγραμματικών αντιπαραθέσεων. Οι περισσότεροι κινήθηκαν σε ρηχά νερά, χαϊδεύοντας αυτιά, εξαγγέλλοντας κυρίως καλύτερη διαχείριση, με πολύ …ΕΣΠΑ και απέφυγαν τις κακοτοπιές και τα δύσκολα. Υποσχόντουσαν έναν μικρό παράδεισο, μέσα στην κόλαση που ζούμε την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας, χωρίς αναφορές στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό. Η μάχη κρίθηκε κυρίως στα κατώγια και αναδείχθηκαν για άλλη μία φορά παθογένειες της κοινωνίας μας, που σε κάνουν να θλίβεσαι και ν’ απορείς. Είδαμε, παρ’ όλο που το ημερολόγιο λέει 2019 και όχι …1959, ότι ακόμα ευδοκιμούν και παίζουν καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα οι κάθε λογής τοπικοί κομματικοί και κοινωνικοί παράγοντες. Πάντα με τρέλαιναν οι ερωτήσεις τύπου «Ο Τάδε ποιον στηρίζει;», όπου τάδε ήταν ο χι πρώην αυτοδιοικητικός, ο ψι γιατρός, ο ζήτα κομματάρχης, ο ωμέγα τοπάρχης! Με τρέλαιναν διπλά όταν αναρωτιόντουσαν και για μένα και για το ποιους υποστηρίζω! Εννοείται ότι ο καθένας μας έχει τις επιλογές του, αλλά το να θες να κατευθύνεις κιόλας πολίτες είτε με υποσχέσεις ότι θα βολεύονται μετά από «τους δικούς μας», είτε με πιέσεις είτε με ψέματα είναι άρρωστο πολύ. Δυστυχώς όμως ένα κομμάτι της κοινωνίας μας ακόμα χειραγωγείται απ’ όλους αυτούς και μάλιστα σε ικανό μέγεθος ώστε να καθορίζονται οι επιδόσεις των συνδυασμών και τελικά το αποτέλεσμα. Χρόνια πάθηση που δεν βρίσκει γιατριά και όποιος υποψήφιος υποστηρίζεται από αυτά τα συστήματα, ανεβάζει τα ποσοστά του και πάει καλύτερα. Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα εκλείψει το νοσηρό φαινόμενο του παραγοντισμού κι ότι οι επόμενες γενιές θα τους βάλουν όλους αυτούς στο περιθώριο, ώστε οι εκλογές να κρίνονται από τον πολιτικό και προγραμματικό λόγο του κάθε συνδυασμού. Αμήν…

Όλα αυτά βέβαια, αν και κάτι δείχνουν για τη συνέχεια, λίγους απασχολούν. Το ζήτημα όλων σήμερα είναι η επόμενη μέρα. Τι καινούριο, τι καλύτερο θα προκύψει από το νέο δημοτικό συμβούλιο και τη νέα δημοτική αρχή. Το κλίμα που επικρατεί κάθε φορά που αλλάζει δήμαρχος είναι, δικαίως, κλίμα ελπίδας και παράλληλα ανοχής για ένα διάστημα, κάτι που βλέπω να επικρατεί και σήμερα. Βέβαια, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών περιμένει να αλλάξουν τα πράγματα χωρίς να αλλάξουν αυτοί ή να συμμετάσχουν έστω λίγο στην αλλαγή κι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Έτσι δεν θα καταφέρουμε ποτέ κάτι σημαντικό και πάντα θα προσπαθούμε να βρούμε καλύτερους σωτήρες. Μάταια, όπως έχει δείξει η ιστορία. Το ζητούμενο για μένα, ίσως το πρώτιστο για κάθε νέα δημοτική αρχή, είναι να εμπνεύσει τους δημότες και να τους κάνει συμμέτοχους στις αλλαγές που προσδοκούν. Να απαιτήσει απ’ όλους ν’ αλλάξουν κακές νοοτροπίες και να επιβάλλει λύσεις όπου χρειαστεί. Αυτό θα είναι και η ευχή που θα δώσω στον Βλάση και την ομάδα του, αν και η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος. Και αυτοί, όπως και οι περισσότεροι άλλωστε, κινήθηκαν με τη φιλοσοφία ότι «οι δημοτικές αρχές είναι υπηρέτες του δημότη» και θα τον υπηρετούν καλύτερα από τους άλλους και θα τον έχουν κοκό λαλά και γενικά «εμείς είμαστε εδώ για σένα». Μακάρι να ήταν «προεκλογική αδεία» και να διαψευστώ και να τους δούμε να σπάνε αυγά, γιατί πάντα το ζητούμενο παραμένει η ομελέτα. Αυτήν τη ρημάδα την ομελέτα που κανείς δεν τη φτιάχνει. Αν το κάνουν όμως, θα είμαι μαζί τους, όπως θα είμαι μαζί τους και σε κάθε τολμηρό και out of the box εγχείρημα. Αμήν και πάλι…

Άλλη μία ευχή που κάνω είναι να καταφέρνουν να φιλτράρουν τα χιλιάδες αιτήματα που θα λαμβάνουν και να προσπαθούν να λύσουν αυτά που είναι για το κοινό καλό και όχι για κάποιους λίγους. Να καταφέρνουν να αξιολογούν και να προωθούν τις καλές ιδέες απ’ όπου κι αν προέρχονται και να μην περιχαρακωθούν και βλέπουν εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν. Το είχαν εφαρμόσει αυτό άλλοι παλιότερα και σαν δήμος δεν κερδίσαμε τίποτα. Θα τους πρότεινα μάλιστα να μοιάσουν σε κάτι και με τον απερχόμενο δήμαρχο Ηλία Ανδρικόπουλο. Άσχετα με την όποια κριτική μπορεί να γίνει στον Ηλία για τα λάθη που έκανε ή για όλα αυτά που δεν έκανε, ήταν ο πρώτος δήμαρχος που δεν είχε το κόμπλεξ του «αντιπάλου», άκουγε, προώθησε αρκετές φορές ιδέες των αντιπολιτεύσεων και πολλές φορές πήρε πίσω προτάσεις όταν πείστηκε από τις μειοψηφίες ότι ήσαν λάθος. Δείχνει απλό και αυτονόητο αλλά δεν συνηθιζόταν προ ΗΑ. Ευτυχώς ο Κλεισθένης και η απλή αναλογική το κάνει αναγκαστικό κατά ένα τρόπο, αλλά θα ήταν καλύτερα να είναι στη φιλοσοφία και στον χαρακτήρα των αρχόντων, και να μην προκύπτει μετά από πιέσεις ή συναλλαγές. Ξανά αμήν…

Εύχομαι καλή δύναμη και καλή επιτυχία στη νέα δημοτική αρχή και σε όλο το δημοτικό συμβούλιο και μακάρι να πετύχουν πολλά από αυτά που θα στοχεύσουν. Σ’ εσάς πατριώτες εύχομαι να συμμετέχετε ενεργά στα κοινά του τόπου και να καταλάβετε ότι για να πάμε καλύτερα πρέπει ν’ αλλάξουμε κι εμείς οι ίδιοι. Και να συμμετέχουμε ενεργά και όχι μόνο πληκτρολογιακά. Από τη μία θα χρειαστεί βοήθεια το ΔΣ σε πολλά που πρέπει ν’ αλλάξουν και από την άλλη μπορεί να χρειαστεί αγώνας, είτε για να αμυνθούμε μαζί τους σε έξωθεν επιθέσεις, είτε για να μην τους επιτρέψουμε να κάνουν πράγματα που θα είναι εις βάρος μας, είτε για να πειστούν να κάνουν κάτι που θα είναι για το κοινό καλό και θα διστάζουν ή θα ολιγωρούν. Και ξανά μανά αμήν…

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

ΥΓ: Θα είμαι παρών κι εγώ και πολλοί ακόμα από τη Συμπολιτεία. Από τις εκλογές απείχαμε, όχι από τη ζωή…

Δημοσίευση: Ιουνίου 07, 2019