Το αρνητικό ισοζύγιο της υπουργίας του στο πολύπαθο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ξεπέρασε ακόμη και αυτό της Διαμαντοπούλου
Κάθε πολιτικός στο τέλος της θητείας του κάνει ταμείο. Πολύ περισσότερο όταν η αποχώρησή του από τον υπουργικό θώκο συνοδεύεται και από την αποστρατεία του από την ενεργό πολιτική. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του Κώστα Γαβρόγλου.
Η ανασκόπηση στα έργα και στις ημέρες του αποχωρούντος υπουργού στον νευραλγικό τομέα της Παιδείας προκαλεί θλίψη.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που συγκρίνουν ευθέως την περίοδο Γαβρόγλου με αυτήν της Αννας Διαμαντοπούλου, εκτιμώντας ότι η υπουργία Γαβρόγλου είχε ιδιαίτερα αρνητικό ισοζύγιο για το πολύπαθο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και παρήγαγε πολύ περισσότερες αρνητικές συνέπειες απ' ό,τι ακόμα και αυτή η περίοδος της υπουργού της φωτοτυπίας!
Το χάος στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που κληροδοτεί ο Κώστας Γαβρόγλου έχει κορωνίδα την κατάσταση στα πανεπιστήμια και το κλείσιμο του ματιού σε αναρχικούς και καταληψίες.
Στην αρνητική κληρονομιά προστίθεται το σαρωτικό κύμα συγχωνεύσεων των ΤΕΙ με τα πανεπιστήμια, ώστε τα πρώτα να πάρουν μια «αύρα» ανωτατοποίησης, χωρίς όμως ουσιαστικό σχέδιο, συγχωνεύσεις που φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή Γαβρόγλου.
Τα ΤΕΙ
Από την περίοδο του ΠΑΣΟΚ τού «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ», που ούτε η Ν.Δ. μπόρεσε να διορθώσει, φτάσαμε στο σήμερα, που τα ΤΕΙ επιχειρήθηκε να ανωτατοποιηθούν απλά για λόγους ενίσχυσης του κύρους τους και των υποψηφίων τους, χωρίς να έχουν υπολογιστεί σημαντικές παράμετροι, όπως οι υποδομές, η υποστελέχωση, αλλά και τα επαγγελματικά και ακαδημαϊκά προσόντα των νέων ιδρυμάτων στα οποία συνυπάρχουν παλιά τμήματα ΤΕΙ με υφιστάμενα τμήματα ΑΕΙ.
Ακόμη μία αρνητική κληρονομιά του Κώστα Γαβρόγλου στην Παιδεία είναι το νέο σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, με τις πράσινες και τις κόκκινες σχολές και την επιχείρηση νομικής θεσμοθέτησης της ελεύθερης πρόσβασης σε σχολές χαμηλής ζήτησης.
Ανοιχτό διαχρονικό απόστημα, το οποίο ούτε ο απερχόμενος υπουργός Παιδείας θέλησε να θεραπεύσει, είναι ο παλαιοκομματισμός με τον οποίο προσέγγισε τους εκπαιδευτικούς.
Κατήργησε -για να γίνει αρεστός στις συνδικαλιστικές οργανώσεις δασκάλων και καθηγητών- την αξιολόγηση και έταξε διορισμούς που ποτέ χρονικά δεν θα μπορούσε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση, επιχειρώντας να παγιδεύσει και τη νέα σε ένα γαϊτανάκι με δημοσιονομικές συνέπειες.
Κάθε πολιτικός στο τέλος της θητείας του κάνει ταμείο. Πολύ περισσότερο όταν η αποχώρησή του από τον υπουργικό θώκο συνοδεύεται και από την αποστρατεία του από την ενεργό πολιτική. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του Κώστα Γαβρόγλου.
Η ανασκόπηση στα έργα και στις ημέρες του αποχωρούντος υπουργού στον νευραλγικό τομέα της Παιδείας προκαλεί θλίψη.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που συγκρίνουν ευθέως την περίοδο Γαβρόγλου με αυτήν της Αννας Διαμαντοπούλου, εκτιμώντας ότι η υπουργία Γαβρόγλου είχε ιδιαίτερα αρνητικό ισοζύγιο για το πολύπαθο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και παρήγαγε πολύ περισσότερες αρνητικές συνέπειες απ' ό,τι ακόμα και αυτή η περίοδος της υπουργού της φωτοτυπίας!
Το χάος στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που κληροδοτεί ο Κώστας Γαβρόγλου έχει κορωνίδα την κατάσταση στα πανεπιστήμια και το κλείσιμο του ματιού σε αναρχικούς και καταληψίες.
Στην αρνητική κληρονομιά προστίθεται το σαρωτικό κύμα συγχωνεύσεων των ΤΕΙ με τα πανεπιστήμια, ώστε τα πρώτα να πάρουν μια «αύρα» ανωτατοποίησης, χωρίς όμως ουσιαστικό σχέδιο, συγχωνεύσεις που φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή Γαβρόγλου.
Τα ΤΕΙ
Από την περίοδο του ΠΑΣΟΚ τού «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ», που ούτε η Ν.Δ. μπόρεσε να διορθώσει, φτάσαμε στο σήμερα, που τα ΤΕΙ επιχειρήθηκε να ανωτατοποιηθούν απλά για λόγους ενίσχυσης του κύρους τους και των υποψηφίων τους, χωρίς να έχουν υπολογιστεί σημαντικές παράμετροι, όπως οι υποδομές, η υποστελέχωση, αλλά και τα επαγγελματικά και ακαδημαϊκά προσόντα των νέων ιδρυμάτων στα οποία συνυπάρχουν παλιά τμήματα ΤΕΙ με υφιστάμενα τμήματα ΑΕΙ.
Ακόμη μία αρνητική κληρονομιά του Κώστα Γαβρόγλου στην Παιδεία είναι το νέο σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, με τις πράσινες και τις κόκκινες σχολές και την επιχείρηση νομικής θεσμοθέτησης της ελεύθερης πρόσβασης σε σχολές χαμηλής ζήτησης.
Ανοιχτό διαχρονικό απόστημα, το οποίο ούτε ο απερχόμενος υπουργός Παιδείας θέλησε να θεραπεύσει, είναι ο παλαιοκομματισμός με τον οποίο προσέγγισε τους εκπαιδευτικούς.
Κατήργησε -για να γίνει αρεστός στις συνδικαλιστικές οργανώσεις δασκάλων και καθηγητών- την αξιολόγηση και έταξε διορισμούς που ποτέ χρονικά δεν θα μπορούσε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση, επιχειρώντας να παγιδεύσει και τη νέα σε ένα γαϊτανάκι με δημοσιονομικές συνέπειες.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.