Του Σόλοικου
Δεν της έμειναν πολεμοφόδια για τον τελευταίο αγώνα, τον κρίσιμο για τις βουλευτικές εκλογές, της πρώτης φορά αριστεράς.
Κρύφτηκε σαν τον λιποτάκτη, μαζεύει απογοητευμένη ό,τι σώθηκε στα υπουργεία και ως πλήρως αποτυχούσα, παρέμεινε στάσιμη και απορρίφθηκε από το σύνολο του Ελληνικού λαού.
Για τα κακόγουστα και επώδυνα έργα της, την ελαφρότητα στις επιλογές της, την ανικανότητα στη διαχείριση κρισίμων θεμάτων και την ιδεοληπτική της προσέγγιση, που εξωθούσε το λαό, σε δρόμους εξαθλίωσης και μιζέριας.
Έχασε το ιδεολογικό της όπλο του ηθικού πλεονεκτήματος, όταν δοκιμάσθηκε μέσα από τους όρους της πραγματικής ζωής και της καθημερινότητας του πολίτη, επιδεινώνοντας τις συνθήκες ζωής του.
Πούλησε την διχόνοια και τον κοινωνικό διχασμό, που τα ανέσυρε μαζί με τους σκελετούς από τα ντουλάπια της ιστορίας των Ελλήνων, για να διαχωρίσει τους Έλληνες σε προοδευτικούς και μη και απέτυχε, γιατί το αφήγημά της ήταν ψεύτικο και ξεγυμνώθηκε από την ωμή πραγματικότητα.
Η ιδεολογική της ήττα είναι πρωτοφανής. Είχε την εξουσία στα χέρια της και την έχασε γιατί ήταν ανίκανη ιστορικά να αναλάβει τις ευθύνες της στην οικοδόμηση της πατρίδας και γιατί πάντα κρυβόταν με ιδεολογήματα πίσω από έναν αδυσώπητο κλεφτοπόλεμο κατά των θεσμών και της κοινωνικής συνοχής.
Ο λαός αισθάνθηκε εγκλωβισμένος από μια κυβέρνηση ιδεοληπτικών και δογματικών σταλινικών. Φοβήθηκε για το αύριο το δικό του και των παιδιών του.
Δοκίμασε αριστερά και οι πράξεις τους, του δημιούργησε αμηχανία, αρνητική έκπληξη και στο τέλος μίσος, οργή και αποστροφή.
Σαν ένα κακό που ήλθε ανεπάντεχα και έπρεπε να φύγει και να εξοβελισθεί.
Γιατί κάθε ώρα παραμονής τους στην εξουσία, πρόσβαλλε το κοινό αίσθημα, την κοινή νοημοσύνη, την ευγένεια, την παιδεία, το φιλότιμο και τον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Η συντριπτική ήττα της και η απομυθοποίηση των ψεύτικων προταγμάτων της, σήμανε το τέλος της επίπλαστης ευμάρειας και των ευφάνταστων μυθοπλασιών της, που χρόνια ανέξοδα προπαγάνδιζε και όταν ήρθε η ιστορική σύγκρουση με την πραγματικότητα, την πολιτική και τα κοινωνικά προβλήματα αποδείχθηκε ανεπαρκής, ένα σύμπλεγμα ξωτικών και φαντασμάτων του παρελθόντος, που ο λαός αγνόησε και τιμώρησε την επιδεικτική αλαζονεία τους, προχωρώντας νικηφόρα μπροστά.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. Οι κοινωνίες με αλάθητο κριτήριο ξέρουν να τιμωρούν τους επαγγελματίες ψευδολόγους και να προχωρούν μπροστά.
Αφήνοντας ιστορικά ολομόναχη στο παρελθόν της, την αριστερά κλαίουσα, για τα απατηλά φτιασιδώματά της και την βροντερή ανακολουθία της, στο Βατερλό, της μεγάλης ιδεολογικής ήττας των ψεύτικων οραμάτων της.
Δεν της έμειναν πολεμοφόδια για τον τελευταίο αγώνα, τον κρίσιμο για τις βουλευτικές εκλογές, της πρώτης φορά αριστεράς.
Κρύφτηκε σαν τον λιποτάκτη, μαζεύει απογοητευμένη ό,τι σώθηκε στα υπουργεία και ως πλήρως αποτυχούσα, παρέμεινε στάσιμη και απορρίφθηκε από το σύνολο του Ελληνικού λαού.
Για τα κακόγουστα και επώδυνα έργα της, την ελαφρότητα στις επιλογές της, την ανικανότητα στη διαχείριση κρισίμων θεμάτων και την ιδεοληπτική της προσέγγιση, που εξωθούσε το λαό, σε δρόμους εξαθλίωσης και μιζέριας.
Έχασε το ιδεολογικό της όπλο του ηθικού πλεονεκτήματος, όταν δοκιμάσθηκε μέσα από τους όρους της πραγματικής ζωής και της καθημερινότητας του πολίτη, επιδεινώνοντας τις συνθήκες ζωής του.
Πούλησε την διχόνοια και τον κοινωνικό διχασμό, που τα ανέσυρε μαζί με τους σκελετούς από τα ντουλάπια της ιστορίας των Ελλήνων, για να διαχωρίσει τους Έλληνες σε προοδευτικούς και μη και απέτυχε, γιατί το αφήγημά της ήταν ψεύτικο και ξεγυμνώθηκε από την ωμή πραγματικότητα.
Η ιδεολογική της ήττα είναι πρωτοφανής. Είχε την εξουσία στα χέρια της και την έχασε γιατί ήταν ανίκανη ιστορικά να αναλάβει τις ευθύνες της στην οικοδόμηση της πατρίδας και γιατί πάντα κρυβόταν με ιδεολογήματα πίσω από έναν αδυσώπητο κλεφτοπόλεμο κατά των θεσμών και της κοινωνικής συνοχής.
Ο λαός αισθάνθηκε εγκλωβισμένος από μια κυβέρνηση ιδεοληπτικών και δογματικών σταλινικών. Φοβήθηκε για το αύριο το δικό του και των παιδιών του.
Δοκίμασε αριστερά και οι πράξεις τους, του δημιούργησε αμηχανία, αρνητική έκπληξη και στο τέλος μίσος, οργή και αποστροφή.
Σαν ένα κακό που ήλθε ανεπάντεχα και έπρεπε να φύγει και να εξοβελισθεί.
Γιατί κάθε ώρα παραμονής τους στην εξουσία, πρόσβαλλε το κοινό αίσθημα, την κοινή νοημοσύνη, την ευγένεια, την παιδεία, το φιλότιμο και τον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Η συντριπτική ήττα της και η απομυθοποίηση των ψεύτικων προταγμάτων της, σήμανε το τέλος της επίπλαστης ευμάρειας και των ευφάνταστων μυθοπλασιών της, που χρόνια ανέξοδα προπαγάνδιζε και όταν ήρθε η ιστορική σύγκρουση με την πραγματικότητα, την πολιτική και τα κοινωνικά προβλήματα αποδείχθηκε ανεπαρκής, ένα σύμπλεγμα ξωτικών και φαντασμάτων του παρελθόντος, που ο λαός αγνόησε και τιμώρησε την επιδεικτική αλαζονεία τους, προχωρώντας νικηφόρα μπροστά.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. Οι κοινωνίες με αλάθητο κριτήριο ξέρουν να τιμωρούν τους επαγγελματίες ψευδολόγους και να προχωρούν μπροστά.
Αφήνοντας ιστορικά ολομόναχη στο παρελθόν της, την αριστερά κλαίουσα, για τα απατηλά φτιασιδώματά της και την βροντερή ανακολουθία της, στο Βατερλό, της μεγάλης ιδεολογικής ήττας των ψεύτικων οραμάτων της.
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.