Αρχική
Επικοινωνία
LIVE.png){kind=small}
Ο Καιρός
Στο τέλος θα μας οδηγήσουν σε μοίρασμα με την Τουρκία
Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
Οι Αμερικανοί ανακήρυξαν ΑΟΖ το 1983 και μετά την οριοθέτησαν με τα γειτονικά τους κράτη εφαρμόζοντας τη μέθοδο της μέσης γραμμής και όχι της ευθυδικίας.
Οπως αναφέρεται σε πρόσφατο άρθρο αυτής της ιστοσελίδας το State Department σε ερώτηση του Μιχάλη Ιγνατίου απάντησε ως εξής:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες «συνεχίζουν να υποστηρίζουν την ανάπτυξη μιας ακριβοδίκαιης λύσης (equitable solution) για την κατανομή των πλεονεκτημάτων των πόρων των υδρογονανθράκων της Κύπρου μεταξύ των δύο κοινοτήτων».Διευκρινίζεται ότι η φράση «ακριβοδίκαιη λύση» για την κατανομή του φυσικού αερίου, δεν σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο θέση για μοίρασμα του στους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους στη βάση με ποσοστά 50-50 %, όπως απαιτεί η Τουρκία.
Η Ελλάδα από την ημέρα που εκδηλώθηκε η ελληνοτουρκική κρίση, υποστήριξε την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με βάση την μέση γραμμή (ίση απόσταση), ενώ η Τουρκία προτιμά την ευθυδικία (equity). Αυτό που φοβούμαι είναι ότι ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζεφρι Πάιατ θα ζητήσει, κάποια στιγμή από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να μοιράσουμε με τους Τούρκους την δική μας θάλασσα βάσει της αρχής της ευθυδικίας θεωρώντας την ως την πιο ακριβοδίκαιη λύση, όπως φυσικά προτείνεται και στην Κύπρο.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι το State Department δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταδικάσει την παραβίαση των χωρικών υδάτων της Κύπρου από το τουρκικό γεωτρύπανο «Yavuz», διότι αυτή η παραβίαση σχετίζεται με θέμα κυριαρχίας και όχι κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αυτό που ξεχνούν κάποιοι είναι ότι οι Αμερικανοί δεν καταδίκασαν την Τουρκία για την παραβίαση της Κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι, αμέσως μετά την δήλωση των Αμερικανών, οι Τούρκοι αποφάσισαν να στείλουν το ερευνητικό σκάφος BARBAROS HAYREDDİN PAŞA για σεισμογραφικές έρευνες εντός της οριοθετημένης Κυπριακής ΑΟΖ και εντός οικοπέδων που έχουν ήδη παραχωρηθεί σε ξένες εταιρίες.
Η ελληνική πλευρά γνωρίζει ότι η UNCLOS του 1982 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, μεταξύ κρατών των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή απέναντι, δεν ευνοεί απόλυτα την χώρα μας. Γιατί ενώ στην Σύμβαση της Γενεύης η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ορίζεται με την μέθοδο της μέσης γραμμής και της ίσης απόστασης, στο UNCLOS III, το άρθρο 83, που αναφέρεται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, και το άρθρο 74 που αναφέρεται στην οριοθέτηση ΑΟΖ, δεν ορίζουν μέθοδο οριοθέτησης. Πιο συγκεκριμένα, οι δύο πρώτες παράγραφοι του άρθρου 74 αναφέρουν τα ακόλουθα:
H οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Κρατών με απέναντι ή παρακείμενες ακτές, θα πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου, για την επίτευξη μιας δίκαιης λύσης.
Αν δεν μπορεί να επιτευχθεί σ’ ένα λογικό χρονικό πλαίσιο συμφωνία, τα ενδιαφερόμενα Κράτη θα προσφεύγουν στις διαδικασίες που προβλέπονται στο Μέρος XV (της Σύμβασης).
Το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας στην ελληνοτουρκική διένεξη είναι ξεκάθαρα η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, που δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταία 37 χρόνια. Οι Αμερικανοί, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι του Κυριάκου Μητσοτάκη, παίζουν το ίδιο βιολί διαμηνύοντας στις ελληνικές κυβερνήσεις ότι δεν πρέπει να προχωρήσουν σε μια μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ χωρίς να συμφωνήσουν με την Τουρκία, παραγνωρίζοντας ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι, πάντα, μια μονομερής πράξη, όπως ακριβώς έπραξαν και οι ίδιοι το 1983.
Μια από τις πιο σημαντικές και απαράδεκτες δηλώσεις, από αμερικανικής πλευράς, έγινε στις 27 Ιουλίου 2011 από τον βοηθό Υπουργό Εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον που ξεκαθάρισε ωμά σε συνάντησή του με δημοσιογράφους στην Αθήνα:
«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποφεύγονται μονομερή βήματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των χωρών για την ανακήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, αλλά… δεν νομίζουμε ότι θα ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδος να το πράξει χωρίς πλήρη συνεργασία με τους γείτονές της, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης».Η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι αυτή η θέση των Αμερικανών ισχύει απαρέγκλιτα μέχρι σήμερα.
Υποψιάζομαι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να παγιδεύσουν όχι μόνο την Αθήνα αλλά και την Λευκωσία για μια συνολική επίλυση του «Κυπριακού» και της ελληνοτουρκικής διένεξης.
Το αμερικανικό σχέδιο δεν είναι καθόλου πλέον μυστικό. Οι Αμερικανοί θέλουν με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Επιθυμούν, όπως το αποκαλούν, ένα «package deal» που να περιλαμβάνει την συνεκμετάλλευση ή συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Το πρόβλημα με αυτή την συνεκμετάλλευση είναι ότι η Κύπρος και η Ελλάδα θα υποχρεωθούν να μοιράσουν τον πλούτο των υδρογονανθράκων τους με μια χώρα που δεν διαθέτει υδρογονάνθρακες στις θάλασσες της . Η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να προετοιμαστεί για την επερχόμενη αμερικανική πίεση. Ο Θεός και η Παναγιά μαζί της.
HellasJournal
Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
Οι Αμερικανοί ανακήρυξαν ΑΟΖ το 1983 και μετά την οριοθέτησαν με τα γειτονικά τους κράτη εφαρμόζοντας τη μέθοδο της μέσης γραμμής και όχι της ευθυδικίας.
Οπως αναφέρεται σε πρόσφατο άρθρο αυτής της ιστοσελίδας το State Department σε ερώτηση του Μιχάλη Ιγνατίου απάντησε ως εξής:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες «συνεχίζουν να υποστηρίζουν την ανάπτυξη μιας ακριβοδίκαιης λύσης (equitable solution) για την κατανομή των πλεονεκτημάτων των πόρων των υδρογονανθράκων της Κύπρου μεταξύ των δύο κοινοτήτων».Διευκρινίζεται ότι η φράση «ακριβοδίκαιη λύση» για την κατανομή του φυσικού αερίου, δεν σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο θέση για μοίρασμα του στους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους στη βάση με ποσοστά 50-50 %, όπως απαιτεί η Τουρκία.
Η Ελλάδα από την ημέρα που εκδηλώθηκε η ελληνοτουρκική κρίση, υποστήριξε την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με βάση την μέση γραμμή (ίση απόσταση), ενώ η Τουρκία προτιμά την ευθυδικία (equity). Αυτό που φοβούμαι είναι ότι ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζεφρι Πάιατ θα ζητήσει, κάποια στιγμή από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να μοιράσουμε με τους Τούρκους την δική μας θάλασσα βάσει της αρχής της ευθυδικίας θεωρώντας την ως την πιο ακριβοδίκαιη λύση, όπως φυσικά προτείνεται και στην Κύπρο.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι το State Department δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταδικάσει την παραβίαση των χωρικών υδάτων της Κύπρου από το τουρκικό γεωτρύπανο «Yavuz», διότι αυτή η παραβίαση σχετίζεται με θέμα κυριαρχίας και όχι κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αυτό που ξεχνούν κάποιοι είναι ότι οι Αμερικανοί δεν καταδίκασαν την Τουρκία για την παραβίαση της Κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι, αμέσως μετά την δήλωση των Αμερικανών, οι Τούρκοι αποφάσισαν να στείλουν το ερευνητικό σκάφος BARBAROS HAYREDDİN PAŞA για σεισμογραφικές έρευνες εντός της οριοθετημένης Κυπριακής ΑΟΖ και εντός οικοπέδων που έχουν ήδη παραχωρηθεί σε ξένες εταιρίες.
Η ελληνική πλευρά γνωρίζει ότι η UNCLOS του 1982 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, μεταξύ κρατών των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή απέναντι, δεν ευνοεί απόλυτα την χώρα μας. Γιατί ενώ στην Σύμβαση της Γενεύης η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ορίζεται με την μέθοδο της μέσης γραμμής και της ίσης απόστασης, στο UNCLOS III, το άρθρο 83, που αναφέρεται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, και το άρθρο 74 που αναφέρεται στην οριοθέτηση ΑΟΖ, δεν ορίζουν μέθοδο οριοθέτησης. Πιο συγκεκριμένα, οι δύο πρώτες παράγραφοι του άρθρου 74 αναφέρουν τα ακόλουθα:
H οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Κρατών με απέναντι ή παρακείμενες ακτές, θα πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου, για την επίτευξη μιας δίκαιης λύσης.
Αν δεν μπορεί να επιτευχθεί σ’ ένα λογικό χρονικό πλαίσιο συμφωνία, τα ενδιαφερόμενα Κράτη θα προσφεύγουν στις διαδικασίες που προβλέπονται στο Μέρος XV (της Σύμβασης).
Το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας στην ελληνοτουρκική διένεξη είναι ξεκάθαρα η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, που δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταία 37 χρόνια. Οι Αμερικανοί, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι του Κυριάκου Μητσοτάκη, παίζουν το ίδιο βιολί διαμηνύοντας στις ελληνικές κυβερνήσεις ότι δεν πρέπει να προχωρήσουν σε μια μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ χωρίς να συμφωνήσουν με την Τουρκία, παραγνωρίζοντας ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι, πάντα, μια μονομερής πράξη, όπως ακριβώς έπραξαν και οι ίδιοι το 1983.
Μια από τις πιο σημαντικές και απαράδεκτες δηλώσεις, από αμερικανικής πλευράς, έγινε στις 27 Ιουλίου 2011 από τον βοηθό Υπουργό Εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον που ξεκαθάρισε ωμά σε συνάντησή του με δημοσιογράφους στην Αθήνα:
«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποφεύγονται μονομερή βήματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των χωρών για την ανακήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, αλλά… δεν νομίζουμε ότι θα ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδος να το πράξει χωρίς πλήρη συνεργασία με τους γείτονές της, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης».Η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι αυτή η θέση των Αμερικανών ισχύει απαρέγκλιτα μέχρι σήμερα.
Υποψιάζομαι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να παγιδεύσουν όχι μόνο την Αθήνα αλλά και την Λευκωσία για μια συνολική επίλυση του «Κυπριακού» και της ελληνοτουρκικής διένεξης.
Το αμερικανικό σχέδιο δεν είναι καθόλου πλέον μυστικό. Οι Αμερικανοί θέλουν με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Επιθυμούν, όπως το αποκαλούν, ένα «package deal» που να περιλαμβάνει την συνεκμετάλλευση ή συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Το πρόβλημα με αυτή την συνεκμετάλλευση είναι ότι η Κύπρος και η Ελλάδα θα υποχρεωθούν να μοιράσουν τον πλούτο των υδρογονανθράκων τους με μια χώρα που δεν διαθέτει υδρογονάνθρακες στις θάλασσες της . Η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να προετοιμαστεί για την επερχόμενη αμερικανική πίεση. Ο Θεός και η Παναγιά μαζί της.
HellasJournal
0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Το λάθος της Ελλάδας με την ΑΟΖ"Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.