Οι κλέφτες στη φυλακή

Ο ορυμαγδός καλπάζει και πάει να βαρέσει κόκκινο. Ακόμα πιο ψηλά. Αλληλοκατηγορίες εκτοξεύονται με την ευκολία που κανείς μασουλάει φιστίκια. Το γενικό, το μείζον και το ουσιώδες έχουν κατρακυλήσει στα υπόγεια. Εκεί που στρογγυλοκάθονται χαρακτηρισμοί, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές και άλλα τέτοια αποπροσανατολιστικά και άκρως βολικά. Και το ερώτημα παραμένει και αιωρείται στα μυαλά όλων των πολιτών αυτής της έρμης χώρας.

Μα καλά όλα αυτά. Τα περί σκευωρίας και κομματικής προπαγάνδας. Ας υποθέσουμε πως όλα αυτά είναι σωστά. Αν και μέχρι στιγμής τίποτα δεν έχει αποδειχθεί με αδιάσειστα τεκμήρια.

Ας πούμε λοιπόν πως πράγματι ο Ρασπούτιν έστησε επιχείρηση σπίλωσης πολιτικών αντιπάλων του. Ας πούμε ότι πάτησε το κουμπί του ανεμιστήρα και άρχισε να εκτοξεύει τόνους λάσπης προς τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Όμως το χρήμα που πήγε; Where is the Money my friend . Εννοώ το money που έχει προκύψει από εκείνη την δυσθεόρατη φαρμακευτική δαπάνη. Επί όλων των κυβερνήσεων εκείνης της κρίσιμης δεκαετίας από το 2000 μέχρι το 2010.

Εννοώ ακόμα πως απ αυτή την δυσθεόρατη φαρμακευτική δαπάνη των περίπου έξι δισεκατομμυρίων ετησίως, τα τέσσερα με τρία δεν δικαιολογούνται. Κι αυτό δεν είναι σκευωρία του Παπαγγελόπουλου. Είναι βεβαιότητα προερχόμενη από την Τρόικα.


Επομένως περίπου εικοσιτέσσερα με τριάντα δισεκατομμύρια έχουν εξαϋλωθεί από τα ασφαλιστικά ταμεία. Επομένως οι εργαζόμενοι, οι μεροκαματιάρηδες, οι μικρομεσαίοι έχουν πληρώσει το τρικούβερτο γλέντι που είχαν στήσει κάποιοι άλλοι.

Και επομένως τα κρίσιμα ερωτήματα είναι τρία και απλά. Που είναι τα λεφτά; Ποιοι άρπαξαν τα λεφτά; Μόνο γιατροί και φαρμακοποιοί έχουν αρπάξει τα λεφτά;

Και επομένως υπάρχει και ένα τέταρτο ερώτημα Ακόμα πιο κρίσιμο. Οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας εκείνης της δεκαετίας. Όπου εξαϋλώθηκαν τα ταμεία. Εκείνοι οι υπουργοί Υγείας. Και των δυο κομμάτων. Επί Σιμήτη αλλά και επί Κωστάκη Καραμανλή.

Εκείνοι οι υπουργοί Υγείας. Μαζί με τους υπουργούς που διαχειρίστηκαν την ελληνική οικονομία, Μαζί μ αυτούς τους δύο πρωθυπουργούς. Ολοι αυτοί τι έκαναν; Απλώς έβλεπαν τα δισεκατομμύρια να σφυρίζουν κλέφτικα άνωθεν των κεφαλών τους; Απλώς παρατηρητές και αδιάφοροι θεατές;

Κι αν είναι έτσι τότε είναι παντελώς ανίκανοι και ηθικοί αυτουργοί. Να βγουν και να το ομολογήσουν. Αν δεν είναι έτσι και αν, λέω αν, κάποιοι εξ αυτών χούφτωναν κι αυτοί το «κάτι τις» τότε είναι κλέφτες του κοινού ποινικού δικαίου.

Σε κάθε περίπτωση. Και για να μην θεωρηθεί η επιτροπή της Βουλής πως με πρόσχημα τον Ρασπούτιν και την σκευωρία, έχει οργανώσει και σκηνοθετήσει επιχείρηση κουκουλώματος.

Για να μην θεωρηθούν λοιπόν όλα τα μέλη της επιτροπής ως «κουκουλωλάτρεις», πρέπει τάχιστα τα ερωτήματα αυτά να απαντηθούν.

Γιατί όλοι οι βουλευτές όλων των πτερύγων πάνω σ ένα πράγμα συμφωνούν. Πως η ιστορία με τα φάρμακα είναι μέγα σκάνδαλο. Και μάλιστα, προσθέτω εγώ, αφορά όχι μόνο Novartis αλλά όλες σχεδόν τις φαρμακευτικές.

Αφού λοιπόν κατά γενική ομολογία πρόκειται για μέγα σκάνδαλο, τότε δεν οφείλει η σημερινή κυβέρνηση να επισπεύσει τις διαδικασίες;

Οταν γίνεται τόσος θόρυβος για την σκευωρία λάσπωσης πολιτικών αντιπάλων. Οταν οι διαδικασείς τρέχουν προκειμένου να αποκαλφθεί αυτή η σκευωρία που έστησε, άν έστησε, ο Ρασπούτιν.

Τότε πόσος θόρυβος πρέπει να γίνει και πόσο γρήγορα πρέπει να τρέξουν και να συντομευθούν οι διαδικασείς για την αποκάλυψη μεγαλοαπατεώνων και μεγαλοκλεφτών που έφαγαν ένα σκασμό και εξαύλωσαν τα ασφαλιστικά ταμεία των πολιτών;

Δημήτρης Δανίκας
Πρώτο Θέμα

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 05, 2019