«Να καείτε ζωντανοί» - Δέκα χρόνια από την τραγωδία στη Marfin - ΒΙΝΤΕΟ

Την 5η Μαΐου 2010, πριν από ακριβώς δέκα χρόνια, διοργανώθηκε στην Αθήνα ένα από τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια της μεταπολίτευσης. Ήταν ενάντια στα οικονομικά μέτρα και την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου από τον Γιώργο Παπανδρέου. Εκείνη τη μέρα είχε προκηρυχθεί γενική απεργία και ο όγκος της κύριας διαδήλωσης υπολογίστηκε σε περίπου 150.000 ανθρώπους. Όταν η διαδήλωση έφθασε στη Σταδίου, άγνωστοι με καλυμμένα πρόσωπα πέταξαν μολότοφ στο βιβλιοπωλείο Ιανός και στο υποκατάστημα της τράπεζας Marfin.

Ορισμένοι εκείνη τη στιγμή τούς ενθάρρυναν, φωνάζοντας προς τους υπαλλήλους της τράπεζας «Να καείτε ζωντανοί», ενώ άλλοι διαδηλωτές τούς παρότρυναν να σταματήσουν. Ξέσπασε πυρκαγιά και οι εργαζόμενοι έτρεξαν στην ταράτσα του κτιρίου και τα μπαλκόνια για να σωθούν από την ασφυξία. Τρεις δεν τα κατάφεραν: η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος τεσσάρων μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών.

Οι μαρτυρίες που προκαλούν ανατριχίλα

Μέσα από έγγραφα και τις μαρτυρικές καταθέσεις οι δικαστές περιέγραψαν τις δραματικές ώρες που πέρασαν οι εργαζόμενοι. «Καταφέροντας 3 – 4 χτυπήματα κατόρθωσαν να θραύσουν την τζαμαρία, να εκσφενδονίσουν εντός του καταστήματος εύφλεκτο υγρό όσο και βόμβες μολότοφ (…). Οι περισσότεροι υπάλληλοι στοιβάχτηκαν στον μικρό φωταγωγό που επικοινωνούσε μέσω πλέγματος με την ταράτσα (…). Ένας εξ αυτών  κατάφερε και έσπασε το πλέγμα της οροφής του φωταγωγού με συνέπεια ένα κύμα αέρα να εισέλθει στο κτίριο και να δώσει παράταση ζωής στους εκεί συγκεντρωμένους υπαλλήλους, οι οποίοι αναρριχήθηκαν στην στέγη από όπου υποχρεώθηκαν και πήδηξαν (…) σε κτίριο που στεγαζόταν κατάστημα,  την τζαμαρία του οποίου έσπασαν με καδρόνι (…) για να κατέβουν στην οδό Σταδίου.

Ωστόσο δεν είχαν την ίδια τύχη όλοι οι υπάλληλοι. Ειδικότερα, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία διένυε τον τέταρτο μήνα της κυήσεως και λόγω της κατάστασης αυτής δεν μπορούσε ή δεν αποτόλμησε να βγει από το κτιριο από τα εξωτερικά μπαλκόνια (…) με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί εκεί και να πεθάνει λόγω δηλητηρίασης (…). Περαιτέρω η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης δεν κατόρθωσαν να βγουν από το κτίριο καθώς υπέστησαν δηλητηρίαση λόγω εισπνοής καπνού και τοξινών αερίων».

«Μας είχαν στο στόχαστρο, φωνάζανε… Είδα ότι έχει σπάσει το τζάμι του ισογείου και ότι κάποια άτομα έριχναν εύφλεκτο υλικό. Πήρα πυροσβεστήρα αλλά δεν τα κατάφερα. Έτσι ανεβήκαμε πάνω στον 2ο όροφο. Η φωτιά άρχισε σιγά σιγά να ανεβαίνει… ήμουν εγκλωβισμένος στο μπαλκόνι δεν ήξερα αν πρέπει να πηδήξω ή να καώ… πετούσαν πέτρες. Βλέπαμε να σπάνε τον Ιανό. Δεν ήταν οι διαδηλωτές που ήρθαν να διαδηλώσουν για το Μνημόνιο. Είχαν μπει μέσα στη πορεία. Είχαν καλύψει τα πρόσωπα τους. Στις 2 παρά 5 ακούσαμε το σπάσιμο… εγώ εν τέλει πήδηξα από το μπαλκόνι… όσο ήμουν στο μπαλκόνι δεν είδα κίνηση αλληλεγγύης προς εμάς… υπήρχε μόνο ένας άνθρωπος που φώναζε «μέσα καίγονται ρε παιδιά»» κατέθεσε ο υπάλληλος της τράπεζας, Δημήτρης Παπατζής.

«Η τράπεζα είχε μια μοναδική έξοδο διαφυγής, η οποία καίγονταν… Ποιος θα πήγαινε να βγει από αυτή τη πόρτα… Ακόμα και σήμερα μετά από έξι χρόνια όταν ανάβουμε τη ψησταριά για να ψήσουμε κρέας με πιάνει πανικός. Είναι κάποια πράγματα που έχουν κάτσει μέσα μας» ανέφερε η υπάλληλος της τράπεζας, Παναγιώτα Βασιλάκου.

Η μάρτυρας περιέγραψε πως: «Στις 2 παρά κάτι ακούσαμε φωνές: «μας καίνε, μας καίνε»…είδα κάποιον φορούσε χακί και κρατούσε κάτι σαν μπουκάλα καταδύσεων και μπροστά είχε πράσινο λάστιχο ποτίσματος. Ήταν γεροδεμένος με έντονη τριχοφυΐα στα χέρια (…) Το πλήθος ήταν άγριο. Πετούσαν πέτρες παρόλο που φωνάζαμε ότι καιγόμαστε. Η φωτιά πρέπει να μπήκε γύρω στις 2 παρά 5. Άκουσα το συναγερμό μετά. Όλο αυτό το πράγμα κράτησε 10 λεπτά. Βγήκα στο μπαλκόνι να δω αν έρχεται πυροσβεστική και δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω. Η Παρασκευή πέθανε στο διπλανό μπαλκόνι και δεν την έβλεπα καν από τον καπνό…».

Το πώς κατάφεραν να γλιτώσουν περιέγραψε η υπάλληλος, Αγγελική Τριανταφύλλου. «Ήμουν στον πρώτο όροφο. Ακούω μια συνάδελφο από το ισόγειο να φωνάζει καιγόμαστε. Οι συνάδελφοι ανέβαιναν προς τα πάνω. Ξαφνικά το κατάστημα πήρε φωτιά. Μας έσωσε ο Ηλίας ο Μπούρης το λέω και ανατριχιάζω. Μας τράβαγε ο Ηλίας να ανέβουμε στο ταρατσάκι έπρεπε να πηδήξουμε μετά σε ένα άλλο ταρατσάκι. Βγήκαμε από το κτίριο της Kosta Boda. Αν ο Ηλίας δεν υπήρχε 21 άτομα θα ήμασταν νεκροί».

Δημοσίευση: Μαΐου 04, 2020