Τέλος στη βία των ψεκασμένων

Οσοι ψεκασμενοι, φοβικοί, υπερπροστατευτικοί, δηλαδή ανώριμοι για γονεις, εμποδίζουν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο με μάσκες πρέπει να διώκονται με το νομο για αμελεια ανηλίκου. Απλά, ξεκάθαρα. Η ανοχή στή βία των ηλιθίων οδήγησε τη χώρα στην πολιτική και πολιτιστική εξαθλίωση.

Η παιδεία είναι υποχρεωτική και δεν επαφίεται στίς πεποιθήσεις κανενός γονιού. Όπως δεν επαφίεται στίς πεποιθήσεις κανενός γονιού η υγεία των διπλανών, ήγουν του κοινωνικού συνόλου.

Δεν είναι δικαίωμα κανενός γονιού να εκθέτει το παιδί του και τα παιδιά γύρω από το παιδί του σε κίνδυνο υγείας. Ούτε είναι δικαίωμά του να αναγάγει σε επιστήμη τις δοξασίες που κατεβάζει η κούτρα του και το διαδίκτυο.

Η ιατρική είναι δουλειά των γιατρών. Κι αν οι ψεκασμένοι δεν πιστεύουν στήν ιατρική καλά θα κάνουν όταν αρρωσταίνουν αυτοί και η οικογένειά τους να μην πιάνουν τις θέσεις όσων πιστεύουν στίς ουρές των νοσοκομείων. Αν εχουν τέτοια κότσια. Ας συμβουλεύονται κι ας εξετάζονται κι ας χειρουργούνται στο διαδίκτυο.

Τέλος, αν η πολιτεία δεν πετάξει τους γονείς έξω από τα σχολεία, όπου δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός από να ακούνε για την πρόοδο ή όχι των παιδιών τους, η χώρα δεν θα δεί προκοπή στήν Παιδεία. Δεν είναι η μόνη, αλλά είναι μια τεράστια πληγή η ανάμιξη των γονιών στα διοικητικά και εκπαιδευτικά καθήκοντα δασκάλων, καθηγητών και διοικητικού προσωπικού. Ως δικτατορίσκων συχνά.

Η ανοχή στή βία του κάθε ανόητου και παλαβωμένου σε βάρος της πλειοψηφίας έχει παρατραβήξει σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Αυτή η ανοχή σ αυτή τη βία είναι καιρός να πάρει τέλος.

Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 14, 2020