Προς ΕΣΗΕΑ, ΕΡΤ, ΑΛΦΑ, ΑΝΤ1, ΟΠΕΝ, ΣΚΑΪ, ΣΤΑΡ: Οι ευθύνες και η λύση

Για τον κορωνοϊό παρουσιάζετε δύο απόψεις (όπως λίγο πολύ για όλα τα θέματα) λες και δεν θα μπορούσε να υπάρχουν και άλλες.

Η μία είναι, ότι έγιναν και γίνονται τα επιστημονικώς ορθά, έστω με λάθη και παραλείψεις. Η άλλη είναι, ότι κακώς γίνεται οτιδήποτε και είναι σκόπιμα υπερτιμημένος ο κίνδυνος. Ως «τρίτη» άποψη πάει να πλασαριστεί η «θεσμική» γκρίνια της αντιπολίτευσης για μεγαλύτερες δαπάνες.

Εγώ λέω, ότι η απάντηση στο «τις πταίει» θα δώσει και την λύση, ανεξάρτητα από το αν κάποιος έχει την πρώτη, ή την δεύτερη άποψη. Στις 31 Δεκεμβρίου έγινε η πρώτη ανακοίνωση από την Κίνα και στις 5 Ιανουαρίου από τον ΠΟΥ. Σε ελάχιστες ημέρες και παρά την αποφασιστική προσπάθεια της Κίνας (η οποία από τα Ελληνικά ΜΜΕ λοιδορήθηκε ως αυταρχική, ενώ τα ίδια στις χώρες της δύσης τώρα χαρακτηρίζονται ως υπευθυνότητα) διαμορφώθηκε κατάσταση διπλασιασμού κρουσμάτων και θανάτων κάθε τρείς ημέρες. Όλα αυτά δεν ήσαν αρκούντως ανησυχητικά, ώστε να επιβληθεί καραντίνα εισερχομένων από όλες τις χώρες που δεν είχαν πληγεί;

Τέλη Ιανουαρίου διαπιστώθηκαν τα πρώτα κρούσματα στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα είχαμε έναν επιπλέον μήνα για να βάλουμε μυαλό, καθώς και τα δραματικά παραδείγματα της Ιταλίας και της Ισπανίας. Παρόλα αυτά οι αρμόδιοι απέρριπταν μετά βδελυγμίας την ιδέα της έγκαιρης –προληπτικής υγειονομικής απομόνωσης της χώρας, για να φτάσουμε τελικά στην πλήρη απομόνωση για 2-3 μήνες και στην συνέχεια στην καταστροφική «επανεκκίνηση».

Ακόμα και όταν μπήκαν τα πρώτα κρούσματα στην Ελλάδα (26 Φεβρουαρίου) θεώρησαν, ότι είναι πιο πρακτική, εύκολη και σίγουρη η ιχνηλάτηση από την οργανωμένη καραντίνα εισερχομένων!!!!!!!!!!!! Τον Φεβρουάριο τα περισσότερα ξενοδοχεία είναι κλειστά και οι Ελληνες που βρίσκονται στο εξωτερικό λιγότεροι από άλλους μήνες. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κάποια από τα ξενοδοχεία αυτά ως χώροι οργανωμένης και υποχρεωτικής καραντίνας και να μην έμπαινε ποτέ ο ιός στην κοινότητα, χωρίς λοκντάουν, χωρίς μάσκες, χωρίς τίποτα από όσα επιβλήθηκαν στην συνέχεια. Χωρίς το θεατρικό κλείσιμο των συνόρων, ακόμα και για τους Ελληνες, όταν ο εχθρός είχε μπει. Η καραντίνα 14 (τουλάχιστον) ημερών ήταν αρκούντως αποτρεπτική για όποιον δεν είχε σοβαρό λόγο να έλθει και αρκούντως ασφαλής για εμάς.

Το μέτρο της οργανωμένης καραντίνας εισερχομένων θα ήταν επαρκές και σωτήριο, αν είχε εφαρμοστεί πριν τις 26 Φεβρουαρίου, άντε μία δύο ημέρες ακόμα. Όταν εφαρμόστηκε (στις 26 Μαρτίου) δεν είχε πιά κανένα νόημα, καθώς τα καταγεγραμμένα κρούσματα ήταν ήδη 700, άρα τα πραγματικά πολύ περισσότερα.

Παρόλα αυτά τα ΜΜΕ και όσο υπήρχε καιρός αποσιωπούσαν το αυτονόητο και μέχρι σήμερα προβάλλουν σαν ήρωες τους κύριους υπεύθυνους αυτής της τραγικής ολιγωρίας και εν τέλει μας επιβάλουν τις «λύσεις» αυτών που δημιούργησαν το πρόβλημα.

Η «λύση» της «στρόφιγγας των μέτρων» που ανοιγοκλείνει, είναι λύση συντήρησης του προβλήματος σε αποδεκτά από την κοινή γνώμη επίπεδα. Η άθλια καπηλεία των μαθηματικών (της μόνης απόλυτης επιστήμης) με τα μαθηματικά μοντέλα δίνει επιστημονική επίφαση στην κοντόφθαλμη αδράνεια, την ανικανότητα και την κουτοπονηριά. Ορίζουμε αυθαίρετα και τις παραμέτρους και τις τιμές αυτών και κάνουμε γαργάρα, ότι αυτό που στην καλύτερη πιθανότητα θα είχαμε σε ένα «τέλειο» μοντέλο, θα ήταν μία στατιστική πιθανότητα και όχι το μοιραίο αποτέλεσμα.

Χτυπητό παράδειγμα της γελοιοποίησης των μαθηματικών είναι το μοντέλο, που μόλις στις 26 Μαρτίου έβγαλε, ότι πρέπει να αρχίσει η καραντίνα στα ξενοδοχεία και «απέτρεψε υγειονομική βόμβα 26 νέων κρουσμάτων» ενώ κυκλοφορούσαν ήδη χιλιάδες… Και η γελοιότητα δεν σταματάει εδώ. Τους χρειαζόταν μαθηματικό μοντέλο, για να ελέγξουν τους επιβάτες του αεροπλάνου με την «υγειονομική βόμβα» από την βόρεια Ισπανία. Οι χιλιάδες νεκροί σε Ιταλία και Ισπανία (και πιο πριν στην Κίνα) δεν έφταναν, ούτε μέχρι εκείνη την ημέρα έβγαζαν τέτοιο αποτέλεσμα στο μοντέλο τους!!!!!!!!!!!!!!!!

Και μια και βρήκαν το ιδανικό εργαλείο συντήρησης του προβλήματος (τα μαθηματικά μοντέλα) ξαναέκαναν τα ίδια με την «επανεκκίνηση», που σε χρόνο ρεκόρ μετέτρεψε τους «ασφαλείς τουριστικούς προορισμούς» σε εστίες μόλυνσης και ακολούθως και την υπόλοιπη Ελλάδα, όταν επέστρεψαν οι άνθρωποι από τις διακοπές.

Αφού τα δικά τους λάθη τα ψιλοδιορθώσαμε με τις τεράστιες θυσίες του lockdown, ήλθε η ώρα της «επανεκκίνησης» και έκαναν ακριβώς το ίδια. Αποφάσισαν με τα πιο στενόμυαλα οικονομικίστικα κριτήρια. Είναι προφανές, ότι τον Ιανουάριο –Φεβρουάριο θεώρησαν «μεγάλη φασαρία» και μεγάλο κόστος την καραντίνα εισερχομένων. [Αυτή είναι η πιο αθώα ερμηνεία της ανερμήνευτης αυτής απραξίας –γιατί πολλά μπορεί να σκεφτεί κανείς...] Ετσι και τον Μάιο στην «επανεκκίνηση» θεώρησαν μεγάλη φασαρία και κόστος τον μοριακό έλεγχο εισερχομένων και για δύο εβδομάδες περίπου ακόμα και της αντιcovid βεβαίωσης από την χώρα αναχώρησης!!!!!!!!! Ετσι μπήκαν τα κρούσματα που θέριεψαν το πρόβλημα. Όταν στα 11 εκατομμύρια πληθυσμού καταγράφονταν 20 κρούσματα εγχώρια την ημέρα και 30 μόνο από τους ελεγχθέντες εισερχόμενους της ημέρας (αρχές Ιουνίου) φαίνεται καθαρά η «επιτυχία» των μαθηματικών μοντέλων και μπορούμε να καταλάβουμε, ότι σε αυτές τις δύο εβδομάδες πρέπει να πέρασαν 3-4 χιλιάδες κρούσματα. Επειδή ήταν «μεγάλη φασαρία» να ελέγχονται όλοι, επιστράτευσαν τα μοντέλα, που υποδείκνυαν στατιστικό ποσοστό. Κι ενώ έβλεπαν, ότι στο ποσοστό αυτό υπήρχαν κρούσματα, δεν αποφάσιζαν να τους ελέγξουν όλους… Αν αυτό δεν είναι πολιτική και πρακτική συντήρησης του προβλήματος, τι είναι; Δεν φταίνε τα μαθηματικά λοιπόν, αλλά η άθλια καπηλεία τους.

Οσο για το πόσο κοντόθωρη είναι η αξιολόγηση των καταστάσεων και του κόστους από τους υπεύθυνους· μας είπαν, ότι δεν ήταν δυνατόν να γίνουν 3.000.000 έλεγχοι. Πρώτον· το κόστος αυτό έχει και σημαντική εγχώρια αξία (μεροκάματα προσωπικού κ.λ.π.). Δεύτερον· το κέρδος από την φήμη της Ελλάδας ως σταθερά ασφαλούς προορισμού θα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Αν μάλιστα είχαμε κάνει και στις δύο περιπτώσεις το σωστό, δηλαδή και καραντίνα εισερχομένων πριν μπει ο ιός (ώστε να μην μπεί) και καθολικό έλεγχο, όταν ξεκίνησε ο τουρισμός, η Ελλάδα θα ήταν ασφαλής προορισμός σταθερά, χωρίς μάσκες. Οι ίδιοι οι τουρίστες λοιπόν θα πλήρωναν ευχαρίστως το επιπλέον κόστος για ασφαλείς διακοπές, χωρίς να φοράνε καπίστρι.

Οσο για το «επιχείρημα», ότι αυτά δεν έγιναν πουθενά, δεν ισχύει. Η Ταϊβάν με πληθυσμό υπερδιπλάσιο της Ελλάδας, από τους οποίους 800.000 ήσαν στην ηπειρωτική Κίνα, όταν ξεκίνησε η επιδημία (δύο μήνες πριν την Ελλάδα) έχει μόλις 7 νεκρούς (περισσότερο από 180 φορές καλύτερα από την Ελλάδα μέχρι ώρας) και 550 πραγματικά κρούσματα από την αρχή της υγειονομικής κρίσης και από αυτά μόλις καμιά 70αριά εγχώρια. Αντί να πει στους πολίτες της «μείνετε όπου είσθε και μην μας ενοχλείτε» (όπως έκανε η «επιτυχημένη» Ελλάδα) έστησε αμέσως γέφυρες επαναπατρισμού εκατοντάδων χιλιάδων (μόνο από την Βουχάν είχαν επαναπατριστεί 4.500 μέχρι τις 21 Ιανουαρίου). Δεν φοβήθηκε την εισαγωγή του ιού, γιατί εφάρμοσε καραντίνα σε όλους τους εισερχόμενους, το προσωπικό των μέσων μεταφοράς τους και το ίδιο το προσωπικό των μονάδων καραντίνας.

Επειδή λοιπόν το να σέρνουμε το πρόβλημα, δεν είναι λύση, επειδή ο κόσμος κουράστηκε, επειδή το ποσοστό αυτών που δεν θέλουν μάσκα και εμβόλιο (ως υποχρεωτικά) είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτά που λένε τα ΜΜΕ και επειδή η οικονομία δεν θα αντέξει επί μακρόν να σέρνεται, προτείνω την λύση και όχι την υφιστάμενη παρέλκυση, σύμφωνα με αυτά που λένε οι ίδιοι οι ειδικοί: Αν εφαρμόζαμε όλοι όλα τα μέτρα για 14 ημέρες, θα εξαφανιζόταν το πρόβλημα. Εγώ λέω για 21 ημέρες και γενικό λοκντάουν για αυτό το διάστημα, αλλά μετά τέρμα. Θα φοράει μάσκα όποιος θέλει και θα κάνει εμβόλιο όποιος θέλει. Αυτό είναι και το σωστό, αλλά και θα πείσει τους πάντες, ότι είναι μία τελευταία θυσία, που δεν θα επαναληφθεί.

Πως θα πεισθεί όμως ο κόσμος να πειθαρχήσει; Με ποινές, που δεν σου αφήνουν το περιθώριο ούτε να το σκεφτείς. Και πάλι όμως αυτό δεν φτάνει. Δεν μπορείς να επιβάλεις εξοντωτικές ποινές σε δυνητικούς μεταδότες του ιού και να βγάζεις ήρωες τους βασικούς υπεύθυνους, όπως κάνουν τα ΜΜΕ. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα από τις θέσεις τους και να τους ασκηθεί δίωξη για βαριά αμέλεια κατά την τέλεση του καθήκοντος, όπως έγινε για το Μάτι κ.λ.π.. Μόνο έτσι θα πεισθεί ο κόσμος, ότι αξίζει τον κόπο να πειθαρχήσει στον νόμο, αλλά και ότι κανένας δεν θα γλιτώσει, αν απειθαρχήσει.

Αυτό που λέω, δεν έχει καμία σχέση με τις φαινομενικά παρόμοιες προτάσεις κάποιων λοιμωξιολόγων, της Μέρκελ, τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης κ.λ.π.. Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν απλά μείωση των ενοχλητικών στατιστικών και όχι στην εξάλειψη του ιού, εξ ου και η ανερμάτιστη χαλαρότητα (ανοιχτά σχολεία, μέτριες, ή ελαφριές ποινές κ.λ.π.). [Δεν φτάνει, που είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι, για ότι είναι απαραίτητο πλέον να γίνει, αλλά μας κάνουν και τους δύσκολους…]

Η ώρα της ευθύνης θα έλθει κάποτε και θα συμπεριλάβει και όσους αποσιωπούσαν την αλήθεια, μόνο και μόνο για να στηρίξουν μία ανεπαρκέστατη ελίτ καλοπερασάκηδων. Γιατί μόνο πωρωμένοι καλοπερασάκηδες θα θεωρούσαν «μεγάλη φασαρία» την οργανωμένη καραντίνα εισερχομένων και αργότερα τον μοριακό έλεγχο όλων των εισερχομένων, ακόμα και την αντιcovid βεβαίωση. Η μετάθεση της ευθύνης στους πολίτες είναι μία επιπλέον απαράδεκτη τακτική των δημοσιογράφων*, μαζί με την αποθέωση των ανίκανων. Εκείνων των «ειδικών» που έλεγαν, όλα όσα τώρα λένε οι αρνητές του ιού και της μάσκας. Γιατί όχι μόνο για την μάσκα, πρώτοι αυτοί, μας έλεγαν ότι είναι και άχρηστη και επικίνδυνη (και ως δια μαγείας μόλις υπήρξε επάρκεια -τον Μάϊο- άλλαξαν διαμετρικά άποψη) αλλά και για την ίδια την επικινδυνότητα του ιού, αυτοί έλεγαν μέχρι τέλη Φεβρουαρίου, όσα λένε σήμερα οι αρνητές (μικρή θνησιμότητα κ.λ.π.). Οι αποδείξεις είναι στα αρχεία των πολιτικών εκπομπών και ειδήσεων όλων των μεγάλων καναλιών, στα οποία δεν έχω πρόσβαση, καθώς και στην μνήμη, όσων δεν την έχουμε πολύ κοντή. Ωστόσο, χρειάζεται μεγαλύτερη απόδειξη από την αδράνεια στο θέμα της καραντίνας εισερχομένων;

Εγώ δεν ξέρω αν ο ιός είναι μεγάλη, μέτρια, ή μικρή απειλή. Θεωρώ λογικό να την θεωρήσουμε μεγάλη, έως ότου την γνωρίσουμε καλά. Είναι όμως αυτή σοβαρή αντιμετώπιση μίας μεγάλης απειλής, ή τα παιδία παίζει; Το παιχνιδάκι της στρόφιγγας των μέτρων που ανοιγοκλείνει με μαθηματικά μοντέλα**, μετατρέπει γρήγορα μία απλή επιδημία σε πανδημία και μία μισοκατεστραμμένη οικονομία σε ερείπια.

* Και δεν μένουν σε αυτό, αλλά ταυτίζουν τους αρνητές με τους απείθαρχους, διεγείροντας τον κόσμο εναντίον όποιου έχει διαφορετική γνώμη.

** Οι αδαείς στα μαθηματικά Ταϊβανέζοι πήραν όλα τα μέτρα από την πρώτη ημέρα και δεν είχαν ούτε μία μέρα κλειστά ούτε ένα κατάστημα, ούτε ένα σχολείο…

ΥΓ. Το ότι αυτοί οι άνθρωποι θα απομακρυνθούν από τις θέσεις τους (έστω με κάποιον εύσχημο τρόπο) είναι βέβαιο. Γιατί να μην γίνει τώρα, μπας και προλάβουμε τα χειρότερα; Μήπως πρέπει να ολοκληρώσουν την ζημιά, για να αποδεχτεί η κοινή γνώμη τον υποχρεωτικό εμβολιασμό ως μόνη λύση; Είναι κοινωνική υπευθυνότητα αυτή η σπουδή; Ηδη έχουν υπάρξει νεκροί στα πειράματα, που οι εθελοντές είναι κάποιες εκατοντάδες, υγιείς, νέοι (επί το πλείστον) και παρακολουθούνται στενά. Τι νούμερα θα είχαμε, αν είχαν χορηγηθεί αυτά τα εμβόλια σε δισεκατομμύρια του γενικού πληθυσμού; Με αυτήν την φούρια γίνεται σκεπτικιστής και όποιος δεν είναι κατά των εμβολίων. Κανονικά ένα εμβόλιο υφίσταται 7-10 χρόνια δοκιμές και ελέγχους πριν μπει σε προαιρετική χρήση και τώρα, ελαφρά τη καρδία, θέλουν να το εφαρμόσουν υποχρεωτικά σε όλον τον πληθυσμό μετά από δοκιμές και ελέγχους λίγων μηνών!!!!!!!!!!!!!!

ΥΓ2. Εταιρεία παραγωγής εμβολίων δήλωσε, ότι ο θάνατος εθελοντή ιατρού δεν οφείλεται στο εμβόλιο, γιατί ήταν εμβόλιο placebo!!!!!!!!!!!! Κι αυτό πέρασε στα ψιλά των ειδήσεων!!!!!!!!!!!!!! Τι να πρωτοπεί κανείς; Ότι μπερδεύουν τα εμβόλια με τα φάρμακα; Ο άνθρωπος δεν ήταν ασθενής, για να του «εμφυτέψουν» την ψευδαίσθηση, ότι έλαβε φάρμακο. Αυτή η πρακτική εφαρμόζεται σε ασθενείς στο τελικό στάδιο, που δεν έχουν καμία ελπίδα. Δηλαδή τον εξέθεσαν στον ιό χωρίς εμβόλιο; Σαν να λέμε, τον έριξαν από αεροπλάνο χωρίς αλεξίπτωτο, μήπως τον σώσει η πεποίθηση, ότι φοράει αλεξίπτωτο… Τι αποδεικτικά στοιχεία παρουσιάστηκαν, ότι ήταν εμβόλιο placebo; Είχε υπογράψει αυτός ο άνθρωπος, ότι δέχεται να εκτεθεί στον ιό, ακόμα και με ψευτοεμβόλιο; Τελικά σε αυτήν την κούρσα δεν υπάρχει κανένας ηθικός φραγμός.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 02, 2020