ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ, ΗΛΙΘΙΕ!

Έχετε καθίσει να κουβεντιάσετε με ανθρώπους κάτω των 40-45 ετών, σχετικά με την κατάσταση που επικρατούσε στους Σοσιαλιστικούς Παραδείσους της Ανατολικής Ευρώπης;

Σε κοιτάνε σαν να κατέβηκες από διαστημόπλοιο, στη μέση της Πλατείας Βικτωρίας. Νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με κάποιον τερατολόγο που έκανε άσχημο τριπάκι από χαλασμένο μπάφο.

Βλέπετε, ποτέ δεν κάναμε την προσπάθεια να εξηγήσουμε στα παιδιά μας τους λόγους που τα κομμουνιστικά καθεστώτα κατέρρευσαν με τόσο πάταγο. Αγνοούν τη φτώχεια, τη μιζέρια, τον νεποτισμό, την κομματική δικτατορία, τις διώξεις των αντιφρονούντων, τις επεμβάσεις των Σοβιετικών οπουδήποτε τολμούσαν να ονειρευτούν πιο ελεύθερα καθεστώτα, τις μονολιθικές ιδεολογίες που επικρατούσαν επί  72 χρόνια στη Ρωσία και επί 44 χρόνια στις υπόλοιπες χώρες του Ανατολικού Μπλοκ. Τους περιγράφεις πώς ήταν η κατάσταση και νομίζουν ότι τους λες ψέματα.

Είναι το κομματικό Αφήγημα, βλέπετε. Ότι μια φορά κι ένα καιρό υπήρχαν οι Σοσιαλιστικές Κοινωνίες που φρόντιζαν τον Άνθρωπο και ο κακός Καπιταλισμός, με όπλα, χρήμα και προπαγάνδα τις τσάκισε, για να μην υπάρχει πουθενά ελευθερία στον κόσμο, αλλά ο λαβωμένος Σοσιαλισμός θα νικήσει, για λογαριασμό του Ανθρώπου.

Φανταστείτε, όλα αυτά τι επίδραση έχουν στον ρομαντικό ψυχισμό ενός νέου παιδιού. Το κάνουν να εξοργίζεται με τους φασίστες που κατέστρεψαν το Όνειρο για μια "πιο δίκαιη Κοινωνία" και αντί να ασχοληθούν άνθρωποι με Γνώσεις, Πειθώ και Λογική μαζί τους, αφήνουμε τους κάθε λογής Χρυσαυγίτες να ενισχύουν το αφήγημα με τις άναρθρες κραυγές τους.

Έτσι είναι φίλοι και συναγωνιστές. Η Δύση επαναπαύθηκε στις δάφνες της επικράτησής της απέναντι στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και αγνόησε εντελώς ότι κάτω από την ήρεμη επιφάνεια της Παγκοσμιοποίησης που επεδίωκε, λειτουργούσαν συστηματικά οι τερμίτες των "ηττημένων" χωρίς καμία απολύτως έκφραση αντίθετης άποψης.

Απέναντι στα γεμάτα θυμό και θυμικό τραγούδια και συνθήματα της Αριστεράς, το μόνο που κατάφερε να αντιτάξει η (αν)ιδεολογία της Δεξιάς ήταν τα "Τραγούδια της Γαλάζιας Γενιάς" εκείνου του κακομοίρη του Ρόμπερτ Ουίλλιαμς.

Αναλύσαμε με κάθε λεπτομέρεια τα εγκλήματα των Ναζί (και καλά κάναμε) αλλά ξεχάσαμε να πούμε στα παιδιά μας ότι η κατάσταση που επικρατούσε στην αντίπερα όχθη ήταν το ίδιο τραγική. Και όποιος το επιχείρησε, χαρακτηρίστηκε ως "φασίστας", "ακροδεξιός" και "Δωσίλογος", χωρίς να αντιδράσει κανείς.

Έτσι φτάσαμε, να έχουμε απέναντί μας τα ίδια μας τα παιδιά, που γαλουχήθηκαν με ένα αφήγημα που καμιά σχέση δεν είχε με την Πραγματικότητα και δεν αναρωτιούνται καν γιατί σε όλους αυτούς τους πρώην "Παραδείσους" ο κομμουνισμός έχει τεθεί εκτός νόμου. Δεν αναρωτήθηκαν ποτέ γιατί οι ροές των προσφύγων ήταν μόνο προς μία κατεύθυνση, από την Ανατολή στη Δύση και ποτέ αντίστροφα.

Η μεγαλύτερη προπαγανδιστική επιτυχία του Κομμουνισμού, υπήρξε τελικά η ίδια του η κατάρρευση, γιατί έτσι αποστέρησε τον κόσμο από το βιωματικό παράδειγμα και επέβαλλε ένα πλαστό αφήγημα που έγινε μύθος και τα παιδόπουλα πάνε εκδρομές στο Γράμμο για να τον ξαναζήσουν.

Τέτοιοι κεφτέδες© είμαστε...

Κώστας Κάπος

Δημοσίευση: Μαΐου 18, 2021