Η λιγουριά του Εβραίου

   Τους δόθηκε η ιστορική ευκαιρία να κερδίσουν ξανά μετά από 75 χρόνια την συμπάθεια του κόσμου και να αποδείξουν στην ανθρωπότητα, ότι εκείνοι είναι πολιτισμένοι και δεν είναι ίδιοι με τους εχθρούς τους.

   Προσωπικά ήμουν ευνοϊκά διακείμενος για τρεις λόγους. Πρώτον· η θεωρία του αντισημιτισμού είναι μία πονηρή θεωρία αποδιοπομπαίου τράγου. Εμπεριέχει βέβαια και αλήθειες, αλλά από μικρό παιδί έβλεπα τους πιο πονηρούς της κοινωνίας να ανάγουν όλα τα κακά στον συγκεκριμένο αόρατο εχθρό και δυστυχώς παρέσυραν όλη σχεδόν την κοινωνία. Ρε φίλε εσύ με κλέβεις, εσύ μου έχεις κάτσει στον σβέρκο, στον Εβραίο θα τα ρίξω; Αν η αδικία είναι συνώνυμο του Εβραίου, τότε και συ Εβραίος είσαι αγαπητέ μου συμπατριώτη. Αλλωστε λίγες βρωμοδουλειές κάνετε παρεΐτσα; Δεύτερον· στην βασική διαμάχη οι Ισραηλινοί έχουν πολύ περισσότερο δίκιο και κατά την γνώμη μου δικαιούνται τα αναγνωρισμένα από τον ΟΗΕ σημερινά όρια τους. Φυσικά δεν δικαιούνται ούτε ένα στρέμμα στην Δυτική Οχθη και στην λωρίδα της Γάζας. Οσο για τα υψίπεδα του Γκολάν, κανονικά ανήκουν στην Συρία. Ωστόσο διάβασα κάτι που με προβληματίζει. Το Ισραήλ έχει αποκλείσει από στρατιωτική θητεία όλους τους Αραβες πολίτες του, προφανώς γιατί δεν τους εμπιστεύεται. Εξαιρεί όμως τους Δρούζους, δηλαδή τους κατοίκους του Γκολάν. Για να τους εμπιστεύεται αυτούς, μήπως σημαίνει, ότι και οι ίδιοι προτιμούν το Ισραήλ; Τρίτον· και οι αντίπαλοι τους δεν μου φαίνονται και πολύ δίκαιοι. Μην ξεχνάμε, ότι και οι πλέον μετριοπαθείς με τα χίλια ζόρια και αφού είχαν ειρηνεύσει όλες οι Αραβικές χώρες με το Ισραήλ, αποδέχτηκαν την ύπαρξη Ισραηλινού κράτους. Ακόμη και τώρα κανείς δεν βγήκε να καταδικάσει απερίφραστα την Χαμάς.

   Όπως είπα, ευνοϊκά (όχι φιλικά) διακείμενος κοινοποίησα το προηγούμενο άρθρο («Τι πρέπει να κάνει το Ισραήλ πριν τον πόλεμο») στην πρεσβεία τους, γιατί είδα την μεγάλη ευκαιρία της αποενοχοποίησης τους και το τεράστιο όφελος που θα είχαν, αλλά θέλει η που… να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Δεκάρα δεν δίνουν για τα καλά της ειρήνης. Δεκάρα δεν δίνουν για τους δικούς τους ομήρους!!!!!!!!! Το μόνο που βλέπουν, είναι ένα καινούργιο κομμάτι γης, που τους δίνεται η ευκαιρία να αρπάξουν…

   Είναι τόσο τυφλωμένοι, που βομβαρδίζουν και σκοτώνουν οι ίδιοι τους ομήρους!!!!!!!!!!! Είναι πιο σημαντικό για εκείνους να κρατάνε φυλακισμένους 6-7.000 Παλαιστίνιους από την ζωή 240 δικών τους…

   Προφανώς θα με κατέταξαν στα κατάστιχα των εχθρών τους με τις προτάσεις που είχε το άρθρο μου, γιατί θα τους φάνηκαν ως προτάσεις προς ηττημένους. Πίστευα πως είχα να κάνω με ευφυείς ανθρώπους. Συγνώμη, έκανα λάθος. Εγώ αντιμετώπισα την εισβολή ως ήττα; Δεν ήταν; Εγώ τους είπα τον τρόπο να μετουσιώσουν αυτήν την ήττα σε πολιτική νίκη και πως θα νομιμοποιήσουν την εκκαθάριση της Γάζας από την Χαμάς. Αυτοί επέλεξαν να εξαργυρώσουν το αίμα των δικών τους (προσθέτοντας και τους ομήρους, που οι ίδιοι σκοτώνουν) με το αίμα πολλαπλάσιων Παλαιστινίων και τον εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων. Μάλιστα έχουν οριοθετήσει τις αξιώσεις τους επί του παρόντος «μόνο» στο βόρειο τμήμα της λωρίδας της Γάζας!!!!!!!!! Εκεί έχει σκαλώσει το μυαλό τους· πως θα τσιμπήσουν κι άλλα εδάφη. Μπροστά στην θέα του θηράματος ξεχνούν και παραβλέπουν τους κινδύνους που απειλούν τους ίδιους.

   Τους αρκεί που έχουν δίπλα τους τον πολεμοχαρή Μπάιντεν. Όμως σε έναν μακρύ πόλεμο (όπως οι ίδιοι προαναγγέλλουν) οι αντίπαλοι τους έχουν το πλεονέκτημα. Το ότι οι αντίπαλοι τους δεν θα φεισθούν του αίματος του δικού τους λαού είναι βέβαιο και έχουν πάρα πολύ να διαθέσουν. Ο λαός του Ισραήλ όμως δεν έχει συνηθίσει σε μεγάλες απώλειες και παρατεταμένο πόλεμο, ενώ ο αντισημιτισμός θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ακόμα και στους Δυτικούς λαούς, που δεν μπορούν να σηκώσουν κι άλλο βάρος μετά την Ουκρανία, ούτε θέλουν νέες αφορμές για τζιχαντιστικούς πολέμους. Και βέβαια και για τα Αραβικά κράτη υπάρχουν όρια. Σίγουρα οι κυβερνήσεις δεν θέλουν να χαλάσουν τις καλές σχέσεις με το Ισραήλ και την Δύση, αλλά από την μία η λαϊκή πίεση και από την άλλη η δυνατότητα να αλλάξουν στρατόπεδο, ή έστω να παίζουν ανάμεσα στην Δύση και στους BRICS, μπορεί να τα στρέψει αν όχι φανερά εναντίον του Ισραήλ, τουλάχιστον σε ένα διπλό παιχνίδι.

   Βεβαίως κανείς δεν πολεμάει για λογαριασμό άλλου, αλλά ο παρατεταμένος πόλεμος και κυρίως η σφαγή αμάχων θα ενώσει τους μετριοπαθείς με τους εξτρεμιστές, τους Σουνίτες με τους Σιίτες, τους τζιχαντιστές με τους κοσμικούς και μαζί με αυτούς και όλους τους φανατικούς του Ισλαμικού κόσμου, που θα σπεύσουν στο νέο μέτωπο. Οπωσδήποτε δεν κινδυνεύει η ύπαρξη του Ισραήλ επί του παρόντος, ούτε η στρατιωτική νίκη, αλλά με τι θυσίες;

   Και ποιο θα είναι το όφελος; Λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα κλεμμένης γης, που κανείς δεν θα τους αναγνωρίζει την κυριαρχία και που θα καταστρέψουν για πολλά χρόνια κάθε προοπτική ειρήνης και ασφάλειας των πολιτών του. Πολύ γρήγορα θα χάσουν την ηθική νομιμοποίηση στο «δικαίωμα στην αυτοάμυνα», το οποίο σιγά σιγά αποκτούν οι αντίπαλοι τους στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης.

   Με την ευκαιρία να συγχαρώ τους Αμερικανοεβραίους, που μπήκαν στο Καπιτώλιο και απαίτησαν την άμεση ανεξαρτησία της Παλαιστίνης, ότι ακριβώς είπα κι εγώ δηλαδή. Δεν είναι μόνο πολύ πιο ηθικοί από τους ομοεθνείς τους, που απαιτούν εκδίκηση, αλλά πρώτα απ όλα πολύ πιο ευφυείς. Αυτό είναι το πραγματικά συμφέρον για την ασφάλεια του Ισραήλ και των πολιτών του. Ο Νετανιάχου δεν είναι εγκληματίας μόνο έναντι των αμάχων Παλαιστίνιων, αλλά πρώτα και κύρια έναντι του λαού του. Αυτός θα είναι ο πραγματικός εκτελεστής των ομήρων και εν τέλει είναι ατυχία η διάσωση της κοπέλας, γιατί πατάει σε αυτό και υπόσχεται την διάσωση και των υπολοίπων, πράγμα που είναι αδύνατον να γίνει.

   Εχω χάσει την εμπιστοσύνη μου στην περίφημη οξυδέρκεια του Εβραίου. [Φάνηκε και στα εμβόλια.] Φαίνεται την κατανίκησε η επίσης περιώνυμη λιγουριά του και η καλοπέραση που ακολούθησε τις προηγούμενες νίκες του.

Π. Ρέππας    

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 01, 2023