Ζήτημα υψίστης εθνικής σημασίας

Το παρακάτω κείμενο απεστάλη σε όλα τα κόμματα που έχουν Βουλευτές, ή Ευρωβουλευτές και όχι μόνο σε αυτά. Γράψαμε το κείμενο με τρόπο, που να μπορεί να γίνει αποδεκτό ακόμα και από την ΝΔ, γιατί εδώ απαιτείται εθνικό μέτωπο, όχι διχασμός και πατριδοκαπηλεία. Κάναμε μόνοι μας τον συνήγορο του πρωθυπουργού, παρότι ο εις εξ ημών τον έχει μηνύσει γι αυτό ακριβώς το θέμα, πράγμα που δεν έκανε κανένας πολιτικός, κανένα πολιτικό κόμμα. Αυτό τάχα ενόχλησε τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Ότι δώσαμε ακόμα και στην ΝΔ την ευκαιρία να συνέλθει; Μήπως οι ίδιοι έχουν συνέλθει; Ή μήπως του δώσαμε συγχωροχάρτι για την ειλικρίνεια του; Δεν τους καλούμε να εξεγερθούν εναντίον του με κάθε τρόπο; Κανείς τους όμως δεν κάνει την παραμικρή κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση. Η μεν κυβέρνηση τα «μπάλωσε» με τις ασυναρτησίες του ανεκδιήγητου Βορίδη, η δε αντιπολίτευση το άφησε να περάσει για μελλοντική ψηφοθηρική χρήση, βοηθούμενη από την καλοκαιρινή ραστώνη. Αποτέλεσμα; Τα F16 εξακολουθούν να κινδυνεύουν, όπως και πολλά άλλα όπλα και τα υπόλοιπα πυρομαχικά. Εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στην εκλογή Τραμπ; 1) Δεν είναι σίγουρη. 2) Μέχρι τις εκλογές υπάρχουν τρείς μήνες και μέχρι την ανάληψη καθηκόντων έξι μήνες, χρόνος ικανός για μεγάλο αφοπλισμό. 3) Ο Τραμπ δεσμεύτηκε για λήξη του πολέμου στην Ουκρανία, όχι για προστασία των αφοπλισμένων χωρών. Αντίθετα· είμαστε σίγουροι, ότι εκτιμάει πολύ περισσότερο τον δυναμισμό του Ερντογάν, παρά τον εκφυλισμό και τον εκθηλυσμό των Ελλήνων. Επίσης εκτιμάει πολύ τον Πούτιν, τον οποίο δεν σταματάμε να παροργίζουμε…

   Δεν πέρασε εβδομάδα από την αποστολή αυτής της επιστολής και η αμείλικτη πραγματικότητα απέδειξε περίτρανα την ανάγκη της συγκρότησης εθνικού μετώπου και πόσο εγκληματική είναι η απάθεια του πολιτικού κόσμου και της κοινωνικής ελίτ: Οι Τούρκοι μας ευχαρίστησαν δημόσια για την ντε φάκτο αναγνώριση του τουρκολιβυκού μνημονίου!!!!!!!!!!!!!!!!! Αυτήν την φορά δεν παρατάξαμε καν τον στόλο για τα μάτια του κόσμου…

   Επειδή τα κόμματα και η κοινωνική ελίτ δεν αλλάζουν, απευθυνόμαστε στους συμπολίτες μας: Τα ζητήματα της ακρίβειας, της υπερφορολόγησης, της φτώχειας, της δημόσιας υγείας, της δημόσιας ασφάλειας, του ιδιωτικού και δημόσιου χρέους κ.λ.π. είναι πολύ σημαντικά, αλλά όλα διορθώνονται, αν υπάρχει πατρίδα, για να την διορθώσουμε. Αν την απωλέσουμε χωρίς καν να πολεμήσουμε, θα είμαστε άξιοι πολλών αιώνων σκλαβιάς ακόμη…

(ακολουθεί το κείμενο, όπως το αποστείλαμε)

   Το απόθεμα πυρομαχικών είναι ζήτημα ύψιστης εθνικής σημασίας. Από μισόλογα στρατηγού εν αποστρατεία καταλάβαμε, ότι και πριν τον αφοπλισμό προς χάριν της Ουκρανίας το απόθεμα ήταν εγκληματικά μικρό, επαρκές μόνο για 2-3 εβδομάδες πραγματικού και γενικευμένου πολέμου. Αυτό σε συνάρτηση με την συστηματική υποβάθμιση της βιομηχανίας πυρομαχικών μας καθιστά ουσιαστικά έρμαια στις διαθέσεις των συμμάχων μας. Και ποιες μπορεί να είναι οι διαθέσεις αυτών, βλέποντας τέτοια παρακμή;

   Αντί να συγκλονίσει την χώρα η πλέον επίσημη παραδοχή του αφοπλισμού μας από τα χείλη του ίδιου του πρωθυπουργού, το προσπέρασαν ήδη οι ίδιοι οι καταγγέλλοντες, δηλαδή σύσσωμη η αντιπολίτευση. Τόσο δευτερεύον είναι το θέμα, που σε δύο μέρες χάθηκε από την επικαιρότητα;

   Ή μήπως ήταν επαρκείς οι εξηγήσεις του πρωθυπουργού; Τι μας είπε επί λέξει; ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ κάποια από αυτά τα πυρομαχικά να έληγαν σε λίγο καιρό… Φυσικά δεν μας είπε ότι αντικαταστάθηκαν. Και τι να αντικαθίστατο δηλαδή; Αφού μόνος του παραδέχτηκε, ότι μόνο «κάποια από αυτά» μπορεί να έληγαν. Συνεπώς δεν πρόκειται περί αντικατάστασης. Μήπως όμως πρόκειται περί πλεονάζοντος υλικού; Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα μπορούσε να ισχυριστεί, ότι υπάρχει όχι πλεόνασμα, αλλά έστω επάρκεια σε οποιανδήποτε ποσότητα πυρομαχικών, αν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος πολέμου;

   Αλλά και αν υπήρχαν τόσο αφελείς στα επιτελεία, τίποτα δεν διδάχτηκαν από τον πόλεμο, που οι ίδιοι συντηρούν με τις αποστολές όπλων; Αδειάσανε όλες οι αποθήκες της συμμαχίας, γιατί πρόκειται για πραγματικό πόλεμο, όχι ΝΑΤΟϊκή άσκηση. Και εκτός από την Ουκρανία· το Ισραήλ άνευ αντιπάλου και με ακμάζουσα πολεμική βιομηχανία ξέμεινε σε λίγους μήνες και πήρε εσπευσμένα πυρομαχικά από ΗΠΑ. Ποια κολοσσιαία ποσότητα είχαμε εμείς και μας περισσεύουν;

   Δεν λέμε φυσικά να ανακοινώσει δημόσια η κυβέρνηση τα αποθέματα μας, αλλά τα κόμματα οφείλουν να ζητήσουν ενημέρωση και να συγκρίνουν το απόθεμα με τα πραγματικά δεδομένα των πολέμων, που διεξάγονται αυτήν την στιγμή και όχι με τα ΝΑΤΟϊκής έμπνευσης σενάρια πολέμου λίγων ημερών. Και δεν το ζητάμε μόνο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και από την ΝΔ, η οποία ισχυρίζεται, ότι αυτή μόνη κάνει αντιπολίτευση στον εαυτό της. Είναι καθήκον όλων των Βουλευτών, γιατί είναι Βουλευτές του έθνους πρωτίστως και δευτερευόντως του κόμματος τους. Αλλά και τα ίδια τα κόμματα του έθνους είναι και σε αυτό θα λογοδοτήσουν. Η ιστορία καταγράφει τους Λεωνίδες, αλλά καταγράφει και τους Εφιάλτες. Ο καθένας επιλέγει τι θα γίνει και που θα τον κατατάξουμε.

   Κάποιοι σκέφτονται: «Εντάξει, πράγματι ανοίχτηκαν κάποια κενά στην άμυνα για χάρη της συμμαχίας κι όχι της Ουκρανίας, αλλά εμείς ακριβώς στην συμμαχία στηρίζουμε την άμυνα μας. Και στο κάτω κάτω οι φίλοι μας δεν θα επιτρέψουν στους Τούρκους να μας επιτεθούν, τουλάχιστον μέχρι να αναπληρώσουμε τα κενά, γιατί θα ξεφτιλιζόταν η ΝΑΤΟϊκή κολεγιά».

   Αυτός ο «ρεαλισμός» μας ταλανίζει από αρχαίους χρόνους και τον έχουμε πληρώσει με τις τρομερότερες εθνικές καταστροφές και ποταμούς αίματος. Ούτε μία φορά δεν μας βγήκε σε καλό. Για να μην πάμε πολύ παλιά, ας δούμε επιγραμματικά, πόσο ρεαλιστική είναι η ηττοπάθεια και ο ραγιαδισμός αρχίζοντας από το 1453. Και τότε περιμέναμε μέχρι την τελευταία στιγμή την σωτηρία εξ εσπερίας κάνοντας …λιτανείες…

   Στην τουρκοκρατία έγιναν δεκάδες επαναστάσεις, όλες στηριζόμενες στην έξωθεν βοήθεια και όλες με τραγική κατάληξη μετά το ξεπούλημα μας από τους «σωτήρες» μας. Όταν επιτέλους καταλάβαμε, ότι μόνο μόνοι μας θα σωθούμε, κοντέψαμε να τα καταφέρουμε… Δυστυχώς όμως και πάλι επικράτησαν οι πραγματιστές και καταλήξαμε υποτελείς των «συμμάχων» μας.

   Από αυτήν την υποτέλεια δεν ξεφύγαμε ποτέ, γιατί παρά τις ευκαιρίες που μας έδωσε η ιστορία, πάντα επικρατούσε ο «ρεαλισμός». Το περίεργο είναι, ότι πάντα ήμασταν στην «σωστή πλευρά της ιστορίας», όπως στον Α παγκόσμιο πόλεμο. Τότε κάναμε πολύ μεγαλύτερες θυσίες για τους «σύμμαχους», αλλά αυτό δεν εμπόδισε κανέναν από αυτούς να δίνει όπλα στους Τούρκους το 1922, ενώ σταμάτησαν όλοι να δίνουν όπλα σε εμάς!!!!!!!!! Το ίδιο έκαναν και το 1974 μετά την εισβολή με εμπάργκο όπλων στην Κύπρο και όχι στην Τουρκία!!!!!!!!!!! [Για τα μάτια του κόσμου στην αρχή έκαναν εμπάργκο και στην Τουρκία, το οποίο παραβίαζαν μόνοι τους μέχρι να το καταργήσουν, ενώ προς την Κύπρο συνέχισαν πολλά χρόνια ακόμη και αφού πλέον η Τουρκία είχε εδραιώσει την κατοχή.]

   Μετά από τόσα παθήματα από τους ίδιους «συμμάχους» θα συνεχίσουμε να θυσιάζουμε τα πάντα σε αυτούς και να αφήνουμε την τύχη μας στα χέρια τους; Μόνο αν ανακτήσουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια, θα μας σεβαστούν. Πολύ περισσότερο, που η «σωστή πλευρά της ιστορίας» δείχνει να μας τελειώνει και να έρχεται το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»…

   Να σημειώσουμε, ότι το έγκλημα είναι ο ίδιος ο αφοπλισμός· όχι η δημόσια παραδοχή του από τον πρωθυπουργό. Πιθανότατα το έκανε ακριβώς για να δώσει σε εμάς το παρασύνθημα να εξεγερθούμε, γιατί αυτός εκ θέσεως δεν μπορεί να το κάνει. Είναι σίγουρο, ότι υφίσταται αφόρητες πιέσεις και πιθανόν με αυτόν τον τρόπο να ζητάει την βοήθεια μας, για να σταματήσει εδώ ο αφοπλισμός. Τι σήμαινε το «δεν θα δώσουμε F16»; Ότι κινδυνεύουν και αυτά.

   Ας το σκεφτούμε καλύτερα. Είναι δυνατόν να έκανε γκάφα, ομολογώντας κενά στην άμυνα και την επόμενη να την «διόρθωσε» με νέα γκάφα, όπου ομολογούσε στην ουσία, ότι δεν πρόκειται περί αντικατάστασης παλαιού υλικού; Τα είπε της πεθεράς για να τα ακούσει (και) η νύφη. Νύφη (Ελλάδα) ακούς, ή κουφάθηκες από την αλλοτρίωση;

   Εκείνος έκανε, ότι ήταν έπρεπε να κάνει, δηλαδή να πει και στους σύμμαχους και στον λαό, ότι έχουμε κάνει ήδη πολύ μεγάλες θυσίες για το ΝΑΤΟ· τώρα είναι η σειρά των κομμάτων και των Βουλευτών να ξεσηκώσουν τον κόσμο. Αν δεν παίξουν σωστά τον ρόλο τους, τότε εκείνοι είναι οι προδότες. Αν το αφήσουν να περάσει, απλά για να το χρησιμοποιήσουν ψηφοθηρικά στο μέλλον, αν δεν τον σκυλοβρίσουν, δεν τον καταραστούν, δεν εξωθήσουν λαϊκή εξέγερση, τότε είναι άμεσα συνυπεύθυνοι. Δεν έχει καμία σημασία, αν είναι προδότης, ή «ρεαλιστής» πατριώτης, που τα βρήκε σκούρα και ζητάει την βοήθεια μας. Και στις δύο περιπτώσεις ακριβώς τα ίδια πρέπει να κάνουμε.

   Ας μας πει κάποιος: Πως μπορεί να αντισταθεί ένας πρωθυπουργός της μικρής Ελλάδας, αν ο λαός αποδέχεται κάθε εθνική μειοδοσία, προκειμένου να μην χαλάσει την «ησυχία» του; Και τι δείχνει αυτή η εθνική οκνηρία σε εχθρούς και φίλους; Εχουν μεγαλύτερη σημασία τα μπάνια μας από την άμυνα της χώρας;

   Τα κόμματα και οι πολιτικοί, που έχουν χρηματίσει στην διακυβέρνηση της χώρας, γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η νωθρότητα της αντιπολίτευσης και του λαού ουσιαστικά τους αποστερεί κάθε διαπραγματευτική ικανότητα. Βέβαια τα ίδια καλλιεργούν την νιρβάνα στον λαό, λέγοντας το καθένα ξεχωριστά «εμείς είμαστε οι ικανοί, οι έντιμοι, οι πατριώτες, που θα πούμε και ένα όχι στους ισχυρούς». Δηλαδή, ότι εμείς οφείλουμε να τους ψηφίζουμε και μετά να τους στηρίζουμε, ότι κι αν κάνουν… Μα αν δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους σαν αντιπολίτευση, πως θα την κάνουν σωστά στον πολύ πιο δύσκολο ρόλο της κυβέρνησης; Και να σκεφτεί κανείς, ότι μόνο όφελος κομματικό θα έχουν, αν ξεσηκώσουν τον κόσμο.

   Οι υπογράφοντες είμαστε οι μόνοι που δεν θα έχουμε κανένα πολιτικό όφελος, αν έστω και λίγοι από τους παραλήπτες της επιστολής κάνουν το σωστό. Δεν τους υποδεικνύουμε καν τον τρόπο που θα το κάνουν, για να μην θεωρήσουν, ότι προσπαθούμε να τους χειραγωγήσουμε.

   Θέλουμε να πιστεύουμε, ότι όλοι είμαστε πατριώτες, όσο κι αν βλέπουμε διαφορετικά τον δρόμο της επίτευξης των εθνικών μας στόχων. Η επάρκεια στον αμυντικό εξοπλισμό είναι πανθομολογούμενος εθνικός στόχος και ο στόχος αυτός κινδυνεύει άμεσα. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ολιγωρίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή, από το να σου παίρνουν τα όπλα, χωρίς να κάνεις το παραμικρό για να αντιδράσεις.

Οι πολίτες

Νίκος Λόης

Παναγιώτης Ρέππας

Email   nikosloisddsk@hotmail.gr

Δημοσίευση: Ιουλίου 29, 2024