Εξεταστική

   Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πρέπει να συγκροτηθεί Εξεταστική Επιτροπή βάσει του άρθρου 68 παρ. 2 του Συντάγματος για να διερευνήσει τις αποκαλύψεις των Τούρκων, ότι το Ιταλικό ερευνητικό πλοίο στην Κάσο αποδέχτηκε ως περιοχή δικαιοδοσίας της Τουρκίας την Ελληνική ΑΟΖ και ζήτησε άδεια από την Τουρκία, καθώς και γενικότερα για πράξεις, ή παραλείψεις της Κυβέρνησης, που υπονομεύουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα επί της Ελληνικής ΑΟΖ, εκ των οποίων κάποιες (πολύ σημαντικές) αναφέρουμε στο παρόν κείμενο.

   Όπως γνωρίζετε, την 22^α Ιουλίου του τρέχοντος έτους πέντε Τουρκικά πολεμικά πλοία παρενόχλησαν και τελικά εξεδίωξαν Ιταλικό ερευνητικό πλοίο, που ενεργούσε έρευνα εντός της Ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κάσου για το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης Κύπρου.

   Η Ελληνική κυβέρνηση τον Ιούλιο είπε, ότι το Ιταλικό πλοίο τελείωσε την έρευνα, γι αυτό έφυγε. Προφανώς καλή τη πίστη η αντιπολίτευση το αποδέχτηκε έστω και με επιφυλάξεις. Τώρα όμως τα δεδομένα αλλάζουν και το πράγμα πρέπει να διερευνηθεί περισσότερο.

   Διάψευση υπήρξε μόνο από την Ελληνική Κυβέρνηση· ούτε από την Ιταλία, ούτε καν από την Ιταλική εταιρεία. Τι είναι η Τουρκία; Ένα κρατίδιο του Ειρηνικού και απαξιούν να απαντήσουν σε τόσο προσβλητικούς για την τιμή και την υπόληψη τους ισχυρισμούς; Αδιαφορούν για τις υποψίες, που λογικά θα εγερθούν σε εμάς, που τους αναθέσαμε και πληρώσαμε την έρευνα;

   Γι αυτό πρέπει να δημιουργηθεί Εξεταστική Επιτροπή, που κατ αρχήν θα διερευνήσει αν είναι αληθής η κυβερνητική διάψευση. Δηλαδή: α) Αν όντως ολοκληρώθηκε η έρευνα του Ιταλικού πλοίου. β) Αν έγιναν συνομιλίες μεταξύ του Ιταλικού πλοίου και Τουρκικών αρχών και το περιεχόμενο αυτών.

   Είναι τουλάχιστον περίεργο, ότι η έρευνα για την διασύνδεση Κρήτης Κύπρου «ολοκληρώθηκε» στην Κάσο!!!!!!!!! Και αφού «ολοκληρώθηκε», γιατί ξαναβγαίνει το ίδιο πλοίο μετά από τόσο καιρό στην ίδια περιοχή; Να σημειώσουμε δε, ότι η διάψευση αναφέρεται μόνο στην Ελληνική πλευρά και όχι στο Ιταλικό πλοίο. Δηλαδή στην ουσία δεν υπάρχει καμία διάψευση του Τουρκικού ισχυρισμού, που λέει, ότι το πλοίο ζήτησε άδεια από αυτούς. Αρα η ίδια η «διάψευση» είναι έωλη και ουσιαστικά έμμεση παραδοχή του Τουρκικού ισχυρισμού και εξ αυτού προκύπτουν κυβερνητικές ευθύνες, που πρέπει να διερευνηθούν.

Γιατί το θεωρούμε και πολύ σημαντικό και επείγον.

   Θυμίζουμε και τονίζουμε, ότι μετά από: 1) την μέχρι σήμερα άρνηση της Ελλάδας να υποβάλλει Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο στην ΕΕ και να επωφεληθεί από τον χάρτη της ίδιας της ΕΕ, όπου φαίνεται καθαρά η πλήρης επήρεια όλων των Ελληνικών νησιών και νησίδων στην ΑΟΖ, όπως προβλέπεται από την συνθήκη του Montego Bay του 1982 (UNCLOS III) καθώς και η άμεση επαφή των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, θέτοντας έτσι τις προϋποθέσεις ώστε η Ελληνοτουρκική διαφορά να γίνει Ευρωτουρκική διαφορά 2) την κατά παράβαση του παραπάνω χάρτη, αλλά και των άρθρων 309 και 310 της UNCLOS III παραχώρηση στην Αίγυπτο Ελληνικής επικράτειας (ΑΟΖ) άρα και Ευρωπαϊκής ΑΟΖ, χωρίς καν να διευκρινίζεται από την συνθήκη, ότι την χαρίσαμε, αλλά αποδεχόμενοι ότι η συνθήκη αυτή αποτελεί δήθεν εφαρμογή των διεθνών κανόνων 3) την στην πράξη αποποίηση του δικαιώματος των 12 μιλίων (επίσης κατά παράβαση της κοινοτικής οδηγίας για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, όπου προβλέπεται ο καθορισμός ΑΟΖ μετά τα 12 και όχι τα 6 μίλια) 4) την πολυδιάσπαση και συρρίκνωση του θαλάσσιου πάρκου νοτίου  Αιγαίου στα χωρικά ύδατα (6 μίλια) των Ελληνικών νησιών, το οποίο απετέλεσε τον πλήρη ευτελισμό της παραπάνω Ευρωπαϊκής Οδηγίας, φτάσαμε με το περιστατικό της Κάσου στην πλήρη αποδοχή στην πράξη του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου και των παρανοϊκών τουρκικών απαιτήσεων στον πυρήνα της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής ΑΟΖ. Με αυτά τα δεδομένα και αυτές τις από μέρους μας παραδοχές, θα πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο;

   Η παραπομπή της Ελληνοτουρκικής διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο ΗΤΑΝ εθνική θέση πριν όλες αυτές τις μειοδοσίες. Αν γίνει τώρα, θα επιφέρει απλά την δικαστική επικύρωση των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων.

   Δεν μπορούμε να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο, πριν διορθώσουμε τουλάχιστον τις παραπάνω ολέθριες αβελτηρίες και αυτό είναι ακόμα εφικτό. 1) Να απαιτήσουμε από την Αίγυπτο την άμεση επέκταση της συμφωνίας προς ανατολάς, στην οποία η Αίγυπτος θα μας παραχωρεί ίση έκταση ΑΟΖ, με αυτήν που της παραχωρήσαμε εμείς, κατά το προηγούμενο της Ελληνοϊταλικής συμφωνίας. Αν δεν το δεχτεί, να καταγγείλουμε και την συμφωνία και την Αίγυπτο, η οποία έχει αποδεχτεί την ισοτιμία των νησιωτικών με τις ηπειρωτικές ακτές στην προγενέστερη συμφωνία της με την Κύπρο. 2) Να ανακοινώσουμε την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια παντού, να χαράξουμε γραμμές βάσης, να καταρτίσουμε αμέσως Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο με τους σχετικούς χάρτες. 3) Να οριστεί ξανά το θαλάσσιο πάρκο νοτίου Αιγαίου στα αρχικά του όρια. 4) Να ξεκαθαρίσουμε στα όργανα της ΕΕ και ιδίως στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι η Τουρκία διεκδικεί και συχνά παραβιάζει Ευρωπαϊκή επικράτεια (ΑΟΖ) και ότι εκχωρήσαμε στην ΕΕ τα δικαιώματα μας σε αυτόν τομέα για μεγαλύτερη προστασία αυτών και εν τέλει να απαιτήσουμε την εταιρική αλληλεγγύη. 5) Να αποφασιστεί αμέσως εξεταστική επιτροπή και παράλληλα δικαστική έρευνα για το περιστατικό της Κάσου.

   Το 1 έπρεπε ήδη να είχε ξεκινήσει προ πολλού, αλλά έστω και σήμερα δεν είναι πολύ αργά. Για τα 2 και 3 εκτιμούμε, ότι οι συνθήκες θα είναι ευνοϊκότερες μετά την 20^η Ιανουαρίου, αλλά πρέπει να προετοιμαστούμε από τώρα. Το 4 αυτονόητα πρέπει να τεθεί μετά τα 2 και 3. Το 5 πρέπει να γίνει άμεσα. Μόνο έτσι μπορούμε να μιλάμε για Διεθνές Δικαστήριο. Παραπομπή με τους σημερινούς όρους είναι αυτοκτονία και προδοσία.

   Είναι δε υπερεπείγον, γιατί οποιανδήποτε στιγμή μπορεί η Τουρκία να ζητήσει παραπομπή στην Χάγη και τότε πως θα αρνηθούμε, αφού τόσα χρόνια το ζητάμε εμείς; Υπάρχει και αυτός ο τρόπος «να έλθουν ξαφνικά ένα βράδυ» και δεν πρέπει να μας βρουν κοιμώμενους. Η παραπομπή του θέματος σε Εξεταστική Επιτροπή της Ελληνικής Βουλής, ανεξαρτήτως της έκβασης της υπόθεσης, υποδηλώνει, ότι το Ελληνικό κράτος  δεν ανέχεται καμία παραβίαση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων στην ΑΟΖ και μας εξασφαλίζει από το να μην βρεθούμε υπόλογοι στο Διεθνές Δικαστήριο για de facto αναγνώριση των παράνομων τουρκικών απαιτήσεων. Αντιθέτως, αν το προσπεράσουμε σαν μία δύσκολη στιγμή που παρήλθε, είναι βέβαιο, ότι οι Τούρκοι θα το χρησιμοποιήσουν στην επιχειρηματολογία τους, ως το πλέον ατράνταχτο αποδεικτικό στοιχείο. [Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που το έκαναν και όχι για «εσωτερική κατανάλωση», όπως αρεσκόμαστε να στρουθοκαμηλίζουμε.]    

Νίκος Λόης

Παναγιώτης Ρέππας

[Υστερόγραφο που δεν υπήρχε στο κείμενο, που απεστάλη, γιατί θεωρούμε, ότι οι βουλευτές οφείλουν να γνωρίζουν μία τόσο σημαντική συμφωνία για τα εθνικά μας θέματα: Τα άρθρα 309 και 310 απαγορεύουν οποιαδήποτε εξαίρεση για τα κράτη της ΕΕ, από αυτά που συμφώνησε η ΕΕ σαν συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας. Βεβαίως αφορά τα αλιευτικά δικαιώματα, τα οποία όμως είναι μέρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της ΑΟΖ. Δηλαδή δεν έχουμε δικαίωμα να εκχωρήσουμε ΑΟΖ, ούτε ντε φάκτο, όπως κάνουμε με την Τουρκία, ούτε ντε γιούρε, όπως κάναμε με την Αίγυπτο.]   

   Στείλαμε το παραπάνω κείμενο στα κόμματα της Βουλής την 9^η Δεκεμβρίου. Δεν περιμέναμε βέβαια, ότι θα απαντούσαν σε εμάς αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι. Ελπίζαμε όμως να κάνει την πρόταση της Εξεταστικής έστω ένα κόμμα, ένας Βουλευτής, όχι ως δική μας πρόταση, την οποία υιοθέτησε (δεν περιμέναμε, ούτε απαιτούσαμε τόση πολλή εντιμότητα) αλλά ως δική τους. Ας έπαιρναν μόνοι τους τα εύσημα, αλλά να το έκαναν.

   Εξηγήσαμε, ότι δεν το προτείναμε για να τιμωρηθούν οι υπουργοί, αλλά να δείξουμε στο εξωτερικό, ότι υπερασπιζόμαστε τα σύνορα μας. Τι θα πάθαιναν δηλαδή οι υπουργοί, αν τους «θυσιάζαμε» γι αυτόν τον σκοπό; Μήπως θα πήγαιναν φυλακή, ή θα αναγκάζονταν να πάνε για μεροκάματο για να ζήσουν, όπως όλοι μας; Και πάλι στην χρυσοπληρωμένη ντόλτσε βίτα τους θα βολεύονταν, αλλά η χώρα θα είχε δώσει ένα δείγμα αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού και κυρίως θα αφαιρούσε από τους Τούρκους το επιχείρημα της ντε φάκτο αποδοχής των παράνομων απαιτήσεων τους.

   Θέλω να τονίσω, ότι θέμα ποινικής δίωξης δεν υπήρχε, όχι μόνο γιατί η ΝΔ έχει την πλειοψηφία στην Βουλή, όχι μόνο γιατί πρόκειται για Εξεταστική (και όχι για Προανακριτική, ή παραπομπή σε Ειδικό Δικαστήριο) και πιθανότατα θα έληγε εκεί το θέμα, αλλά και γιατί δεν μπορεί να αποδειχτεί ποινικό αδίκημα και μάλιστα ούτε καν ψεύδος στην ανακοίνωση του ΥΠΑΜ. Όπως είπαμε και στο κείμενο, η ανακοίνωση έλεγε «Η Ελλάδα δεν ζήτησε άδεια από την Τουρκία». Ηταν παραπλανητική, αλλά όχι ψευδής. Οσο για τις συνομιλίες του σκάφους με τους Τούρκους, προφανώς έχουν καταγραφεί, αλλά (με την βοήθεια της νεοδημοκρατικής πλειοψηφίας) οι ευθύνες θα έπεφταν σε υπηρεσιακούς παράγοντες (ότι «δεν ενημέρωσαν» την πολιτική ηγεσία) και στους Ιταλούς.

   Το μόνο για το οποίο θα μπορούσε να ζητηθεί ποινική ευθύνη, θα ήταν η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας (ΑΟΖ) στην Αίγυπτο, αλλά κι αυτό δεν μπορούσε να σταθεί νομικά, γιατί έγινε νομότυπα από την Βουλή. Δηλαδή δεν κινδύνευαν οι υπουργοί, αν και θα υφίσταντο πολιτικό στραπατσάρισμα. Αυτή θα ήταν η μεγάλη «θυσία», για να διορθώσουμε τόσα στραβά που έγιναν από τους ίδιους και με αυτήν θα προσέφεραν επιτέλους μία υπηρεσία στην πατρίδα.

   Μάλιστα δεν εξαιρέσαμε την ΝΔ από τους παραλήπτες του κειμένου, γιατί θεωρήσαμε, ότι ακόμα και κομματικά την συμφέρει να «θυσιάσει» δύο υπουργούς και να κερδίσει το λαϊκό αίσθημα. Αυτό όμως που με εξοργίζει, είναι η προκαταβολική αθώωση τους από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Θέλω να μου απαντήσει κάποιος παρακαλώ: Αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης συγκαλύπτουν τέτοιες εθνικές μειοδοσίες, ενάντια όχι μόνο στα συμφέροντα και τα δικαιώματα της πατρίδας, αλλά και ενάντια στο κομματικό τους συμφέρον, ποια προδοσία θα διστάσουν να κάνουν, αν ανέβουν στην κυβέρνηση; Όταν μας λένε, ότι δεν αξίζει καν τον κόπο να το διερευνήσουμε, δεν προδίδουν ήδη την πατρίδα; Δεν δίνουν πρόσθετο επιχείρημα στους Τούρκους, ότι στην ντε φάκτο αναγνώριση των απαιτήσεων τους συμφώνησαν, εκτός από την κυβέρνηση και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης;

Π. Ρέππας   

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 21, 2024

• Επόμενο ...